Μερικές φορές, χρειάζεται να πεις τα πράγματα όπως είναι.Εδώ και καιρό, ακούω τις ίδιες φωνές:κάθε φορά που η Ελλάδα ενεργεί με νηφαλιότητα και σχέδιο, οι γνωστοί “υπερπατριώτες” βγαίνουν και φωνάζουν ότι «υποχωρούμε», ότι «σκύβουμε το κεφάλι».Αφήστε τους να φωνάζουν.
Η πραγματικότητα είναι πως η Ελλάδα σήμερα ανεβαίνει,και η Τουρκία βρίσκεται όσο ποτέ άλλοτε σε θέση άμυνας.
Η Ελλάδα που σχεδιάζει, όχι που αντιδρά
«Είμαστε, υποτίθεται, υποχωρητικοί, σκυφτοί…» γράφουν.Όμως μέσα σε μόλις 48 ώρες, έγιναν όσα δεν πέτυχαν άλλες κυβερνήσεις σε χρόνια.Η Ευρωπαϊκή Ένωση απέκλεισε την Τουρκία από το πρόγραμμα SAFE, επικαλούμενη την απειλή πολέμου (casus belli) προς την Ελλάδα και την τουρκική κατοχή της Κύπρου. Αυτό είναι διπλωματικό χαστούκι, όχι γιατί φωνάξαμε,αλλά γιατί χτίσαμε αξιοπιστία και διεθνές κύρος.
«Δεν το πρόσεξαν να χαρούν… περίεργο!» είπα, γιατί όσοι παριστάνουν τους πατριώτες δεν βλέπουν τις νίκες — μόνο ψάχνουν αφορμές να κατηγορήσουν τον Μητσοτάκη.
Η Κρήτη, η Chevron και το τέλος του Τουρκολιβυκού Μνημονίου
Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα υπέγραψε με την Chevron — έναν αμερικανικό κολοσσό — άδεια για έρευνες νοτίως της Κρήτης, ακυρώνοντας στην πράξη το παράνομο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο.
Αυτό δεν είναι θεωρία· είναι πράξη κυριαρχίας.Όταν μια μεγάλη δυτική εταιρεία μπαίνει επίσημα σε ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα, το κάνει γιατί αναγνωρίζει ελληνικά δικαιώματα.Δεν υπάρχει ισχυρότερο μήνυμα στην πράξη.
«Ούτε αυτό το πρόσεξε κανένας από όλους αυτούς τους υπερευαίσθητους με τα Εθνικά Θέματα… περίεργο δις!»
Η Κύπρος και ο Λίβανος γράφουν νέα σελίδα
Κι ενώ όλα αυτά συνέβαιναν,ο Λίβανος υπέγραψε συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Κυπριακή Δημοκρατία.Μια συμφωνία που δεν θα μπορούσε να υπογραφεί χωρίς τη συμβολή του Ισραήλ.
Το Ισραήλ, το οποίο με την παρουσία και τη στήριξή του στην περιοχή,«απελευθέρωσε τον Λίβανο από τη Χεζμπολάχ», δίνει ξανά στην Ανατολική Μεσόγειο σταθερότητα, ασφάλεια και ενεργειακή προοπτική.
Και πάλι — κανείς από τους “κραυγαλέους υπερπατριώτες” δεν σχολίασε τίποτα.Γιατί;Γιατί όταν η Ελλάδα πετυχαίνει χωρίς φωνές, δεν χωράει στα συνθήματά τους.
Οι ΗΠΑ, το Κογκρέσο και το νέο ισοζύγιο δυνάμεων
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, παράλληλα, έστειλαν σαφές μήνυμα στην Άγκυρα:«Όσο αγοράζετε ρωσικό πετρέλαιο, δεν παίρνετε F-35.»
Και την ίδια ώρα, το Κογκρέσο προωθεί νόμο για την πλήρη άρση του εμπάργκο όπλων στην Κύπρο.Ποια είναι η ουσία;
Η Τουρκία χάνει ερείσματα στη Δύση,και η Ελλάδα κερδίζει στρατηγική αξιοπιστία.Και όλα αυτά, μέσα σε 48 ώρες.
Η Ελλάδα της μεθοδικότητας
«Όποιος αληθινά νοιάζεται για τα θέματα αυτά, μόνον χαρά πρέπει να αισθάνεται.»Δεν το είπα τυχαία.Όταν κερδίζεις έδαφος στη γεωπολιτική σκακιέρα χωρίς να ρίχνεις ούτε μία λέξη παραπάνω,τότε έχεις πετύχει το πιο δύσκολο:σε σέβονται επειδή ξέρουν ότι μπορείς — όχι επειδή φωνάζεις.
Αυτή είναι η Ελλάδα που οραματιζόμαστε:μια χώρα ήρεμη, σταθερή, με σχέδιο, που μιλά όταν πρέπει και ενεργεί όταν χρειάζεται.
Το μήνυμά μου είναι απλό
«Αφήστε τους να φωνάζουν. Η Ελλάδα ανεβαίνει, η Τουρκία πιέζεται.»«Η εξωτερική μας πολιτική είναι στα καλύτερά της. Μακάρι να συνεχίσουμε έτσι — με σύνεση, χωρίς λαϊκισμούς.»
Η αληθινή ισχύς δεν είναι στις φωνές,είναι στα αποτελέσματα.Και τα αποτελέσματα είναι ξεκάθαρα:η Ελλάδα ανεβαίνει,η Κύπρος ενισχύεται,η Τουρκία πιέζεται.
Η γεωπολιτική δεν είναι πεδίο για συνθήματα.Είναι πεδίο για αποτελέσματα.Κι εκεί, η Ελλάδα — ψύχραιμα, με σχέδιο — κερδίζει.
Ο ρεαλισμός του Άδωνι και η νέα ελληνική αυτοπεποίθηση
Στην ελληνική δημόσια σφαίρα, η συζήτηση γύρω από την εξωτερική πολιτική συχνά εγκλωβίζεται σε κραυγές και εύκολες πατριωτικές κορώνες. Όμως η διεθνής πολιτική δεν κρίνεται στα πάνελ — κρίνεται στα συμβούλια κορυφής, στα ενεργειακά συμβόλαια, στις σιωπηλές διπλωματικές γραμμές.
Εκεί ακριβώς βρίσκεται η ουσία των θέσεων του Άδωνι Γεωργιάδη. Όχι στο ύφος, αλλά στην ουσία του επιχειρήματος: πως η Ελλάδα κερδίζει όταν λειτουργεί ως δύναμη σταθερότητας, όχι ως δύναμη φωνής.
Ο Άδωνις επισημαίνει πως η διπλωματία των αποτελεσμάτων είναι πιο πατριωτική από τη ρητορική του θυμού. Η επιλογή να κινηθεί η κυβέρνηση σιωπηλά αλλά αποφασιστικά στην Κρήτη, στην Κύπρο και στις Βρυξέλλες, δείχνει αυτοπεποίθηση, όχι υποχώρηση.
Τα επιχειρήματα της πράξης
- Απομόνωση της Τουρκίας από την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση λόγω casus belli.
- Ενεργειακή κατοχύρωση νότια της Κρήτης με την Chevron.
- Συμφωνία Κύπρου–Λιβάνου, ανοίγοντας νέο άξονα σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.
- Στήριξη από ΗΠΑ, πίεση προς Τουρκία, νομοθεσία για όπλα στην Κύπρο.
Αυτά είναι απτά αποτελέσματα, που δείχνουν ότι η στρατηγική σκέψη υπερτερεί της φωνασκίας.
Ο Άδωνις θυμίζει:«Η εξωτερική μας πολιτική είναι στα καλύτερά της, γιατί επιτυγχάνουμε τους στόχους μας χωρίς θόρυβο.»
Η Ελλάδα σήμερα δεν είναι το παιδί του ΟΗΕ που ζητάει λύσεις, είναι ο παίκτης που τις παράγει. Και αυτό οφείλεται σε μια φιλοσοφία εξωτερικής πολιτικής που ο Άδωνις εκφράζει καθαρά: ψυχραιμία, σταθερότητα, συμμαχίες και αυτοπεποίθηση.
Η εξωτερική πολιτική δεν είναι τηλεοπτικό debate.Είναι στρατηγικό σκάκι.Και στην παρτίδα αυτή — όπως είπε και ο ίδιος — “η Ελλάδα ανεβαίνει, η Τουρκία πιέζεται”.Αυτό είναι το checkmate του ρεαλισμού.
Πηγή: pagenews.gr