Τραμπ ή Μασκ “ψηφίζει” η ευρωπαϊκή δεξιά;

Η έντονη δημόσια αντιπαράθεση μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και του δισεκατομμυριούχου Έλον Μασκ, ο οποίος κάποτε συγκαταλεγόταν μεταξύ των στενότερων συμβούλων του Αμερικανού προέδρου, έχει «διασχίσει» τον Ατλαντικό, προκαλώντας ανησυχία στους δεξιούς και ακροδεξιούς πολιτικούς κύκλους της Ευρώπης.

Η κατάρρευση της συμμαχίας Τραμπ-Μασκ, η οποία σημαδεύτηκε από πικρές ανταλλαγές απόψεων για κυβερνητικά συμβόλαια και προσωπικές προσβολές, άφησε πολλούς στη δεξιά Ευρώπη «πολιτικά ακυβέρνητους». Στο διαδίκτυο, η στιγμή αυτή έχει ήδη οδηγήσει σε πικρόχολα σχόλια που παρομοιάζουν τα ευρωπαϊκά κόμματα με παιδιά που αντιμετωπίζουν ένα δύσκολο διαζύγιο.

Ωστόσο, πέρα από το χιούμορ, η ευρωπαϊκή δεξιά «ξύπνησε» σοκαρισμένη.

Για πολλούς από τους ηγέτες της, ο Τραμπ είχε χρησιμεύσει ως απόδειξη ότι ένα εθνικιστικό “κύμα” ήταν όχι μόνο δυνατό αλλά και ήδη σε εξέλιξη.

Ο Μασκ, εν τω μεταξύ, έγινε ένας απίθανος υπέρμαχος των σκοπών τους, προσδίδοντας νομιμότητα, προβολή, ακόμη και βήμα σε ακροδεξιά κινήματα όπως το AfD της Γερμανίας και η Λέγκα της Ιταλίας, με ιδιαίτερα στενούς δεσμούς με την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι.

Μέχρι στιγμής, δεν έχει υπάρξει κανένα επίσημο σχόλιο από τους δεξιούς ηγέτες της Ευρώπης σχετικά με τη ρήξη Τραμπ-Μουσκ. Αυτή η σιωπή είναι εντυπωσιακή, καθώς οι πολιτικοί αυτοί συνήθως αντιδρούν γρήγορα στα παγκόσμια γεγονότα, ιδίως σε εκείνα που αφορούν προσωπικότητες που θαυμάζουν.

AfD: Τα ευρωπαϊκά φαβορί του Μασκ

Η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) αντιμετωπίζει μια μεγάλη πρόκληση ισορροπίας. Ενώ το κόμμα θαυμάζει εδώ και καιρό την εθνικιστική πολιτική του Τραμπ – που συχνά ζητά μια προσέγγιση “Πρώτα η Γερμανία” – έχει επίσης επωφεληθεί σημαντικά από την υποστήριξη του Μασκ.

Ο Μασκ έχει επανειλημμένα επαινέσει το AfD, δηλώνοντας κάποτε: “Μόνο το AfD μπορεί να σώσει τη Γερμανία“. Εν όψει των ομοσπονδιακών εκλογών της Γερμανίας, συμμετείχε ακόμη και σε συζητήσεις με livestreaming με τη συμπρόεδρο του AfD Alice Weidel και χρησιμοποίησε την πλατφόρμα του X (πρώην Twitter) για να ενισχύσει τα μηνύματα του κόμματος.

Εν τω μεταξύ, ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος ήταν παρών στον Λευκό Οίκο κατά τη διάρκεια μέρους της εξελισσόμενης διαμάχης μεταξύ του ζεύγους, δεν έχει σχολιάσει, αν και το κόμμα του CDU ανταγωνίζεται άμεσα το AfD και πιθανότατα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις.

Η Ιταλία έχει δίκιο: «Σαλβίνι εναντίον Μελόνι»

Η Λέγκα της Ιταλίας και ο ηγέτης της Ματέο Σαλβίνι αντιμετωπίζουν ένα παρόμοιο δίλημμα, αλλά από ελαφρώς διαφορετική οπτική γωνία. Ο Σαλβίνι αυτοχαρακτηρίζεται εδώ και καιρό ως η πιο φιλο-Τραμπ φιγούρα της Ιταλίας, ακόμη περισσότερο από την αντίπαλό του Τζόρτζια Μελόνι.

Ωστόσο, ο Μασκ έχει επίσης φλερτάρει τη Λέγκα. Τον Απρίλιο, μίλησε στο εθνικό συνέδριο του κόμματος στη Φλωρεντία μέσω βιντεοσύνδεσης ως βασικός προσκεκλημένος, απηχώντας την εμπλοκή του με το AfD.

Για τη Μελόνι, η κατάσταση είναι ακόμη πιο περίπλοκη, καθώς έχει καλλιεργήσει σχέσεις και με τους δύο άνδρες.

Ως ο πρώτος δυτικοευρωπαίος ηγέτης που συναντήθηκε με τον Τραμπ μετά την ανακοίνωση των αμερικανικών δασμών στα προϊόντα της ΕΕ, τοποθετήθηκε ως διπλωματική γέφυρα μεταξύ Ουάσινγκτον και Βρυξελλών.

Ταυτόχρονα, διατήρησε μια ρεαλιστική, προσανατολισμένη στη συμφωνία σχέση με τον Μασκ, ιδίως όσον αφορά πιθανές συμβάσεις της SpaceX για τις ιταλικές αμυντικές επικοινωνίες.

Παρά τους δεσμούς τους με τον Μασκ και τις κοινές ιδεολογικές επικαλύψεις, τόσο η Μελόνι όσο και ο Σαλβίνι είναι πιθανό να ταχθούν στο πλευρό του Τραμπ σε περίπτωση πολιτικού διχασμού, δεδομένου ότι ο Τραμπ παραμένει βασικός πολιτικός σύμμαχος και, σε αντίθεση με τον Μασκ, είναι εκλεγμένος ηγέτης.

Μια καθοριστική στιγμή για τη δεξιά της Ευρώπης;

Σε άλλα μέρη της Ευρώπης, η επιλογή φαίνεται πιο ξεκάθαρη. Κόμματα όπως το Fidesz της Ουγγαρίας υπό τον Βίκτορ Όρμπαν και το Εθνικό Συναγερμό της Γαλλίας, του οποίου ηγείται τώρα ο Ζορντάν Μπαρντελά, έχουν ευθυγραμμιστεί σταθερά με την εθνικιστική ατζέντα του Τραμπ.

Ο Όρμπαν, ένας από τους στενότερους συμμάχους του Τραμπ στην Ευρώπη, απηχεί συχνά την αντιμεταναστευτική ρητορική του και το στυλ ηγεσίας του ισχυρού άνδρα. Ο Μπαρντέλα έχει επαινέσει τον πατριωτισμό και τις εθνικιστικές πολιτικές του Τραμπ, ενώ έχει δείξει ελάχιστο δημόσιο θαυμασμό για τον Μασκ.

Αλλού, κόμματα όπως το Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS) της Πολωνίας, το Κόμμα Ελευθερίας (FPÖ) της Αυστρίας και το Vox της Ισπανίας είδαν τον Μασκ να λειτουργεί περισσότερο ως συμπαθητικός ενισχυτής των μηνυμάτων τους παρά ως πολιτικός εταίρος.

Ενώ ο Μασκ έχει δώσει ορατότητα σε ακροδεξιές αφηγήσεις στην πλατφόρμα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν διαθέτει την πολιτική εξουσία ή την ιδεολογική συνέπεια που πολλά από αυτά τα κόμματα βρίσκουν στον Τραμπ.

Καθώς η διαμάχη Τραμπ-Μασκ συνεχίζει να εξελίσσεται, τα δεξιά κινήματα της Ευρώπης μπορεί να αναγκαστούν σε μια αναμέτρηση. Θα ευθυγραμμιστούν με ένα πολιτικό είδωλο που έχει διαμορφώσει τον σύγχρονο λαϊκισμό ή με έναν μεγιστάνα της τεχνολογίας του οποίου η επιρροή έγκειται στις πλατφόρμες και όχι στις πολιτικές;

Προς το παρόν, πολλοί παρακολουθούν και περιμένουν. Αλλά αν οι εντάσεις κλιμακωθούν περαιτέρω, η σιωπή μπορεί να μην αποτελεί πλέον επιλογή.

Πηγή: Pagenews.gr