Χαριστέας: ”Είμαι χαρούμενος στο Άμστερνταμ”

Ο Άγιαξ αντιμετωπίζει τη Φέγενορντ, στο μεγάλο ντέρμπι της 19ης αγωνιστικής του ολλανδικού πρωταθλήματος, με τα ΜΜΕ της χώρας να… αναζητούν και εν τέλει να παίρνουν συνέντευξη από τον Άγγελο Χαριστέα.

Ο ”Χάρι” μίλησε από το restaurant που έχει στο Άμστερνταμ για τη ζωή του στην πρωτεύουσα, τις αναμνήσεις του στον ”Αιάντα” αλλά και το μεγάλο ποδοσφαιρικό του λάθος.

Αναλυτικά τα όσα είπε ο Χαριστέας:

«Είμαι πολύ χαρούμενος στο Άμστερνταμ. Οι κόρες μου πηγαίνουν σχολείο εδώ, εγώ κάνω τον γύρο της πόλης με ποδήλατο όλη μέρα. Τα ολλανδικά μου είναι μια χαρά. Καταλαβαίνω το 70%-80%, πρέπει όμως να βελτιωθώ κι άλλο, γι’ αυτό κάνω μαθήματα. Το restaurant μας άνοιξε την Πέμπτη, θα κάνω τα πάντα για να έχει επιτυχία. Βρισκόμαστε στο κέντρο.

Είμαι οπαδός του Άγιαξ, είναι ξεκάθαρο. Νιώθω ιδιαίτερα φιλόξενος. Ήταν μεγάλη χαρά να παίζω με παίκτες όπως ο Φρανκ ντε Μπουρ και ο Κίκι Μουσάμπα». Όταν ρωτήθηκε για τις ικανότητές του, απάντησε: «Οι ικανότητές μου; Ποτέ δεν ήμουν killer, έτσι δεν είναι; Αλλά πάλι καλά για τον Άγιαξ, σκόραρα σε πολλά παιχνίδια. 

Ο Χενκ Τεν Κάτε προτιμούσε τότε Χούντελααρ και Ρόζενμπεργκ. Ήθελε να παίζει με έναν επιθετικό και ένιωσα ότι θα ήταν ντροπιαστικό για εμένα να μένω εκτός. Λίγο πριν εκπνεύσει η μεταγραφική περίοδος, έμαθα για το ενδιαφέρον της Φέγενοορντ. Ήμουν με την Εθνική Ελλάδας στη Μολδαβία για ένα παιχνίδι. Στο ξενοδοχείο έπρεπε να πάρω μια απόφαση και να υπογράψω γρήγορα. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι επίδραση θα είχε αυτή η απόφαση. Όταν επέστρεψα στην Ολλανδία, κατάλαβα ότι ήταν μια λάθος απόφαση.

Είμαι πλέον σχεδόν 38 ετών και βλέπω με θετική ματιά όσα πέτυχα. Έκανα όμως και λανθασμένες επιλογές και μία από αυτές ήταν η υπογραφή στη Φέγενοορντ. Δεν είχα χρόνο να σκεφτώ αρκετά και δεν είχα και κανέναν για να το συζητήσω. Ίσως έπρεπε να μείνω λίγο περισσότερο στον Άγιαξ, αλλά έπρεπε να παλέψω σκληρά για να βρω θέση στην ομάδα του Τεν Κάτε. Πέρασα δύσκολα στη Φέγενοορντ. Παίκτες όπως ο Πιέρ φαν Χόιντονκ προσπάθησαν να με βοηθήσουν, αλλά δεν το κατάφερε. Ύστερα από ένα χρόνο πήγα στη Νυρεμβέργη. Είμαι υπερήφανος, πάντως, που αγωνίστηκα στις δύο μεγαλύτερες ομάδες της Ολλανδίας».