Λαμπρινή Γκόλια: “Έχουμε πολλά κατάλοιπα να επεξεργαστούμε, αφού πρώτα τα τοποθετήσουμε απέναντι μας”

Η Λαμπρινή Γκόλια σε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο pagenews.gr.

Ύστερα από μια επιτυχημένη σειρά 23 παραστάσεων στο θέατρο «Olvio» την περσινή χρονιά (Δεκέμβριος 2017-Μάρτιος 2018) και δύο στο θέατρο «Έκφραση» στα Γιάννενα (Απρίλιος 2018), η παράσταση «Βαλπούργη- Η Ιστορία μιας Μάγισσας», η οποία αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς, επιστρέφει στο Θέατρο «Οlvio» για 2 μόνο παραστάσεις, την Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2018 στις 19.00 και το Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018 στις 21.30, στο πλαίσιο του 2ου Φεστιβάλ Θεάτρου Βαλίτσας «ATHENSSUITCASETHEATREFESTIVAL 2018».

Η παράσταση «Βαλπούργη – Η Ιστορία μιας Μάγισσας» μετά από 23 παραστάσεις στο θέατρο”Olvio “ θα παρουσιαστεί και στο 2ο Φεστιβάλ Θεάτρου Βαλίτσας την Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2018 στις 19.00 και το Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018 στις 21.30. Ποιο είναι το συστατικό της επιτυχίας σας και γιατί επιλέξατε να παιχτεί στo «ATHENS SUITCASE THEATRE FESTIVAL 2018»;

Θεωρώ πως συστατικά όπως η αγάπη και η έγνοια προς τους θεατές βοηθούν στο να γίνει προσιτό το έργο, να έχει χαραμάδες και χώρους ώστε να έχει πρόσβαση κάποιος και δικαίωμα να αναπαραστήσει το δικό του σύμπαν κατά τη διάρκεια της εκάστοτε δημιουργίας. Έτσι το κοινό νιώθει πως το σέβεσαι και το τιμάς. Είναι σημαντική συμφωνία που καλείται να έχει επιλύσει ένας δημιουργός, ηθοποιός, χορευτής την ώρα που αποφασίζει να επικοινωνήσει και να απευθύνει το οτιδήποτε. Η Βαλπούργη σαν έργο δεν έχει κάνει τον κύκλο του. Το κοινό το αγκάλιασε, ταυτίστηκε και ταξίδεψε μαζί του. Φαίνεται το ταξίδι δεν έφτασε στο τέλος του και γι΄αυτό συμμετέχει στο Suitcase Festival.

Η θεματική της παράστασής σας αποτελεί φόρο τιμής στις γυναίκες που, για αιώνες, βασανίστηκαν και καταπιέστηκαν άδικα. Πόσο επίκαιρη ή ανεπίκαιρη είναι;

Εντελώς. Προσφάτως βρέθηκα σε μια κουβέντα με θέμα τον έρωτα με δύο άτομα ταυτόχρονα . Ήμασταν γυναικοπαρέα. Έγινε ένας μικρός χαμός. Η Χ. έλεγε ¨δε γίνεται αυτό¨. Η Ψ. ¨γίνεται αλλά πώς το ξεστομίζεις στους άλλους¨. Η Κ. με τύψεις και γεμάτη αυτοσαρκασμό είπε ¨Και τι να κάνω η πουτ*** , τους θέλω και τους δυο¨. Εγώ είπα πως δεν είσαι πουτ*** που σου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Κοινωνικά δεν είναι αποδεκτό. Συμβαίνει όμως.. και στους άντρες πολύ συχνά που έχουν άλλη αντιμετώπιση όταν τους συμβεί κάτι αντίστοιχο . Έχουμε λοιπόν πολλά κατάλοιπα να επεξεργαστούμε αφού πρώτα καταφέρουμε να τα τοποθετήσουμε απέναντι μας. Στη ¨Βαλπούργη¨ αυτό συμβαίνει.

Πώς συνδυάζετε το εικαστικό κομμάτι και πώς παντρεύετε τα μηνύματα και το συναίσθημα που προκύπτει επί σκηνής;

Είναι σαν το τσουνάμι . Αρχικά υποθέτουμε πως το νερό είναι το σώμα (και αλήθεια λέω) . Το νερό λοιπόν, όταν έχει συγκεκριμένη κατεύθυνση και αρκετή ορμή μπορεί να παρασύρει μαζί του και το συναίσθημα και το κοινό και να συνδέσει όλα τα στοιχεία μαζί σε ένα μείγμα.

Γιατί θα προτρέπατε ένα θεατρόφιλο να δει την παράσταση; Αγγίζει περισσότερο τις γυναίκες ή εξίσου κι έναν άντρα;

Γιατί το δικαίωμα για ανεξαρτησία των επιλογών που αποκλίνουν από τα κατεστημένα δύσκολα αναγνωρίζεται και γίνεται σεβαστό και μη κατακριτέο. Γι’ αυτό πιστεύω πως αυτή η παράσταση έχει να πει σε άντρες και γυναίκες πολλά. Συνθλίβει κατεστημένα και στεγανά. Υπερασπίζεται την ελεύθερη βούληση του κάθε ανθρώπου και αντιτίθεται σε κάθε είδους βία και καταπίεση των ανθρώπινων παθών και αναγκών που στο συλλογικό ασυνείδητο καταγράφηκαν ως αμαρτήματα.

Γεννηθήκατε στη Γερμανία αλλά στα επτά σας γυρίσατε στην πατρίδα. Λόγω της κρίσης και των ευκαιριών που είναι μειωμένες μπήκατε στον πειρασμό να μείνετε μόνιμα στη γενέτειρά σας;

Εδώ έχει γίνει ένα λαθάκι. Η γέννα συνέβηκε στα πανέμορφα Γιάννενα. Το μεγάλωμά μου στη Γερμανία. Μπήκα στον πειρασμό! Μπήκα και στην πράξη! αλλά επέστρεψα γιατί δεν μπορώ να ζήσω με πολύ κρύο. Προτιμώ την φτώχεια με το χαμόγελο που μου δίνει ο ήλιος. Τώρα όσον αφορά τις ευκαιρίες, μου αρέσει να τις δημιουργώ διότι αυτό που έχω επιτρέψει στον εαυτό μου να ονειρευτεί σαν ευκαιρία ζωής δεν υπάρχει στο σύστημα ετούτης της πλάσης ώστε να αξίζουν οι υπάρχουσες ευκαιρίες τον κόπο της μετανάστευσης από τον παράδεισο στον ψυχρό κολασμένο γκρι βορρά ή δύση.

Έχετε κερδίσει υποτροφίες από την Εθνική Όπερα Μπαλέτου της Ελλάδας και από την Κρατική Σχολή Χορού της Ελλάδας. Νιώθετε πως οι γνώσεις και το ταλέντο σας έχουν αξιοποιηθεί επαρκώς;

Είμαι σε στάδιο εξέλιξης και μάλλον για όσο θα ασχολούμαι με την τέχνη. Συνεπώς και αχόρταγη . Αυτό και το νεαρό της ηλικίας μου δε με αφήνουν να απαντήσω με απολυτότητα το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι. Θα φανεί μακροπρόθεσμα.

Θα συμμετείχατε σε κάτι πιο εύληπτο όπως ένα μιούζικαλ;

Ναι. Έχω αρκετές εκφάνσεις μέσα μου στις οποίες θα ήθελα να δώσω την ευκαιρία να αναπνεύσουν . Το καλό μιούζικαλ είναι υπέροχο και το ότι είναι εύληπτο είναι αποτέλεσμα αφόρητα υψηλής τεχνικής πολυπλεύρως (όχι πάντα). Στο μιούζικαλ είσαι μουσικός, τραγουδιστής, χορευτής , ηθοποιός … είναι πρόκληση.

Δεν είστε τηλεοπτική ηθοποιός αλλά θεατρική. Είναι επιλογή;

Είναι τυχαίο γεγονός. Είμαι χορεύτρια, περφόρμερ, χορογράφος και δασκάλα χορού. Δεν έχω μεγάλη βιογραφία ως ηθοποιός. Ουσιαστικά η Φένια Αποστόλου στη «Βαλπούργη» με εμπιστεύτηκε ως ηθοποιό και είπε για αρχή να με βάλει πρωταγωνίστρια και να κάνω όχι μία αλλά πέντε διαφορετικές ηρωίδες και ήταν θαρρώ αρκετά τολμηρό αλλά η τόλμη και το ρίσκο ανταμείφθηκαν εντέλει. Θα μου άρεσε να δουλέψω στον κινηματογράφο πολύ.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Ο πρώτος στόχος μου είναι να εξελιχθώ στην κιθάρα. Έπειτα έχω ξεκινήσει μια συνεργασία για ένα μουσικοχορευτικό project που ετοιμάζουμε με την εξαιρετική μουσικό Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου για το οποίο είμαι πολύ χαρούμενη και ενθουσιασμένη. Φέτος η μουσική βρίσκεται σε προτεραιότητα ακόμη και στις συνεργασίες που έρχονται.

Λίγα λόγια για τη Λαμρινή Γκόλια:

Η Λαμπρινή Γκόλια γεννήθηκε στην Ελλάδα το 1992. Μεγάλωσε στη Γερμανία, όπου και έκανε τα πρώτα μαθήματα χορού.

Επέστρεψε στην Ελλάδα και συνέχισε να χορεύει, με εξειδίκευση στο Κλασικό Μπαλέτο. Έκανε ιδιαίτερα μαθήματα χορού με την Vanessa Roimpa, μία δασκάλα που την ενέπνευσε και την έκανε να πιστέψει στην Τέχνη του Χορού.

Η ανάγκη της για εξέλιξη, ενισχύθηκε από τη μουσική, τη φύση και τη ζωγραφική.

Σπούδασε διαφορετικά είδη χορού όπως το σύστημα Graham, Κλασικό Μπαλέτο και Σύγχρονο χορό. Επίσης έκανε μαθήματα Hip-Hop, Latin, Tango, Capoeira, Yoga και Pilates.

Στην ηλικία των 18 κέρδισε υποτροφία από την Εθνική Όπερα Μπαλέτου της Ελλάδας όπου φοιτούσε για ένα χρόνο. Μετά από αυτό κέρδισε υποτροφία από την Κρατική Σχολή Χορού της Ελλάδας από όπου και αποφοίτησε με άριστα το 2014.

Αγαπά το χορό και έχει πιστοποιηθεί από μεγάλους δασκάλους όπως οι Ερμής Μαλκότσης, Νίκος Καλογεράκης, Λίντα Καπετανέα, Χριστίνα Γκουζέλη και Paul Blackman ο οποίος την ενέπνευσε και τη δίδαξε. Στα μεσοδιαστήματα εκπαιδευόταν στους «Μοντέρνους Καιρούς», όπου βοηθήθηκε στο να αναπτύξει τις χορευτικές της ικανότητες. Επίσης, παίρνει μαθήματα ζωγραφικής από τον Gagik Altunian.