ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ: «Οι αναδασώσεις είναι ΦΙΑΣΚΟ – Χρήματα στον αέρα, δάση… αγνοούμενα!»

Το Ελεγκτικό Συνέδριο έριξε αληθινή βόμβα με την τελευταία του έκθεση και επιβεβαίωσε αυτό που όλοι υποψιαζόμαστε χρόνια τώρα: οι αναδασώσεις στην Ελλάδα είναι μια τραγωδία με happy end μόνο στα δελτία τύπου. Χιλιάδες στρέμματα καμένα, εκατομμύρια ευρώ χαμένα και κανείς δεν ξέρει αν φυτεύτηκε ούτε ένα πευκάκι που επιβίωσε.

«Δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία ούτε καν για το πού πρέπει να γίνουν αναδασώσεις», τονίζει με αιχμηρότητα η έκθεση. Η Γενική Διεύθυνση Δασών, που έχει την ευθύνη της Εθνικής Στρατηγικής, δεν διαθέτει συγκεντρωτικά δεδομένα – ούτε για τις κηρυχθείσες αναδασωτέες εκτάσεις, ούτε για το ποιες πραγματικά χρειάζονται τεχνητή φύτευση. Αποτέλεσμα; Τα λεφτά μοιράζονται ευκαιριακά, όπου λάχει, αντί να πηγαίνουν εκεί που κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές ή υπάρχει κίνδυνος ερημοποίησης.

Φιλόδοξοι στόχοι… μόνο στα χαρτιά

Το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2022 είχε υπερβολικά φιλόδοξους στόχους για αναδασώσεις, αλλά κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία. Η μεταφορά των δασικών υπηρεσιών στο Υπουργείο Περιβάλλοντος εν μέσω προγράμματος, η ανωριμότητα των έργων και η γραφειοκρατία οδήγησαν σε ελάχιστη απορρόφηση κονδυλίων. Πρακτικά, τα περισσότερα λεφτά έμειναν αχρησιμοποίητα ενώ τα δάση συνέχιζαν να καίγονται.

Οι αναδοχές έσωσαν την κατάσταση… ή όχι;

Μοναδικό θετικό σημείο σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο είναι ο θεσμός της αναδοχής από ιδιώτες, που επιτάχυνε τα έργα. Ωστόσο, ακόμα κι εδώ υπάρχουν τεράστια κενά: επιλογή αναδόχων χωρίς τυπικότητα, ελλιπής εποπτεία από τις δασικές αρχές και δημόσια λεφτά που μένουν δεσμευμένα ενώ τα έργα τα πλήρωσαν οι ιδιώτες! Δηλαδή, διπλή χρέωση σε αρκετές περιπτώσεις.

Τι πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ – Οι τρεις κόκκινες συστάσεις

Το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν αρκείται στην κριτική. Βάζει τρία συγκεκριμένα «πρέπει» στο τραπέζι: πρώτον, άμεση δημιουργία αξιόπιστης βάσης δεδομένων με εμπρόθεσμες κηρύξεις, επιστημονική προτεραιοποίηση και συνεχή παρακολούθηση αποτελεσμάτων – όχι μόνο φύτεμα, αλλά και επιβίωση δέντρων. Δεύτερον, ρεαλιστικοί στόχοι στους επόμενους προγραμματισμούς, με βάση τα λάθη του παρελθόντος. Τρίτον, αυστηροί κανόνες στις αναδοχές – σωστή επιλογή, σκληρός έλεγχος και άμεση απόδεσμευση δημοσίων πόρων όταν πληρώνει ιδιώτης.

Η Ελλάδα καίγεται κάθε καλοκαίρι, χάνει τα δάση της και μαζί τους την προστασία από πλημμύρες και κατολισθήσεις. Αν δεν αλλάξει άμεσα ο τρόπος που διαχειριζόμαστε τις αναδασώσεις, τα εκατομμύρια θα συνεχίσουν να πηγαίνουν στον αέρα και τα καμένα θα μένουν καμένα για πάντα.

Πηγή: Pagenews.gr