Γαλλία – Διάγγελμα Λεκορνί: Αναζητά τις παραχωρήσεις που μπορεί να κάνει η Αριστερά

Σε ένα κρίσιμο στάδιο για την πολιτική σταθερότητα της Γαλλίας, ο Σεμπαστιάν Λεκορνί, λίγες ώρες πριν από τη συνάντησή του με τις δυνάμεις της Αριστεράς, απηύθυνε χθες διάγγελμα με ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα: η χώρα χρειάζεται έναν προϋπολογισμό πριν το τέλος του έτους, και αυτό προϋποθέτει συγκλίσεις και παραχωρήσεις.

«Υπάρχει η επιθυμία», είπε, «για σύγκλιση που απομακρύνει την προοπτική διάλυσης».

Το κρατικό έλλειμμα, είπε, θα πρέπει να μειωθεί στο εύρος 4,7–5 %, ενώ τόνισε ότι όσοι υπουργοί υπηρέτησαν μόνο «λίγες ώρες» δεν θα λάβουν αποζημιώσεις. Η συμφωνία θα κριθεί όμως στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις με τα κόμματα της Αριστεράς — Σοσιαλιστές, Οικολόγους, Κομμουνιστές — όπου θα αποκαλυφθεί τι «παραχωρήσεις» είναι διατεθειμένοι να κάνουν.

Πολιτικό φόντο και η έννοια του συμβιβασμού

Η Γαλλία εισέρχεται σε μια φάση όπου το πολιτικό παιχνίδι είναι λεπτό — ο Λεκορνί δεν διαθέτει ξεκάθαρη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, και η σύνθεση μιας στατικής κυβέρνησης χωρίς υποστήριξη από άλλα κόμματα είναι δύσκολη. Ο ίδιος επέλεξε να μην χρησιμοποιήσει το άρθρο 49.3 του Συντάγματος για να «περάσει» τον προϋπολογισμό χωρίς ψήφο, ένα εργαλείο που έχουν χρησιμοποιήσει οι προκάτοχοί του.

Αν και η Αριστερά εκφράζει επιφυλάξεις, αρκετοί βλέπουν την κίνηση ως ένα άνοιγμα — ή τουλάχιστον ως μια δοκιμή — σε διαπραγματεύσεις όπου η πίεση θα είναι σημαντική. Οι Σοσιαλιστές απαιτούν να περιοριστούν οι περικοπές, να φορολογηθούν περισσότερο οι πλούσιοι, και να υπάρξουν επενδύσεις σε κοινωνικές δαπάνες.

Αλλά η μεγάλη πρόκληση για τον Λεκορνί είναι να κρατήσει ισορροπία: να μην αποξενώσει την Αριστερά με υπερβολικές απαιτήσεις, αλλά και να μην χάσει την υποστήριξη των κεντροδεξιών και μεσαίων δυνάμεων.

Οικονομική πίεση και διεθνείς αντιδράσεις

Η πολιτική αβεβαιότητα δεν μένει χωρίς συνέπειες για τις αγορές: με την παραίτηση Λεκορνί να έχει ήδη διαρρεύσει, ο δείκτης CAC 40 υποχώρησε, ενώ το κόστος δανεισμού της Γαλλίας αυξήθηκε αισθητά.

Παράλληλα, η χώρα βρίσκεται υπό αυστηρή παρακολούθηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω υπερβολικού δημοσιονομικού ελλείμματος — η απαίτηση για μείωση και δημοσιονομική πειθαρχία δεν είναι μόνο εσωτερικό ζήτημα, αλλά και υποχρέωση προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Το διακύβευμα είναι διπλό: να επιτευχθεί συμβιβασμός χωρίς πολιτική κατάρρευση και να μην υπονομευθεί η διεθνής αξιοπιστία της Γαλλίας.

Πιθανοί τόποι σύγκλισης — και τα αδιέξοδα

• Φορολογικές παρεμβάσεις στους πλούσιους: ένα κοινό πεδίο διεκδίκησης της Αριστεράς, αλλά όχι επαρκές αν δεν συνοδευθεί με ισορροπία στα μέτρα λιτότητας.
• Κοινωνικές δαπάνες και επενδύσεις: εν μέρει αύξηση του προϋπολογισμού για εκπαίδευση, υγεία, περιβάλλον — με παράλληλες περικοπές άλλων δαπανών.
• Αναδιοργάνωση του τρόπου λήψης αποφάσεων: περισσότερο διάλογο, λιγότερη χρήση έκτακτων συνταγματικών εργαλείων — αλλά αυτό προϋποθέτει ότι τα κόμματα θα εμπιστευτούν ο ένας τον άλλον.

Αλλά υπάρχει και ο κίνδυνος: αν κάποια πλευρά θεωρήσει ότι έκανε υπερβολικές υποχωρήσεις χωρίς ανταλλάγματα, η όποια συμφωνία μπορεί να καταρρεύσει με ευκολία.

Το διάγγελμα του Λεκορνί δεν είναι απλώς μια επικοινωνιακή προσπάθεια· είναι προσπάθεια να στήσει ένα πεδίο πολιτικών ανταλλαγμάτων σε μια στιγμή υψηλής ευπάθειας. Η Αριστερά καλείται τώρα να εκθέσει τις «κόκκινες γραμμές» της — και να δει πού είναι πρόθυμη να υποχωρήσει — ενώ ο απερχόμενος πρωθυπουργός παίζει το στοίχημα της πολιτικής επιβίωσης και της εθνικής σταθερότητας.

Η ημέρα θα δείξει αν ο συμβιβασμός θα καταστεί πράξη ή αν η γαλλική πολιτική θα οδηγηθεί σε νέα αναμέτρηση.

Πηγή: pagenews.gr