Πότε θα μπούμε στο Q.E. της ΕΚΤ;

Η ελληνική κυβέρνηση θέλει για πρωτοχρονιάτικο δώρο την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Όμως, τι θα πράξει ο Μάριο Ντράγκι;

Βασικές προϋποθέσεις για την εξέλιξη αυτή είναι: πρώτον, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ στην ανάλυσή του για τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους από το ΔΝΤ και να αξιολογήσει θετικά την πρόοδο, που έχει σημειωθεί και δεύτερον, να μην υπάρξουν σημαντικές καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του τρέχοντος προγράμματος.

Προκειμένου να πεισθεί το ΔΝΤ να μετάσχει στο πρόγραμμα, το Eurogroup υιοθέτησε την πρόταση του ESM για «βραχυπρόθεσμα» μέτρα ως προς το ελληνικό δημόσιο χρέος που είναι τρία: η επιμήκυνση των λήξεων των δανείων του EFSF/ ESM από τα 28 στα 32,5 έτη, η μετατροπή των σημερινών πολύ χαμηλών κυμαινόμενων επιτοκίων σε ελαφρώς υψηλότερα αλλά σταθερά και η μη αύξηση των επιτοκίων του δανείου που δόθηκε για την επαναγορά ομολόγων του Νοεμβρίου 2012.

Τα μέτρα αυτά δεν επιφέρουν προφανώς καμία μείωση της ονομαστικής τιμής του χρέους σε απόλυτους αριθμούς και ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Η ΕΚΤ, ως γνωστό κατέχει ήδη ελληνικά ομόλογα από το 2012 περίπου 25 δισ. και εκ των πραγμάτων μπορεί να αγορά περί τα 4 με 5 δισ. ευρώ.

Σημειώνεται ότι η Ελλάδα έχει τεθεί εκτός προγραμμάτων της ΕΚΤ από το 2015. Η Τράπεζα δύσκολα θα λάβει απόφαση για την αγορά ελληνικών ομολόγων, μέχρι ότου λάβει περαιτέρω διευκρινίσεις σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους της χώρας από τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης.

Η συνολική ονομαστική αξία ελληνικών τίτλων, που θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στο εν λόγω πρόγραμμα, υπολογίζεται, κατά το ανώτατο όριο, στα €4,2 δισ., ποσό το οποίο θα μπορούσε να αυξηθεί σε τουλάχιστον 5 δισ. ευρώ, εάν το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ επεκτεινόταν πέρα του Μαρτίου 2017.

Αυτό θα ισοδυναμούσε με ποσό μεγαλύτερο από την ετήσια αξία του τρέχοντος όγκου ημερησίων συναλλαγών ελληνικών κυβερνητικών τίτλων στην δευτερογενή αγορά.

Αναμφίβολα, η συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης των επενδυτών για τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους και τις βραχυπρόθεσμες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

Θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε περαιτέρω σημαντική συμπίεση των διαφορικών αποδόσεων των ελληνικών κυβερνητικών ομολόγων (bond yield spreads), επιπρόσθετες αγορές ελληνικών κυβερνητικών τίτλων και άλλων στοιχείων ενεργητικού από επενδυτές του ιδιωτικού τομέα, ευκολότερη (και φθηνότερη) πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών και άλλων εγχώριων επιχειρήσεων του μη χρηματοπιστωτικού τομέα στις διεθνείς αγορές για την άντληση ρευστότητας και κεφαλαίων καθώς και σε βελτίωση του περιβάλλοντος για άμεσες ξένες επενδύσεις στην εγχώρια οικονομία λόγω της υποχώρησης του κινδύνου χώρας (country risk). Βάσει ενός θετικού σεναρίου για την εξέλιξη των εγχώριων και εξωτερικών πολιτικοοικονομικών συνθηκών, θα μπορούσε ακόμη να επιτραπεί η εκκίνηση της σταδιακής αποκατάστασης πρόσβασης της Ελληνικής Δημοκρατίας στις διεθνείς χρηματοοικονομικές αγορές αγοράς πριν από το τέλος του 2017.

Ωστόσο, ένα τέτοιο ενδεχόμενο δε θα πρέπει να θεωρηθεί πανάκεια για την αντιμετώπιση των τεράστιων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία στην παρούσα συγκυρία.