Η Αθήνα στο επίκεντρο: Το «σχέδιο Τράμπ» επιστρέφει και αναδιατάσσει τη Μεσόγειο!

Μετά την αναπροσαρμογή της αμερικανικής στρατηγικής στην Ανατολική Μεσόγειο, το παλαιό «Σχέδιο Τραμπ» επανέρχεται δυναμικά, θέτοντας την Ελλάδα στο επίκεντρο των ενεργειακών και γεωπολιτικών εξελίξεων. Ουσιαστικά πρόκειται για το πολιτικο-ενεργειακό πλαίσιο που είχε χαραχθεί κατά την προηγούμενη προεδρική θητεία του Ντόναλντ Τραμπ, το οποίο προέβλεπε την ανάδειξη της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ σε κρίσιμους πυλώνες αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή.

Η στρατηγική αυτή υπηρετεί πολλαπλούς στόχους:

• Ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης, μειώνοντας την εξάρτηση από τη ρωσική ενέργεια.
• Προώθηση των τριμερών συνεργασιών Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, με υποστήριξη των ΗΠΑ μέσω του πλαισίου «3+1».
• Αναδιάταξη της ενεργειακής σκακιέρας, περιορίζοντας την επιρροή της Τουρκίας μέσω εναλλακτικών αγωγών και υποδομών LNG.

Η τοποθέτηση της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ στην Αθήνα δεν είναι τυχαία. Ανήκει στον στενό κύκλο του Τραμπ, γνωρίζει σε βάθος το δίκτυο εξουσίας των Ρεπουμπλικανών και θα επιβλέψει την επανενεργοποίηση της αμερικανικής στρατηγικής στη Μεσόγειο. Η παρουσία της συμπίπτει χρονικά με την σύνοδο P-TEC (6-7 Νοεμβρίου), που εξελίσσεται στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και θεωρείται κεντρικό σημείο χαράξης της νέας ενεργειακής πολιτικής στην περιοχή.

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, οι κύριοι άξονες του σχεδίου περιλαμβάνουν:

1. Επαναβεβαίωση της συμμαχίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ για πολιτική και ενεργειακή σταθερότητα.
2. Ενίσχυση των ενεργειακών υποδομών, με νέες εγκαταστάσεις LNG, αποθήκευσης και επαναεριοποίησης, που θα καταστήσουν την Ελλάδα ρυθμιστή της περιφερειακής αγοράς.
3. Περιορισμό της τουρκικής γεωοικονομικής παρουσίας, δημιουργώντας ενεργειακούς διαδρόμους που παρακάμπτουν την Άγκυρα.

Η Ελλάδα μετατρέπεται σε κεντρικό ενεργειακό κόμβο της ΝΑ Ευρώπης, με τα λιμάνια της Ρεβυθούσας και της Αλεξανδρούπολης να αποκτούν στρατηγική σημασία και νέες υποδομές να δημιουργούνται στη Νότια Πελοπόννησο. Το οικονομικό παρασκήνιο περιλαμβάνει αμερικανικά και ευρωπαϊκά funds εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, με συμφωνίες που θα υλοποιηθούν σταδιακά μέσω παράλληλων μνημονίων συνεργασίας.

Η Τουρκία ανησυχεί έντονα. Τα τουρκικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για «αμερικανοϊσραηλινό αποκλεισμό», ενώ η ρητορική του Ερντογάν μιλά για περιθωριοποίηση και ενεργειακή περικύκλωση. Παράλληλα, το σχέδιο αγωγού Ισραήλ–Κύπρου–Ελλάδας, μέρος του πλαισίου «3+1», θεωρείται στρατηγικό πλήγμα για τον τουρκικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η διπλωματία κινείται προσεκτικά: ο Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία, Τόμας Μπάρακ, επιχειρεί να μετριάσει τις αντιδράσεις, διατηρώντας «γέφυρες» με την Άγκυρα και αποφεύγοντας δημόσιες αντιπαραθέσεις. Παράλληλα, η Ουάσιγκτον ενισχύει την Ελλάδα και την Κύπρο σε επίπεδο υποδομών και ασφάλειας, συνδυάζοντας πολιτικές πίεσης με διπλωματική διαχείριση.

Το Κυπριακό επανέρχεται στην ενεργειακή ατζέντα, με την πρόσφατη συνάντηση Χριστοδουλίδη – Τραμπ να ανοίγει το δρόμο για ενδεχόμενη αποχώρηση τουρκικών στρατευμάτων, σε αντάλλαγμα ενισχυμένη συμμετοχή της Άγκυρας σε ενεργειακά σχήματα. Στη Λιβύη, οι Αμερικανοί παρακολουθούν τις κινήσεις του Μάσαντ Μπούλος, με στόχο νέα τετραμερή διάσκεψη για αναθεώρηση των τουρκολιβυκών συμφωνιών.

Η νέα γεωπολιτική σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου διαμορφώνεται με την Ελλάδα στο επίκεντρο:

• Η χώρα αναδεικνύεται σε μόνιμο ενεργειακό κόμβο, καθορίζοντας τις ροές LNG και ηλεκτρικής ενέργειας για την επόμενη δεκαετία.
• Η Τουρκία βλέπει να περιορίζεται η επιρροή της, ενισχύοντας το αίσθημα αποκλεισμού και στρατηγικού αποκλεισμού.
• Η Ουάσιγκτον επενδύει στη σταθερότητα της περιοχής, συνδυάζοντας ενέργεια, ασφάλεια και διπλωματική πίεση, με στόχο να επαναφέρει την Ανατολική Μεσόγειο στο κέντρο των αμερικανικών στρατηγικών συμφερόντων.

Το «Σχέδιο Τραμπ» εμφανίζεται πλέον όχι μόνο ως ενεργειακό εργαλείο, αλλά και ως πολιτικο-στρατηγικό όπλο, με την Αθήνα να αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή μιας νέας εποχής γεωπολιτικής αναδιάταξης.

Πηγή: pagenews.gr