Ενώπιον της πολιτικής… οικονομίας

Πριν από μια εβδομάδα η κυβέρνηση, βρισκόταν ενώπιον μιας καταστροφικής χιονοκαταιγίδας. Με χιλιάδες ανθρώπους αποκλεισμένους στην Αττική Οδό, με το Περιφεριάρχη να ζεσταίνει το θρόνο του και το κ. Στυλιανίδη να προσπαθεί να συνειδητοποιήσει που συνορεύει η Κηφισίας με την Αττική οδό.

Ταυτοχρόνως ο Χρήστος Σταϊκούρας έκοβε κάθε συζήτηση για μείωση του ΦΠΑ, στην ενέργεια ενώ η αντιπολίτευση προετοιμαζόταν για την ακραία πόλωση με πρωταγωνιστή το…Παύλο Πολάκη.

Είναι γεγονός πως σε μια εβδομάδα το πολιτικό σκηνικό έχει αλλάξει δραματικά. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει να αντιμετωπίσει την εικόνα ενός νέου πολιτικού χάρτη. Με τον Αλέξη Τσίπρα να επιλέγει-είναι σαφές-τη δημιουργία μιας πυγμαχικής σύγκρουσης και σε προσωπικό επίπεδο. Το Νίκο Ανδρουλάκη που εμφανίζεται δια της απουσίας του και τον Γιάνη Βαρουφάκη που επιμένει να αντέχει στις δημοσκοπήσεις και να εμφανίζεται ως ο αναγκαίος τρίτος πόλος για να δημιουργηθεί η κυβέρνηση της κεντροαριστερής πολυκατοικίας.

Ο πρωθυπουργός έχει δείξει, προσώρας, μια μεγάλη αντοχή απέναντι στις επίμονες προσπάθειες στενών συνεργατών του για τη κήρυξη πρόωρων εκλογών. Ο ίδιος, λένε όσοι τον γνωρίζουν καλά, πως θα επιμένει στη πρόθεση του για εξάντληση της τετραετίας. Εξάλλου ποιος θέλει «εδώ και τώρα εκλογές;». Στο «στενό δωμάτιο» του Μεγάρου Μαξίμου, μπορεί να αναλύονται όλα τα πολιτικά σενάρια και οι επιπτώσεις τους αλλά «in the end of the day», όπως αρέσκεται να τονίζει εις εκ των σημαντικότερων οικονομικών παραγόντων της χώρας, αυτό που απασχολεί είναι η σύγκρουση με τη…πολιτική οικονομία.

Οι εκτιμήσεις για το 2022 δεν είναι ενθαρρυντικές.

Το πλήγμα του πληθωρισμού που το Δεκέμβριο έφτασε το 5,1% απειλεί ως η μεγαλύτερη απειλή. Ο παρασιτισμός θίγει σοβαρά την εθνική οικονομία ενώ το περιβόητο Ταμείο Ανάκαμψης, συνδέεται απόλυτα με τη πολιτική. Η κρίση της ενέργειας μετατρέπεται σε κρίση πολιτική και η αύξηση στους λογαριασμούς ενδέχεται να κρίνει ακόμη και το μέλλον της κυβέρνησης. Τα παραπάνω σε μεγαλύτερες και ουσιαστικότερες αναλύσεις, αποτελούν σχεδόν καθημερινά, αντικείμενο συζητήσεων σε πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους που επιθυμούν τοις υπογραφές των μεγάλων έργων του Ταμείου Ανάκαμψης…

Η κυβέρνηση, δεν διέκρινε εγκαίρως τις πολιτικές κινήσεις του Εμανουέλ Μακρόν που με την αποφασιστική του κίνηση να επαναδιαπραγματευθεί με την αντίστοιχη γαλλική ΔΕΗ τις τιμές ρεύματος και των ισχυρών παικτών της γαλλικής αγοράς ενέργειας κατάφερε να μειώσει και να συγκρατήσει τις τιμές. Η Ελλάδα είναι στη δεύτερη θέση, η πιο ακριβή ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε.,  στις αντίστοιχες τιμές.

Η μάχη της πολιτικής οικονομίας βρίσκεται αυτή τη περίοδο στο απόγειο της. Το επιχειρηματικό κεφάλαιο πιέζει και λογικά, την ολοκλήρωση των διαγωνισμών για το Ταμείο Ανάκαμψης που ακόμη δεν έχουν ξεκινάει. Οι πολίτες αρχίζουν να πιέζουν επειδή και αντικειμενικά δεν αντέχουν. Η αξιωματική αντιπολίτευση επιλέγει τον «πολακισμό» και η Ευρωζώνη αρχίζει να τρομάζει με το νέο έλλειμα.

Ενώπιον αυτού του πολιτικού χάρτη η κυβέρνηση αρχίζει να διακρίνει τη μείωση σε ρεύμα και φυσικό αέριο. Γνωρίζει πως διαθέτει ένα ισχυρό όπλο στη προοπτική της διαπραγμάτευσης με ΔΕΗ και τους ισχυρούς ενεργειακούς ομίλους. Η νέα οικονομική πίτα που είναι έτοιμη να μοιραστεί, μόνο ένα χέρι κρατάει το μαχαίρι: του πρωθυπουργού…