Το Voyager 1 στέλνει μήνυμα ταξιδεύοντας στο διαστρικό κενό

Τα διαστημόπλοια Voyager 1 και Voyager 2 εκτοξεύτηκαν το 1977 και εδώ και λίγα χρόνια έχουν βγει από τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος ταξιδεύοντας στο διαστρικό κενό στέλνοντας πολύτιμα δεδομένα για το περιβάλλον που υπάρχει έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Όπως είναι ευνόητο τα δύο σκάφη έχουν όλο και λιγότερη ενέργεια για τα επιστημονικά τους όργανα και τις συσκευές θέρμανσης που διαθέτουν. Κατά καιρούς οι μηχανικοί που επιβλέπουν την αποστολή αποφασίζουν ποια τμήματα των δύο διαστημοπλοίων θα δέχονται ενέργεια και ποια θα πρέπει να απενεργοποιηθούν για να παρατείνουν την ζωή στα δύο σκάφη.

Το Voyager 1 αντιμετωπίζει δυσλειτουργία επικοινωνίας και έχει να επικοινωνήσει με το κέντρο ελέγχου από τον περασμένο Νοέμβριο προκαλώντας έντονη ανησυχία στην ομάδα της αποστολής. Οι μηχανικοί εργάζονταν για να διορθώσουν ένα σφάλμα υπολογιστή που εμποδίζει το σκάφος να μεταφέρει δεδομένα πίσω στη Γη αλλά οι περιορισμοί λογισμικού και η απόσταση καθιστούν δύσκολο ενώ είναι δύσκολο για τους μηχανικούς να εκτιμήσουν πλήρως την κατάσταση του σκάφους.

«Δεν τα παρατάμε και συνεχίζουμε την προσπάθεια αλλά θα ήταν ένα πραγματικό θαύμα αν αποκτήσουμε επικοινωνία» είχε δηλώσει πρόσφατα η Σούζαν Νόντ, εκ των επικεφαλής της αποστολής περιγράφοντας την οριακή πλέον κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για την ιστορική αποστολή.

Για μια ακόμη φορά όμως το Voyager 1 απέδειξε ότι είναι πολύ σκληρό (διαστημικό) καρύδι και οι αντοχές του είναι ανεξάντλητες στέλνοντας ένα μήνυμα στο κέντρο ελέγχου της αποστολής το οποίο οι τεχνικοί της NASA προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν. Όπως φαίνεται το σήμα έχει δεδομένα που δείχνουν ότι η απώλεια επικοινωνίας του σκάφους με τη Γη οφείλεται σε ένα πρόβλημα σε έναν από τρεις υπολογιστές του.

Το Voyager 1 απέχει αυτή τη στιγμή περισσότερα από 24 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Αυτό σημαίνει ότι τα ραδιοφωνικά σήματα που αποστέλλονται από τον πλανήτη μας χρειάζονται 22,5 ώρες για να φτάσουν στο διαστημόπλοιο, ενώ οποιαδήποτε απόκριση χρειάζεται τον ίδιο χρόνο για να ληφθεί από κεραίες στη Γη. Ένα από τα βασικά προβλήματα της αποστολής είναι ότι σχεδόν όλοι όσοι συμμετείχαν στην κατασκευή του σκάφους και την οργάνωση της αποστολής δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή και πολλά στοιχεία για το Voyager 1 βρίσκονται σε διάφορα έγγραφα και αρχεία σε χάρτινη μορφή η πρόσβαση και μελέτη των οποίων είναι σύμφωνα με τα μέλη της αποστολής σήμερα μια «αρχαιολογικού τύπου» διαδικασία που παίρνει χρόνο.

Να σημειωθεί ότι ο διακεκριμένος Έλληνας ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής είχε εξ αρχής κομβικό ρόλο στην αποστολή και συμμετέχει διαχρονικά σε αυτή βοηθώντας στο να ξεπερνιούνται τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά καιρούς.