Δίχως τέλος είναι η περιδίνηση της Γαλλίας στην «κόλαση» του χρέους. Σύντομα μάλιστα, η χώρα ενδέχεται να πληρώνει περισσότερα για να δανειστεί από τις αγορές σε σύγκριση με την Ιταλία, ανατρέποντας τα δεδομένα που ίσχυαν πριν από περίπου μία δεκαετία στα βάθη της κρίσης. Ακόμα χειρότερο είναι ότι δεν προβλέπεται καμία βελτίωση της κατάστασης τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες προεδρικές εκλογές το 2027.
Αυτό διαπιστώνει η στήλη του Reuters, BreakingViews, καθώς οι αποδόσεις των γαλλικών 10ετών ομολόγων ανέρχονται πέριξ του 3,42%, ενώ των ιταλικών κοντά στο 3,57%. Η διαφορά είναι ανεπαίσθητη, την ώρα που το μέσο spread της τελευταίας δεκαετίας διαμορφώνεται στις 120 μονάδες βάσης. Το Παρίσι πληρώνει ήδη περισσότερο από τη Ρώμη για να δανειστεί στην εξαετία. Πλέον, το κόστος δανεισμού της Γαλλίας είναι υψηλότερο από της Ισπανίας και ακόμα και της Ελλάδας, που άλλοτε ήταν το μαύρο πρόβατο της Ευρωζώνης.
Οι επενδυτές δεν φαίνεται να ανησυχούν ιδιαίτερα για το πολύ υψηλότερο ποσοστό χρέους της Ιταλίας, στο 137% του ΑΕΠ φέτος, έναντι 116% της Γαλλίας. Αντίστοιχα και για την ανάπτυξη, η οποία προβλέπεται να ανέλθει μόλις στο 0,8% στην Ιταλία το 2026 έναντι 1% στη Γαλλία, σύμφωνα με το ΔΝΤ.
Η «τιμωρητική» στάση που υιοθετούν οι επενδυτές απέναντι στη Γαλλία οφείλεται αλλού. Κατ’ αρχάς, όταν η Ιταλίδα πρωθυπουργός Giorgia Meloni ανέλαβε τα καθήκοντά της τον Οκτώβριο του 2022, στράφηκε προς συνετές δημοσιονομικές πολιτικές, οι οποίες αρχίζουν να αποδίδουν καρπούς. Το δημοσιονομικό έλλειμμα συρρικνώθηκε από τουλάχιστον 7% το 2023 σε 3,2% φέτος και του χρόνου αναμένεται να πέσει κάτω από το όριο του 3% που έχει θέσει η Ε.Ε.
Αντιθέτως, οι κυβερνήσεις υπό τον Γάλλο πρόεδρο Emmanuel Macron δεν κινητοποιήθηκαν εξίσου γρήγορα με την υπόλοιπη Ευρώπη για να καλύψουν το κενό από τα πρωτοφανή μέτρα στήριξης που εφαρμόστηκαν στην πανδημία. Το έλλειμμα ήταν πάνω από 5% του ΑΕΠ το 2023 και έκτοτε έχει αυξηθεί. Ετσι, η Capital Economics εκτιμά ότι το δημόσιο χρέος της Γαλλίας θα αυξηθεί την επόμενη πενταετία, όσο της Ιταλίας θα σταθεροποιείται.
Οπως σημειώνει η στήλη BreakingViews, πράγματι, η Meloni κυβερνά σε μία περίοδο σταθερότητας, σπάνια για τα δεδομένα της Ιταλίας, με έναν συνασπισμό τριών κομμάτων που προβλέπεται να αντέξει μέχρι τις επόμενες εκλογές το 2027. Είναι μία πολυτέλεια που ο Macron δεν έχει, ιδίως λόγω της αμφιλεγόμενης απόφασής του να συγκαλέσει έκτακτες εκλογές τον Ιούνιο του 2024. Εκτοτε, δύο πρωθυπουργοί με κυβερνήσεις μειοψηφίας προσπάθησαν και απέτυχαν να βάλουν σε τάξη το δημοσιονομικό χάος. Εξού και πριν τις προεδρικές εκλογές του 2027 δεν αναμένεται να υπάρξει κάποια σημαντική αλλαγή στην κατάσταση του Παρισιού.