Ασπίδα στο ενεργειακό κόστος για βιομηχανία και επιχειρήσεις
Στο τραπέζι βρίσκεται η πρόταση του ΣΕΒ «Energy Industrial Reset», που προσομοιάζει στο ιταλικό μοντέλο. Προβλέπει ενίσχυση 285 εκατ. ευρώ ετησίως για τρία χρόνια, καλύπτοντας το 100% της καταναλισκόμενης ενέργειας στην Υψηλή Τάση και το 80% στη Μέση Τάση. Η ενίσχυση θα παρέχεται μέσω «ενεργειακού δανείου», το οποίο θα επιστρέφεται σε βάθος 20ετίας με επενδύσεις σε νέα έργα ΑΠΕ ισχύος 1,75 GW.
Στήριξη χωρίς εκτροχιασμό
Το οικονομικό επιτελείο, ωστόσο, θεωρεί το κόστος εξαιρετικά υψηλό. Όπως ξεκαθαρίζεται, «τα μέτρα δεν θα πρέπει να τινάζουν τον προϋπολογισμό στον αέρα». Έτσι, προσανατολίζεται σε πιο περιορισμένο σχήμα, που θα καλύπτει περίπου το 50% της καταναλισκόμενης ενέργειας. Πρόκειται για μια μέση λύση ανάμεσα στην πρόταση του ΣΕΒ και στο ιταλικό μοντέλο που επιδοτεί μόλις το 30%.
Ενέργεια με το μισό κόστος
Η κυβέρνηση δεν θέλει το σχήμα να αφορά αποκλειστικά τη βαριά βιομηχανία. Στόχος είναι να ενταχθούν και μεγάλοι καταναλωτές της αγοράς, όπως αλυσίδες σούπερ μάρκετ, τουριστικές επιχειρήσεις και ξενοδοχεία, δίνοντας στο μέτρο έναν πιο οριζόντιο χαρακτήρα στήριξης.
Κρίσιμη προϋπόθεση είναι η διανομή των ενισχύσεων μέσω διαγωνισμών. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται διαφάνεια, αποφυγή υπερκοστολογήσεων και καλύτερη αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων.
Η ελληνική εκδοχή του ιταλικού μοντέλου
Ένας ακόμη όρος που θέτει η κυβέρνηση είναι η συμβατότητα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες. Το σχέδιο θα πρέπει να εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος απόρριψης, καθώς η ΕΕ παρακολουθεί στενά κάθε μορφή κρατικής ενίσχυσης που μπορεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό.
Ο ρόλος των ΑΠΕ και οι γκρίζες ζώνες
Προβληματισμός υπάρχει σχετικά με την επιστροφή της ενέργειας από τις επιχειρήσεις μέσω επενδύσεων σε ΑΠΕ. Καθώς η αγορά φωτοβολταϊκών εμφανίζει ήδη υπερπληθώρα έργων, εξετάζεται η δυνατότητα να συνδυαστούν με συστήματα αποθήκευσης (μπαταρίες), τα οποία θα ενισχύσουν τη σταθερότητα του δικτύου αλλά ταυτόχρονα ανεβάζουν το κόστος.
Παρά τις τεχνικές δυσκολίες και τις αβεβαιότητες για το τελικό μοντέλο, κυβέρνηση και επιχειρήσεις εμφανίζονται αποφασισμένες να προχωρήσουν σε έναν μηχανισμό μείωσης του ενεργειακού κόστους, θεωρώντας ότι οι λεπτομέρειες μπορούν να διευθετηθούν στην πορεία.