Τουταγχαμών: Ο βίαιος θάνατος, ο θρύλος και η κατάρα του Φαραώ

To pagenews.gr γράφει για τον θρύλο του Τουταγχαμών, τον πιο γνωστό Φαραώ της Αιγύπτου, ο τάφος του οποίου ανακαλύφθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1922 από τον βρετανό αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ.

Ο Τουταγχαμών είναι αναμφισβήτητα ο πιο γνωστός Φαραώ της Αιγύπτου.

Ωστόσο, πριν από την ανακάλυψη του τάφου του στην Κοιλάδα των Βασιλέων δεν ήταν παρά μόνο μια μικρή μορφή της 18ης Δυναστείας.

Γεννήθηκε γύρω στο 1347 π.Χ. και πέθανε ξαφνικά, σε ηλικία 18 ετών.

Τα αίτια του θανάτου του δεν είναι ξεκάθαρα.

Μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση, που εντοπίστηκε κατά την εξέταση της μούμιας με Ακτίνες Χ, μαρτυρά ότι ο θάνατός του ήταν βίαιος.

Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν επρόκειτο για δολοφονική επίθεση ή ατύχημα.

Ο τάφος του Τουταγχαμών ανακαλύφθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1922 από τον βρετανό αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ.

Η σαρκοφάγος ανοίχτηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1923.

Ήταν ο πρώτος βασιλικός τάφος που βρέθηκε ασύλητος, γεγονός που αποδίδεται από πολλούς στο θρύλο της κατάρας που τον συνόδευε.

Ο Κάρτερ, ως επιστήμονας, τον απέρριψε από την πρώτη στιγμή.

Σύμφωνα με το sansimera, πιθανολογείται ότι οι ρίζες αυτού του θρύλου βρίσκονται σ’ ένα μυθιστόρημα.

Ο τάφος του Τουταγχαμών / Φωτογραφία: Wikimedia Commons

Το μυθιστόρημα «Χαμένος στην πυραμίδα: Η κατάρα της μούμιας», που γράφτηκε από τη Λουίζα Μέι Άλκοτ το 1896.

Ο Κάρτερ και ο συνεργάτης του, Λόρδος Κάρναρβον, ήταν οι πρώτοι που αντίκρισαν τον θησαυρό που έκρυβε ο τάφος του Τουταγχαμών.

Όλοι οι άλλοι τάφοι που είχαν ανακαλυφθεί μέχρι τότε, είχαν λεηλατηθεί από ληστές, αλλά ο συγκεκριμένος είχε μείνει ανέπαφος.

Αγάλματα από χρυσό και ελεφαντόδοντο, αγαπημένα παιχνίδια του νεαρού Φαραώ, αιθέρια έλαια και πολύτιμα κοσμήματα.

Όλα βρίσκονταν εκεί κι ας είχαν περάσει πάνω από 3.000 χρόνια απ’ τον θάνατό του.

Το πιο εντυπωσιακό εύρημα ήταν η σαρκοφάγος του που περιείχε τρία διαφορετικά φέρετρα, το ένα μέσα στο άλλο.

Το τελευταίο ήταν ολόχρυσο και φιλοξενούσε τη βασιλική μούμια….

Ως θεωρία τροφοδοτήθηκε από δημοσιεύματα της εποχής, τα οποία επικεντρώθηκαν στους θανάτους ανθρώπων που εμπλέχτηκαν στις ανασκαφές, όπως ο Λόρδος Κάρναρβον που χρηματοδότησε την αποστολή.

Ωστόσο, μία έρευνα του επιδημιολόγου Μαρκ Νέλσον, του πανεπιστημίου Μόνας της Αυστραλίας, αποφαίνεται ότι βάση στατιστικών δεν υπάρχει τίποτα τα αξιοσημείωτο, που να στηρίζει αυτό το θρύλο.

Από τους 24 ανθρώπους που εκτέθηκαν στην υποτιθέμενη κατάρα πέθαναν μόνο οι έξι, πολύ λιγότεροι δηλαδή από τους επιζήσαντες.

Εξάλλου, κανείς από αυτούς που απεβίωσαν δεν ήταν κάτω των 70 ετών, επομένως ο θάνατός τους δεν μπορεί να θεωρηθεί πρόωρος.

Την ημέρα που άνοιξαν τον τάφο, μία κόμπρα, σύμβολο της Θεάς Γουατζέτ, που προστάτευε τους Φαραώ, έφαγε το καναρίνι του Κάρτερ.

Από αυτό το συμβάν εμπνεύστηκε η συγγραφέας Μέρι Κορέλι, την ιστορία με την κατάρα του Φαραώ.

Τον Μάρτιο του 1923, δημοσίευσε μια ιστορία που προειδοποιούσε ότι ήταν καταραμένοι, όσοι τόλμησαν να διαταράξουν τον αιώνιο ύπνο του Φαραώ.

Οι 6 μυστήριοι θάνατοι:

1. Λόρδος Κάρναρβον, χορηγός και συνεργάτης του Κάρτερ.

Πέθανε στις 5 Απριλίου του 1923, 4 μήνες και 7 μέρες μετά το άνοιγμα του τάφου.

2. Τζορτζ Τζέι Γκουλντ, επισκέπτης του τάφου, πέθανε στις 16 Μαΐου του 1923, από πυρετό.

3. Πρίγκιπας Αλί Καμέλ Φαμί Μπέι, επισκέπτης του τάφου, πέθανε στις 10 Ιουλίου του 1923, αφού τον πυροβόλησε η γυναίκα του.

4. Σερ Άρτσιμπαλντ Ντάγκλας-Ριντ, ο ακτινολόγος που εξέτασε τη μούμια του Τουταγχαμών, πέθανε στις 15 Ιανουαρίου του 1924, από άγνωστη ασθένεια.

5. Α. Σ. Μέις, μέλος της ομάδας του Κάρτερ, πέθανε το 1928, από δηλητηρίαση.

6. Ρίτσαρντ Μπέθελ, γραμματέας του Κάρτερ, πέθανε στις 15 Νοεμβρίου του 1929. Βρέθηκε πνιγμένος στο κρεβάτι του….

Η οικογένεια του Φαραώ

Ο πατέρας του ήταν ο Ακενατόν και η μητέρα του ήταν μία δευτερεύουσα σύζυγος του Ακενατόν, πιθανόν ετεροθαλής αδελφή του.

Ήταν το μοναδικό αγόρι από των 7 υιών του Ακενατόν, κάτι που τον καθιστούσε μοναδικό διάδοχο του θρόνου, όταν ο Ακενατόν πεθαίνει υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.

Ωστόσο, ο θρόνος φαίνεται να μην πέρασε απευθείας στον ανήλικο Φαραώ, καθώς βγήκε στην επιφάνεια ένας αφανείς Φαραώ, ο Σμενκαρέ.

Πολλοί υποθέτουν πως ο Σμενκαρέ ήταν αδελφός η μεγαλύτερος υιός του Ακενατόν, αλλά διάσημη είναι και η άποψη ότι ήταν ένα άλλο όνομα για τη βασίλισσα Νεφερτίτη που ίσως να κυβέρνησε για λίγο τη χώρα μετά το θάνατο του συζύγου της.

Όταν ο Τουταγχαμών στέφθηκε Φαραώ περίπου στην ηλικία των 8 με 9, παντρεύεται την ετεροθαλή αδελφή του, πριγκίπισσα Αγκεσεναμούν, κόρη της Νεφερτίτης.

The tomb of King Tutankhamen is opened, revealing undreamed splendors, on this day in 1923. http://t.co/EVCN0bNGsk pic.twitter.com/0YLBdkqnz2

— NYT Archives (@NYTArchives) February 16, 2015

Πρόσφατες μελέτες για τον Τουταγχαμών

Σύμφωνα με τη wikipedia, οι επιστήμονες του ιταλικού ινστιτούτου «Institute for Mummies and the Iceman» στο Μπολτσάνο της Ιταλίας δηλώνουν ότι ο πρόωρος θάνατος του νεαρού Αιγυπτίου αυτοκράτορος στα τέλη της εφηβείας του προέρχεται πιθανότατα από κληρονομική ασθένεια.

Ο Hutan Ashrafian, λέκτορας χειρουργικής στο Imperial College του Λονδίνου, τόνισε ως σημαντικό ότι πολλά μέλη της οικογενείας του Τουταγχαμών υπέφεραν από ασθένειες που οφείλονται σε ορμονικές ανισορροπίες και υποστήριξε ότι, ενώ οι πρόγονοι του Τουταγχαμών φαίνεται πως έζησαν μέχρι την ώριμη ηλικία, οι άμεσοι απόγονοί του, πέθαναν νωρίς.

Ο Τουταγχαμών είχε γυναικείους γοφούς, πεταχτά οδόντια και θα πρέπει να περιπατούσε στηριζόμενος σε βακτηρία ενώ σύμφωνα με την «εικονική αυτοψία» που τού έγινε, στα δάκτυλα των ποδιών του φάνηκε απόκλιση και έτσι χρησιμοποιούσε βακτηρία γιατί κούτσαινε.

Ένα ακόμη στοιχείο του ότι ο Τουταγχαμών είχε προβλήματα κινητικότητας είναι άλλωστε και αι 130 βακτηρίες που ευρέθηκαν θαμμένα στον τάφο του.