Η επιμελήτρια απορεί στο εισαγωγικό της κείμενο στον κατάλογο της έκθεσης πώς γίνεται στη Βιέννη, σε μια πόλη που είναι πιο κοντά από κάθε άλλη «σε μια σοσιαλιστική ουτοπία» με πλούσιο πολιτιστικό υπόβαθρο, προσιτή στέγαση, σύστημα υγείας για όλους και πρόσβαση στα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, οι ρατσιστικές, σεξιστικές και στερεότυπες αφηγήσεις γύρω από την έννοια του φύλου και της οικογένειας να μην έχουν καταρριφθεί.
ΠΗΓΗ/ Ξένια Γεωργιάδου/KATHIMERINI.GR