Τουρκία και Eurofighter: Η «έκδοση-κλειδί» που θα κρίνει την αεροπορική ισορροπία με Ελλάδα

Η Τουρκία βρίσκεται σε σημείο καμπής για την Πολεμική της Αεροπορία. Η γήρανση των F-16, η επικείμενη απόσυρση των F-4 Phantom και οι αμερικανικές κυρώσεις έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο κενό στις επιχειρησιακές της δυνατότητες. Η λύση που εξετάζει η Άγκυρα φαίνεται να είναι η απόκτηση Eurofighter Typhoon, τόσο μεταχειρισμένων όσο και νέων, προκειμένου να «συμμαζέψει» τον στόλο και να μειώσει τη διαφορά τεχνολογικής υπεροχής με την Ελλάδα.

Σύμφωνα με αναφορές, η Τουρκία εξετάζει την αγορά 12–24 μεταχειρισμένων Eurofighter από το Κατάρ ή το Ομάν, πιθανότατα της έκδοσης Tranche 3A. Παρά το γεγονός ότι τα αεροσκάφη αυτά παραδόθηκαν μόλις πριν από τρία χρόνια, θεωρούνται ήδη «παρωχημένα» λόγω του υψηλού κόστους υποστήριξης και των περιορισμένων δυνατοτήτων τους σε σχέση με τις νεότερες εκδόσεις.

Η Tranche 3A, που μπήκε σε υπηρεσία το 2009, φέρει το ραντάρ AESA Captor-E, επιτρέποντας την ταυτόχρονη παρακολούθηση δεκάδων στόχων και 50% μεγαλύτερο πεδίο ορατότητας σε σχέση με τα υπάρχοντα F-16 της Τουρκίας. Επιπλέον, διαθέτει σύστημα στόχευσης επί κάσκας (HMSS), Link-16 και σύμμορφες δεξαμενές καυσίμου, που αυξάνουν την ακτίνα δράσης χωρίς να δεσμεύονται σταθμοί ανάρτησης όπλων.

Σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο, η Άγκυρα φέρεται να σχεδιάζει συμπληρωματική παραγγελία 40 νέων Eurofighter – πιθανότατα Tranche 4 ή Tranche 5. Η Tranche 4 προσφέρει νεότερο Captor-E, αναβαθμισμένα ηλεκτρονικά και αισθητήρες, βελτιωμένο σύστημα αυτοπροστασίας και πλήρη suite ηλεκτρονικού πολέμου. Η Tranche 5, ωστόσο, θεωρείται το κορυφαίο αεροσκάφος του προγράμματος, με το Captor-E/ECRS Mk1, αναβαθμισμένο ηλεκτρονικό υπολογιστή μάχης, νέο πιλοτήριο, ταχύτερο επεξεργαστή, σουηδικό σύστημα αυτοπροστασίας AREXIS και δυνατότητα μεταφοράς στρατηγικών όπλων όπως τα βλήματα Taurus και οι πύραυλοι AARGM.

Η πίεση για άμεση ενίσχυση είναι μεγάλη. Ο στόλος των F-16 αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα διαθεσιμότητας, ενώ η συμφωνία για νέα F-16 και κιτ αναβάθμισης με τις ΗΠΑ φαίνεται να καθυστερεί. Το Eurofighter προσφέρει λύση «ανάγκης», αλλά με υψηλό κόστος: η Tranche 5 κοστίζει περίπου 218 εκατ. ευρώ ανά μονάδα, ενώ το κόστος ανά ώρα πτήσης φτάνει τα 60.000 ευρώ, σχεδόν διπλάσιο από ένα F-16 Viper.

Γεωπολιτική Ανάλυση: Η κίνηση της Τουρκίας δείχνει σαφώς την προσπάθεια να κλείσει την ψαλίδα με την Ελλάδα, αλλά και να ανακτήσει επιχειρησιακή αυτονομία εν μέσω περιορισμών από τη Δύση. Η επιλογή μεταξύ Tranche 3A, Tranche 4 και Tranche 5 θα καθορίσει την ταχύτητα αναβάθμισης, την αποδοτικότητα κόστους και το γεωστρατηγικό αποτύπωμα της τουρκικής αεροπορίας για τις επόμενες δεκαετίες. Η Άγκυρα καλείται να σταθμίσει το χρόνο παράδοσης με την τεχνολογική υπεροχή, σε μια περίοδο όπου η αεροπορική υπεροχή στην ανατολική Μεσόγειο αποκτά κρίσιμη σημασία.

Πηγή: pagenews.gr