Ιδιωτικά πανεπιστήμια: Το μεγάλο στοίχημα της Ζαχαράκη και οι νέες άδειες που έρχονται το 2026

Η έναρξη λειτουργίας των πρώτων μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα σηματοδοτεί μια ιστορική καμπή για την Ανώτατη Εκπαίδευση και ταυτόχρονα ανοίγει ένα νέο, έντονα πολιτικό μέτωπο. Με τέσσερα ιδρύματα και 26 προπτυχιακά προγράμματα, η κυβέρνηση επιχειρεί να υλοποιήσει στην πράξη μια μεταρρύθμιση που για δεκαετίες αποτελούσε ταμπού στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Η υπουργός Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη ξεκαθάρισε ότι η διαδικασία δεν θα εξελιχθεί με όρους «αγοράς», αλλά με αυστηρά ποιοτικά κριτήρια, αποκαλύπτοντας πως νέες αιτήσεις σοβαρών και καταξιωμένων πανεπιστημίων αναμένονται το πρώτο δίμηνο του 2026. Από τις 12 αιτήσεις ξένων ΑΕΙ, εγκρίθηκαν μόλις τέσσερις, γεγονός που η κυβέρνηση προβάλλει ως απόδειξη θεσμικής σοβαρότητας και όχι βιασύνης.

Ποιοι μπήκαν – ποιοι κόπηκαν

Η ΕΘΑΑΕ λειτούργησε ως φίλτρο ποιότητας, απορρίπτοντας προτάσεις που δεν πληρούσαν ακαδημαϊκά, οργανωτικά ή θεσμικά κριτήρια. Το μήνυμα είναι σαφές: δεν θα υπάρξει «πανεπιστημιοποίηση» κολεγίων χωρίς διεθνές κύρος.

Τα τέσσερα εγκεκριμένα ιδρύματα, με έδρες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, διαθέτουν μητρικά πανεπιστήμια κυρίως από το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ ένα προέρχεται από την Κύπρο. Ιδιαίτερη βαρύτητα προκαλεί η λειτουργία Ιατρικών και Νομικών Σχολών, πεδίο που παραδοσιακά θεωρούνταν «αποκλειστικότητα» του δημόσιου πανεπιστημίου.

Το πολιτικό αποτύπωμα της μεταρρύθμισης

Η κυβέρνηση βλέπει στα μη κρατικά πανεπιστήμια:

• αναχαίτιση της φυγής φοιτητών στο εξωτερικό,
• προσέλκυση ξένων φοιτητών,
• και ενίσχυση της διεθνοποίησης της ελληνικής Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Στον αντίποδα, η αντιπολίτευση και μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας μιλούν για υπονόμευση του δημόσιου πανεπιστημίου, κάνοντας λόγο για άνιση κατανομή πόρων και «εκπαιδευτική αγορά δύο ταχυτήτων».

Η Σοφία Ζαχαράκη επιχειρεί να αποδομήσει αυτή την κριτική, τονίζοντας ότι η ενίσχυση των μη κρατικών ΑΕΙ δεν γίνεται εις βάρος των δημόσιων, τα οποία –όπως επισημαίνει– χρηματοδοτούνται παράλληλα με υποδομές, εξοπλισμό, προσωπικό και αγγλόφωνα προγράμματα.

Τι έρχεται το 2026

Το επόμενο έτος θεωρείται κομβικό. Οι νέες αιτήσεις που αναμένονται θα δείξουν:

• αν το εγχείρημα αποκτά βάθος και διάρκεια,
• αν η Ελλάδα μπορεί να εξελιχθεί σε περιφερειακό εκπαιδευτικό κόμβο,
• και αν το πολιτικό κόστος της μεταρρύθμισης μπορεί να μετατραπεί σε αναπτυξιακό και θεσμικό όφελος.

Το στοίχημα είναι σαφές: ποιότητα αντί ποσότητας. Και το αποτέλεσμα θα κριθεί όχι μόνο στις αίθουσες διδασκαλίας, αλλά και στο πεδίο της πολιτικής σύγκρουσης που μόλις άνοιξε.

Πηγή: pagenews.gr