Γαλλία χωρίς προϋπολογισμό: Πόσο κοντά είναι η Ευρώπη σε έναν νέο κύκλο πολιτικής και δημοσιονομικής κρίσης;

 Πολιτική αβεβαιότητα στο Παρίσι – ανησυχία στις Βρυξέλλες

Η αδυναμία της Γαλλίας να εγκρίνει εγκαίρως τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2026 αναδεικνύει ένα βαθύ θεσμικό και πολιτικό ρήγμα στην καρδιά της Ευρωζώνης. Η χώρα με το δεύτερο μεγαλύτερο ΑΕΠ στην ΕΕ κινδυνεύει να εισέλθει σε ένα δημοσιονομικό κενό, το οποίο θα έχει άμεσες και ευρύτερες επιπτώσεις για την Ευρώπη, ιδιαίτερα σε μια συγκυρία όπου η ΕΕ προσπαθεί να επανέλθει σε τροχιά δημοσιονομικής πειθαρχίας.

Αριθμοί που ανησυχούν τις αγορές

• Δημόσιο χρέος Γαλλίας: 3,4 τρισ. ευρώ (114% του ΑΕΠ)
• Απόδοση 10ετούς ομολόγου: 3,59%, υψηλότερη από της Ιταλίας
• Πολιτική στασιμότητα στην Εθνοσυνέλευση και θεσμική αβεβαιότητα

Η μη έγκριση του προϋπολογισμού εντός του συνταγματικού πλαισίου (άρθρο 47 του γαλλικού Συντάγματος) ενδέχεται να οδηγήσει τη χώρα να λειτουργεί με προσωρινές δαπάνες — μια προσωρινή λύση με πολύ σοβαρές μακροπρόθεσμες συνέπειες.

Επιπτώσεις για την Ευρώπη: Πολιτική αποσταθεροποίηση και οικονομική αβεβαιότητα

Η Ευρώπη βασίζεται στη γαλλογερμανική συνεργασία για τη διαχείριση κρίσεων, την προώθηση μεταρρυθμίσεων και την εμβάθυνση της ολοκλήρωσης της ΕΕ. Ένα παρατεταμένο πολιτικό αδιέξοδο στο Παρίσι θα μπορούσε να:

• Καθυστερήσει κρίσιμες αποφάσεις στις Βρυξέλλες, ειδικά ενόψει των διαπραγματεύσεων για το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας.
• Υπονομεύσει την αξιοπιστία της ΕΕ στις διεθνείς αγορές, καθώς η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της εμφανίζει δημοσιονομική ασυνέπεια.
• Προκαλέσει αναταράξεις στην αγορά ομολόγων με ντόμινο επιπτώσεων σε χώρες με υψηλό χρέος, όπως η Ιταλία ή η Ισπανία.
• Ενισχύσει τα ευρωσκεπτικιστικά και λαϊκιστικά ρεύματα, ειδικά ενόψει των ευρωπαϊκών και εθνικών εκλογών του 2026 σε πολλά κράτη-μέλη.

 Θεσμική διάσταση: Το ρήγμα στην ευρωπαϊκή δημοσιονομική αρχιτεκτονική

Η Γαλλία, εάν δεν καταθέσει και δεν εγκρίνει προϋπολογισμό εγκαίρως, κινδυνεύει να θεωρηθεί εκτός συμμόρφωσης με τους νέους ευρωπαϊκούς κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας. Αυτό θα περιπλέξει:

• Την εφαρμογή του νέου πλαισίου του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το οποίο επανέρχεται μετά την πανδημία
• Την αξιολόγηση των εθνικών σχεδίων από την Κομισιόν
• Τη συνολική προσπάθεια για επαναφορά της δημοσιονομικής ισορροπίας στην Ευρωζώνη

Τι πρέπει να αναμένει η Ευρώπη;

1. Αύξηση πιέσεων στις αποδόσεις των ευρωπαϊκών ομολόγων – κυρίως σε χώρες με παρόμοια δημοσιονομικά χαρακτηριστικά.
2. Πιθανή καθυστέρηση σε ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για επενδύσεις, άμυνα ή πράσινη μετάβαση, εξαιτίας της πολιτικής παράλυσης του Παρισιού.
3. Επανεμφάνιση ερωτημάτων για την “αρχιτεκτονική” της ΕΕ, και τη δυνατότητά της να διαχειριστεί κρίσεις όταν ένας από τους βασικούς της πυλώνες παρουσιάζει εσωτερική αστάθεια.

Το γαλλικό πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό

Η περίπτωση της Γαλλίας δεν είναι ένα εθνικό, μεμονωμένο πρόβλημα. Είναι ένα καμπανάκι κινδύνου για την Ευρώπη, η οποία εισέρχεται σε μια περίοδο υψηλής αβεβαιότητας με ασθενική πολιτική βούληση, θεσμικές δυσλειτουργίες και εύθραυστη οικονομική ανάκαμψη.

Η έγκριση ή μη του προϋπολογισμού στο Παρίσι δεν αφορά μόνο τη Γαλλία. Είναι ένα τεστ αντοχής για ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Πηγή: pagenews.gr