Η πολιτική σταθερότητα γίνεται ξανά το μεγάλο ζητούμενο, σε μια Ευρώπη που τρέμει στην ιδέα του λαϊκισμού. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χτυπά καμπανάκι κινδύνου. Ο Αλέξης Τσίπρας, από την άλλη, επιχειρεί θεαματική επανεμφάνιση με “σοβαρό” προφίλ, αξιοποιώντας το ρευστό πολιτικό τοπίο εντός και εκτός συνόρων.
Στην πρόσφατη ομιλία του στον ΣΕΒ, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την επιστροφή του λαϊκισμού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, με αφορμή τις κυβερνητικές κρίσεις σε μεγάλες χώρες όπως η Γαλλία. Παρουσίασε την Ελλάδα ως νησίδα πολιτικής ομαλότητας, υπογραμμίζοντας ότι η χώρα δανείζεται φθηνότερα από ισχυρές οικονομίες του ευρωπαϊκού Βορρά – ένα γεγονός που, όπως είπε, οφείλεται στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας και της ενότητας.
“Η πολιτική σταθερότητα είναι άυλο κεφάλαιο που δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο”, τόνισε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός, στέλνοντας μήνυμα εντός και εκτός των τειχών — αλλά και προς έναν συγκεκριμένο παραλήπτη: τον Αλέξη Τσίπρα.
Την ίδια στιγμή, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επιστρέφει στο προσκήνιο, όχι με τον γνώριμο λαϊκιστικό λόγο της δεκαετίας του 2010, αλλά με έναν νέο, προσαρμοσμένο μανδύα: αυτόν του πατριωτικού κοινωνιστή. Ένα αφήγημα που επιδιώκει να ισορροπήσει ανάμεσα στην αριστερή παράδοση και την εθνική υπευθυνότητα. Όπως παρατηρούν πολιτικοί αναλυτές, επιχειρεί να προσεγγίσει τη μεσαία τάξη και να συνομιλήσει με τον λεγόμενο “κεντροαριστερό ρεαλισμό” — χωρίς όμως να αποκοπεί από τις λαϊκές αναφορές.
Ο Τσίπρας, όπως όλα δείχνουν, δεν έρχεται αυτή τη φορά να «γκρεμίσει» το σύστημα, αλλά να υποσχεθεί “κοινωνική ανακατανομή χωρίς οικονομική εκτροπή”. Και αυτό δεν περνά απαρατήρητο ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από την Κεντροδεξιά.
Μια «σοβαρή» Αριστερά με γνώριμους παίκτες
Η πολιτική πλατφόρμα Τσίπρα χτίζεται ήδη γύρω από ένα πιο “θεσμικό” προφίλ. Στο πλευρό του, άνθρωποι με τεχνοκρατική εμπειρία όπως ο Γιώργος Χουλιαράκης, που έχει υπηρετήσει στο τρίτο μνημόνιο και συνεργάζεται με την Τράπεζα της Ελλάδος. Δίπλα του και ο Δημήτρης Λιάκος, γνώριμος από την εποχή του Μεγάρου Μαξίμου, καθώς και οι Καλογήρου και Βασιλειάδης.
Αυτό που διαφαίνεται είναι πως ο πρώην πρωθυπουργός ποντάρει σε μια νέα μορφή “σοβαρού” αριστερού ρεαλισμού, ντυμένου με πατριωτικό λόγο και αναφορές στην κοινωνική δικαιοσύνη. Ένα πολιτικό υβρίδιο μεταξύ αριστερής κληρονομιάς και συστημικής αξιοπιστίας, που στοχεύει στο “κενό” του λεγόμενου κεντροαριστερού χώρου.
Χατζηδάκης: “Δεν μας αφορά. Ας τα βρουν μεταξύ τους”
Με ρεαλιστικό και αποστασιοποιημένο τόνο απάντησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Κωστής Χατζηδάκης, όταν ρωτήθηκε για την επανεμφάνιση Τσίπρα. “Ο κ. Τσίπρας απευθύνεται στο χώρο της Αριστεράς. Ας τα βρουν μεταξύ τους, δεν μας αφορά,” δήλωσε χαρακτηριστικά. Έσπευσε, ωστόσο, να υπογραμμίσει την ευθύνη της κυβέρνησης να προστατεύσει τη χώρα από τις επιστροφές σε λαϊκιστικά πειράματα: “Η χώρα δεν αντέχει νέα αστάθεια. Οι πολίτες έκαναν τεράστιες θυσίες που δεν πρέπει να χαθούν.”
Ο κ. Χατζηδάκης υπενθύμισε επίσης τις 25 μεταρρυθμίσεις που προχωρούν μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του έτους, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση τηρεί τις δεσμεύσεις της. Ήταν ένα μήνυμα εμπιστοσύνης αλλά και προειδοποίησης για όσους —εντός ή εκτός κυβέρνησης— φλερτάρουν με την ιδέα εναλλακτικών πολιτικών αφηγημάτων.
Πολιτική σταθερότητα ή νέα διχοτόμηση;
Καθώς η Ευρώπη βυθίζεται σε αβεβαιότητα — με τη Γαλλία σε κρίση και τον ακροδεξιό λαϊκισμό να επανέρχεται— η πολιτική σταθερότητα μοιάζει το υπέρτατο διακύβευμα για τη μετα-μνημονιακή Ελλάδα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φιλοτεχνεί το αφήγημα της “ήρεμης δύναμης”, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει να επανασυστηθεί ως ο πατριωτικός κοινωνικός ρυθμιστής.
Ο ένας μιλά για συνέχεια και προοδευτικό εκσυγχρονισμό. Ο άλλος για κοινωνική αποκατάσταση με εθνικά χαρακτηριστικά. Αν ο Μητσοτάκης σηκώνει τη σημαία της πολιτικής σταθερότητας, ο Τσίπρας κρατά τη σημαία της εναλλακτικής αξιοπιστίας. Και όλα δείχνουν πως το πολιτικό σκηνικό ετοιμάζεται για μια νέα, πιο σύνθετη μάχη.
Πηγή: pagenews.gr