Κρίση γονιμότητας λόγω πλαστικών: Οι επιστήμονες προειδοποιούν για παγκόσμια απειλή στην αναπαραγωγική υγεία

Μείωση σπέρματος έως και 2% κάθε χρόνο

Η καθηγήτρια περιβαλλοντικής ιατρικής δρ Σάνα Σουόν σημειώνει ότι από τη δεκαετία του ’70 έως σήμερα, ο αριθμός σπερματοζωαρίων στους άνδρες έχει μειωθεί κατά σχεδόν 60%, με τον ρυθμό πτώσης να επιταχύνεται ιδιαίτερα μετά το 2000, ξεπερνώντας το 2% ετησίως. Παράγοντες όπως η καθιστική ζωή και η παχυσαρκία παίζουν ρόλο, όμως, κατά τη Σουόν, οι περιβαλλοντικές τοξίνες είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας.

Τα πλαστικά και το ενδοκρινικό σύστημα

Οι κύριοι ένοχοι είναι οι φθαλικές ενώσεις και οι δισφαινόλες – χημικά πρόσθετα που χρησιμοποιούνται ευρέως σε πλαστικά προϊόντα καθημερινής χρήσης. Οι πρώτες μαλακώνουν τα πλαστικά, ενώ οι δεύτερες τα σκληραίνουν. Και οι δύο, όμως, λειτουργούν ως ενδοκρινικοί διαταράκτες, επηρεάζοντας τα επίπεδα τεστοστερόνης και οιστρογόνων, με σοβαρές συνέπειες στη σεξουαλική ανάπτυξη, ιδιαίτερα στα αρσενικά έμβρυα.

Ανησυχητικά ευρήματα από μελέτες

Η έρευνα της δρος Σουόν έχει αποδείξει ότι η έκθεση σε φθαλικές ενώσεις κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσει αναπτυξιακές ανωμαλίες στα αγόρια, όπως μικρότερο μέγεθος πέους και μειωμένη απόσταση πρωκτού-γεννητικών οργάνων — παράγοντες που σχετίζονται με μειωμένη γονιμότητα στην ενήλικη ζωή. Η ίδια συνδέει την παγκόσμια πτώση της γονιμότητας με αυτή την έκθεση, την οποία αποκαλεί «σιωπηλή επιδημία».

Αδιέξοδο στις διεθνείς διαπραγματεύσεις

Παρά την αυξανόμενη επιστημονική ανησυχία, οι διεθνείς συνομιλίες για περιορισμό των επικίνδυνων χημικών στα πλαστικά δεν οδήγησαν σε συμφωνία. Η πρόσφατη σύνοδος στη Γενεύη κατέρρευσε, καθώς μεγάλες πετρελαιοπαραγωγές χώρες μπλόκαραν προτάσεις για μείωση της παραγωγής χημικών. Αν και περίπου 100 χώρες υποστήριξαν δεσμευτικά μέτρα, το τελικό κείμενο παρέλειψε κάθε ουσιαστική αναφορά στον έλεγχο επικίνδυνων ουσιών.

Τι μπορούμε να κάνουμε ως πολίτες

Η Σουόν τονίζει ότι η ατομική δράση έχει σημασία, προτείνοντας απλές πρακτικές: αποφυγή μαλακών πλαστικών δοχείων, χρήση γυάλινων μπουκαλιών και ελαχιστοποίηση της έκθεσης σε πλαστικά σε τρόφιμα και καλλυντικά. Παράλληλα, όμως, υπογραμμίζει την ανάγκη για ριζικές αλλαγές στη βιομηχανική παραγωγή: «Το ερώτημα είναι πώς μπορούμε να σχεδιάσουμε ασφαλέστερα υλικά χωρίς να θυσιάσουμε την ευκολία που μας προσφέρει το πλαστικό», καταλήγει.

Πηγή: pagenews.gr