Βανδαλισμός Μνημείου Marfin: Μήπως «παράγουμε» περισσότερους μισάνθρωπους από όσους αντέχουμε; [pic]

Τελικά μήπως παράγουμε περισσότερους μισάνθρωπους από όσους αντέχουμε; Και εάν ναι, εσύ που διαβάζεις το κείμενο τί μπορείς να κάνεις για να αλλάξει αυτό; Εγώ μπορώ να μιλήσω. Να μιλήσω με την «πένα» μου δημόσια και ιδιωτικά σε νέα παιδιά, στα παιδιά με τις κουκούλες και σε όλους εκείνους που θεωρούν επανάσταση μια στυγνή δολοφονία, για την κακία και το λάθος που η γενιά μου βίωσε με τόσο άσχημο τρόπο. Εσύ; Εσύ απλά βοήθησέ με. Στήριξε τα νέα παιδιά, απαίτησε ένα καλύτερο δημόσιο σύστημα παιδείας, και φώναξε δυνατά όταν η φωνή σου νιώθεις ότι δεν ακούγεται. Μόνο μια χάρη. Όχι άλλη Μarfin, όχι άλλον Γιακουμάκη, όχι άλλον Γρηγορόπουλο και όχι άλλους θανάτους.

Θλίψη, οργή και ένα τεράστιο γιατί(;)  διερωτήθηκαν περαστικοί  στην οδό Σταδίου, όταν αντίκρυσαν σήμερα το πρωί το βανδαλισμένο μνημείο για τους νεκρούς της Μarfin. Να θυμίσουμε, ότι το συγκεκριμένο μνημείο είχε εγκαινιαστεί τον Μάιο του 2020 κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης μνήμης που είχε πραγματοποιηθεί στο σημείο, όπου έχασαν την ζωή τους οι τρεις εργαζόμενοι της τράπεζας το 2010.

Το χρονικό

Ο εμπρησμός του υποκαταστήματος της τράπεζας Μαρφίν-Εγνατία στην Αθήνα, έγινε στις 5 Μαΐου 2010 κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων κατά των οικονομικών μέτρων για την υπογραφή της δανειακής σύμβασης. Ομάδα αγνώστων ατόμων, τα οποία θεωρείται ότι ήταν αναρχικοί, έριξε βόμβες μολότοφ στην τράπεζα την ώρα που βρίσκονταν μέσα σε αυτήν περίπου 25-30 εργαζόμενοι, με τους περισσότερους εργαζομένους να καταφέρνουν να διαφύγουν. Σύμφωνα με όσα τραγικά είδαν το φως της δημοσιότητας εκείνη την ημέρα, πέντε άτομα διέσωσε η πυροσβεστική και τρία άτομα πέθαναν από ασφυξία λόγω των τοξικών αναθυμιάσεων και του πυκνού καπνού.

Δυστυχώς έως και σήμερα η ταυτότητα των αυτουργών της επίθεσης δεν έχει επιβεβαιωθεί. Το 2013 στελέχη της τράπεζας καταδικάστηκαν για φόνο εξ αμελείας τριών υπαλλήλων, τις σωματικές βλάβες άλλων 21 υπαλλήλων και για πολλαπλές παραλείψεις στα μέτρα πυρασφάλειας και στην εκπαίδευση του προσωπικού».

Η ΠτΔ τίμησε τη μνήμη των θυμάτων

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, τίμησε στις 5/5/2022 τη μνήμη των θυμάτων, της Παρασκευής Ζούλια, του Επαμεινώνδα Τσάκαλη και της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου με το αγέννητο μωρό της, αποθέτοντας λίγα λουλούδια στο σημείο όπου έχασαν άδικα τη ζωή τους, θύματα τυφλού φανατισμού και ιδεολογικής βίας, όπως αναφέρει  ανακοίνωση της Προεδρίας της Δημοκρατίας.

Ένας ύποπτος και δυο δίκες

Παράλληλα, ένας ύποπτος για τον εμπρησμό της Μαρφίν συνελήφθη, ο Θεόδωρος Σίψας 34 ετών και ο ο Παύλος Αντρέεβ, οι οποίοι παραπέμφθηκαν σε δίκη, με το βούλευμα να αναφέρει, ότι υπήρχαν και άλλα δύο άτομα αυτουργοί του εμπρησμού, τα οποία είναι άγνωστα. Έπειτα από πολλές αναβολές, η δίκη ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2016 χωρίς κάποιος από τους αυτουργούς του εμπρησμού να καταδικαστεί. Οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν ομόφωνα αθώοι.

Μήπως «παράγουμε» περισσότερους μισάνθρωπους από όσους αντέχουμε;

Ο μισάνθρωπος και Ο Πλάτωνας

Από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις μισείν + άνθρωπος σχηματίζονται οι διεθνείς όροι μισάνθρωπος και μισανθρωπία που περιγράφουν τη δυσπιστία, την απαρέσκεια ή την απομάκρυνση κάποιου ατόμου από την ανθρωπότητα Θέτοντας πρώτος τον ορισμό του μισάνθρωπου, ο Πλάτωνας σημείωσε, ότι: «Η μισανθρωπία γεννιέται, γράφει στον Φαίδρο, όταν ένας άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις ή δεξιότητες εμπιστεύεται απόλυτα κάποιον άλλον άνθρωπο, πιστεύει ότι είναι εντελώς ειλικρινής απέναντι του, άμεμπτος και αξιόπιστος. Όταν αργότερα ανακαλύπτει τις κακές πλευρές του, και καταρρέει η εικόνα που είχε αρχικά για αυτόν, κι όταν αυτό συμβεί και με δεύτερο και με τρίτο άνθρωπο, μετά από πολλά τέτοια χτυπήματα, γεννιέται η απέχθεια προς όλους τους ανθρώπους, αφού κανείς τους δεν είναι ακέραιος και άξιος εμπιστοσύνης».

Παράλληλα, ο Πλάτωνας πίστευε, ότι κάποιος θα μπορούσε να «θεραπευτεί» από τη μισανθρωπία, αν καταλάβαινε την αλήθεια. Και εδώ έρχεται η άλογη αλήθεια της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας. Ποια είναι αυτή; Ότι ο καθένας σε αυτή τη χώρα δημιουργεί τη δική του αλήθεια, εκείνη που τον βολεύει και εκείνη που εξυπηρετεί με καλύτερο τρόπο το δικό του προσωπικό αφήγημα και φυσικά τα συμφέροντα που απορρέουν από αυτό.

Δεν μπορεί να εξηγηθεί με διαφορετικό τρόπο, ο βανδαλισμός του μνημείου της Marfin. Υπάρχουν κάποιοι συμπολίτες μας εκεί έξω, δίπλα μας, στο μετρό, στη στάση του λεωφορείου, ακόμη και στο ασανσέρ όταν ανεβαίνουμε για τις δουλειές μας, που πολύ απλά αγαπούν να μισούν ότι είναι διαφορετικό από εκείνο που πρεσβεύουν οι ίδιοι και σε ορισμένες περιπτώσεις οι ακραίες θέσεις που ενστερνίζονται ως ιδεολογική αφετηρία για τη δικαιολογία των πράξεων τους.

Προσωπικά θεωρώ, ότι πάντοτε υπάρχει χώρος και περιθώριο για αλλαγή. Αλλαγή νοοτροπίας, στάσης και πράξεων. Όμως κάτι τέτοιο θα είχε ως αδήριτη προϋπόθεση την κατανόηση του λάθος, την παραδοχή και την μεταμέλεια. Δυστυχώς μέχρι και σήμερα ο πολιτικός και ιδεολογικός σωφρονισμός των ακραίων στοιχείων δεν έχει καταστεί δυνατός, με το μίσος να «μπολιάζει» σε ολοένα και περισσότερους συνανθρώπους μας.

Τελικά μήπως παράγουμε περισσότερους μισάνθρωπους από όσους αντέχουμε; Και εάν ναι, εσύ που διαβάζεις το κείμενο τί μπορείς να κάνεις για να αλλάξει αυτό; Εγώ μπορώ να μιλήσω. Να μιλήσω με την «πένα» μου δημόσια και ιδιωτικά σε νέα παιδιά, στα παιδιά με τις κουκούλες και σε όλους εκείνους που θεωρούν επανάσταση μια στυγνή δολοφονία, για την κακία και το λάθος που η γενιά μου βίωσε με τόσο άσχημο τρόπο. Εσύ; Εσύ απλά βοήθησέ με. Στήριξε τα νέα παιδιά, απαίτησε ένα καλύτερο δημόσιο σύστημα παιδείας, και φώναξε δυνατά όταν η φωνή σου νιώθεις ότι δεν ακούγεται. Μόνο μια χάρη. Όχι άλλη Μarfin, όχι άλλον Γιακουμάκη, όχι άλλον Γρηγορόπουλο και όχι άλλους θανάτους.

Δείτε φωτογραφία από το σημείο που δημοσιεύτηκε στο twitter:

Η τοποθέτηση του κ.Άκη Σκέρτσου Υπ. Επικρατείας

Σε ανάρτησή του ο Άκης Σκέρτσος αναφέρει: «Η αναμνηστική πλάκα στη μνήμη της Αγγελικής, της Παρασκευής και του Επαμεινώνδα θα αντικατασταθεί άμεσα. Είναι γνωστή, άλλωστε, η ευαισθησία της Πολιτείας στο θέμα αυτό. Αν χρειαστεί θα γίνεται ακόμη και καθημερινά. Κάθε μέρα και μια τελετή μνήμης. Γιατί τελικά η μνήμη είναι που πονάει τους εχθρούς της Δημοκρατίας. Τη μνήμη θέλουν να σβήσουν. Και η μνήμη είναι που κρατάει εμάς τους υπόλοιπους από το να δείξουμε ξανά ανοχή σε τέτοια φριχτά εγκλήματα κατά της ζωής αλλά και κατά της ειρηνικής και δημοκρατικής συνύπαρξης.