Ηλιάνα Μαυρομάτη: «Δεν έχω την αίσθηση ότι είμαι καλλονή»
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 10 '
Πηγή Φωτογραφίας: MagazinoMou
H ατίθαση Ζέτα από το «Αυτή η νύχτα μένει», η Ηλιάνα Μαυρομάτη, μιλά στο Queen.gr για τα παιδικά της χρόνια, καταρρίπτει τον μύθο της ενζενί που την ακολουθούσε για πολλά χρόνια και αποδεικνύει ότι ο δυναμισμός και η ευαισθησία μπορούν να συνυπάρξουν στη δική της περίπτωση. Άλλωστε όπως λέει κάποια στιγμή και ως ρόλος, ο Στρατής κατορθώνει να της βγάλει στην επιφάνεια τη άλλη της πλευρά.
Για πολλούς λόγους – που θα διαπιστώσεις και εσύ στη συνέχεια – η Ηλιάνα Μαυρομάτη, διαθέτει το κράμα του φετινού της τηλεοπτικού ρόλου, ως Ζέτα στο «Αυτή η νύχτα μένει». Δυναμική, εσωστρεφής και ευαίσθητη. Ευτυχώς όμως, όχι πληγωμένη και με δύσκολα βιώματα.
Η δική της ζωή ήταν πάντα ένα όμορφο παιχνίδι γεμάτο ευτυχισμένες στιγμές. Και ένα ωραίο παιχνίδι ρόλων, χαρακτήρων και αντιφάσεων, έγινε στη συνέχεια η τέχνη της. Η παιδική της ηλικία έχει χρώματα και αισθήσεις των ’80s αμυδρά, αλλά έχει το άρωμα και την επιρροή δύο σπουδαίων γονιών. Των επίσης ηθοποιών, του Βασίλη Μαυρομάτη και της Λίλας Καφαντάρη. Η Ηλιάνα, υπήρξε αυτόφωτη εξαρχής και ο μόνος λόγος που την συγκρίνουμε πια κυρίως με τη μαμά της, είναι η ομοιότητα στα εξωτερικά χαρακτηριστικά.
Φέτος συμπρωταγωνιστεί με τον Γιάννη Στάνκογλου στο έργο «Ζορμπάς» αλλά και στο «Αυτή η νύχτα μένει» σε ένα ρόλο ιδιαίτερο ως τραγουδίστρια το κέντρο «Το Όνειρο», ένα πληγωμένο κορίτσι που προσπαθεί να αντέξει σε έναν σκληρό κόσμο, της νύχτας αλλά και της ημέρας. Η Ηλιάνα Μαυρομάτη μιλά στο Queen.gr για τη ζωή της, για μνήμες και εμπειρίες.
Πόσο παιδί των γονιών σου αισθανόσουν στα πρώτα σου βήματα; Ήταν βάρος ή προνόμιο;
Δεν είχα ποτέ την αγωνία να μην συγκριθώ με τους γονείς μου. Είχα από μικρή ηλικία πολύ καθαρά στο μυαλό μου, τι με αφορά και τι με ενδιέφερε καλλιτεχνικά και δεν έμοιαζε ούτε με την πορεία του πατέρα μου, ούτε με εκείνη της μητέρας μου. Περισσότερο έξωθεν υπήρχε αυτή η ταύτιση, κυρίως από τους δημοσιογράφους και όχι από τους συναδέλφους μου.
Όταν ήσουν μικρή, ακολουθούσες τη μαμά και τον μπαμπά σου σε κάποιες πρόβες στο θέατρο για να μπαίνεις στα παρασκήνια;
Ε, βέβαια. Αλλά μεγάλωσα και με την αίσθηση των γονιών μου στο σπίτι, που ήταν πάντα δημιουργικοί στη δουλειά τους και την αντιμετώπιζαν ως παιχνίδι. Πολλά πράγματα από εκείνη την εποχή με επηρέασαν και με διαμόρφωσαν.
Ήσουν ζωηρή ως παιδί ή πιο χαμηλών τόνων;
Δεν ήμουν χαμηλών τόνων παιδί, αλλά σίγουρα ήμουν εσωστρεφής. Και εκρηκτική μερικές φορές.
Η δεκαετία του ’80 στο «Αυτή η νύχτα μένει», σου φαίνεται μία εντελώς άγνωστη εποχή;
Εντελώς άγνωστη δεν μου είναι, γιατί γεννήθηκα αυτή τη δεκαετία. Έχω μία αμυδρή αίσθηση, κυρίως από τους γονείς μου που ήταν μεγαλωμένοι και γαλουχημένοι σε αυτά τα χρόνια. Δεν είχα πολλά ερεθίσματα, αλλά έχω αυτή την εικόνα της ανεμελιάς, της ελευθεριότητας και της ανοιχτοσιάς της εποχής, που ήταν μία συνεχόμενη γιορτή.
Σου αρέσει να τσαλακώνεις τον εαυτό σου, επιδιώκεις και τέτοιους ρόλους – ειδικά στον κινηματογράφο – για να ξεφεύγεις από την ταυτότητα της νέας ωραίας και ρομαντικής;
Φυσικά και το επιδιώκω, αν δεν έχω την αίσθηση ότι είμαι καμιά καλλονή! (γελάει). Ειδικά μέχρι και μία ηλικία στο θέατρο, μου δίνονταν κυρίως ρόλοι ενζενί. Δεν στέκομαι όμως στην εμφάνιση αλλά στις αντιφάσεις που έχει ο χαρακτήρας.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας