Γάζα: Διπλωματία στα όρια – Η 2η φάση της εκεχειρίας κρίνεται στο Μαϊάμι

Η εκεχειρία στη Γάζα δεν στέκεται σε συμφωνία, αλλά σε φόβο. Φόβο γενικευμένης ανάφλεξης, διεθνούς απομόνωσης και πολιτικού κόστους. Και ακριβώς γι’ αυτό, η μεταφορά της διπλωματικής μάχης στο Μαϊάμι δεν είναι μια τεχνική λεπτομέρεια, αλλά πολιτικό σύμπτωμα: όταν η Μέση Ανατολή δεν αντέχει άλλες εκρήξεις, οι αποφάσεις μεταναστεύουν στην αμερικανική επικράτεια.

Σήμερα, οι βασικοί μεσολαβητές της συμφωνίας –ΗΠΑ, Κατάρ, Τουρκία και Αίγυπτος– επιχειρούν να «ξεμπλοκάρουν» τη δεύτερη φάση της εκεχειρίας. Εκεί όπου τελειώνει η διαχείριση της κρίσης και αρχίζει το σκληρό παζάρι εξουσίας: αποχώρηση ισραηλινών δυνάμεων, αφοπλισμός της Χαμάς, έλεγχος της Γάζας και μια διεθνής δύναμη που όλοι επικαλούνται, αλλά κανείς δεν θέλει πραγματικά να αναλάβει.

Το πρόβλημα είναι απλό και ταυτόχρονα άλυτο:

•  Το Ισραήλ θέλει μια Γάζα χωρίς Χαμάς.
• Η Χαμάς θέλει μια Γάζα όπου δεν θα παραδώσει τα όπλα.
• Οι μεσολαβητές θέλουν χρόνο.
• Και ο χρόνος δουλεύει εναντίον όλων.

Το παρασκήνιο είναι ήδη εκρηκτικό. Η πρόσφατη εξόντωση υψηλόβαθμου στελέχους της Χαμάς από ισραηλινό πλήγμα δεν πέρασε ως “επιχειρησιακό επεισόδιο”, αλλά ως πολιτικό μήνυμα. Ο Λευκός Οίκος φέρεται να αντέδρασε έντονα, βλέποντας στην επίθεση μια επικίνδυνη πρόβα επιστροφής στον πόλεμο. Για τη Χαμάς, το πλήγμα ήταν απόδειξη ότι η εκεχειρία παραβιάζεται. Για το Ισραήλ, υπενθύμιση ότι δεν σκοπεύει να δεχτεί μια παγωμένη σύγκρουση χωρίς στρατηγικό όφελος.

Εδώ βρίσκεται η κεντρική αντίφαση της δεύτερης φάσης. Η Χαμάς, δια του Χαλίλ αλ-Χάγια, απορρίπτει κατηγορηματικά τον αφοπλισμό. Ακόμη και σε σενάρια διεθνούς δύναμης, αποδέχεται μόνο έναν ρόλο «διαχωρισμού» στα σύνορα – όχι πραγματικό έλεγχο στο εσωτερικό της Γάζας. Με άλλα λόγια, αποδέχεται παρουσία που δεν την απειλεί. Το Ισραήλ, αντίθετα, βλέπει κάθε τέτοια φόρμουλα ως αναβολή του προβλήματος, όχι λύση.

Στο Μαϊάμι, λοιπόν, δεν συζητείται ειρήνη. Συζητείται πώς θα ασκηθεί πίεση. Πώς θα εξαναγκαστεί το Ισραήλ να χαράξει χάρτη αποχώρησης χωρίς να νιώσει ότι ηττάται. Και πώς θα ωθηθεί η Χαμάς σε μια πραγματική μετάβαση εξουσίας χωρίς να καταρρεύσει εσωτερικά. Η Ουάσινγκτον γνωρίζει ότι και οι δύο πλευρές βολεύονται προσωρινά με το σημερινό εύθραυστο καθεστώς.

Στο βάθος, πλανάται και ο παράγοντας Τραμπ. Τα σενάρια για απευθείας συνάντηση με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου στη Φλόριντα λειτουργούν είτε ως μοχλός επιβολής γραμμής είτε ως προοίμιο νέας, σκληρότερης διαπραγμάτευσης. Αν συμβεί, δεν θα είναι συμβολική. Θα είναι παρέμβαση.

Το Μαϊάμι δεν είναι ουδέτερο έδαφος. Είναι ένα τεστ για το αν η εκεχειρία μπορεί να μετατραπεί σε διαδικασία με χρονοδιάγραμμα, επιτήρηση και κόστος. Και ταυτόχρονα, ένα τεστ για το αν οι ΗΠΑ μπορούν να πιέσουν και τις δύο πλευρές χωρίς να σπάσει το σχοινί.

Γιατί αν αποτύχει αυτή η φάση, η Γάζα δεν θα επιστρέψει απλώς στον πόλεμο. Θα επιστρέψει σε έναν πόλεμο χωρίς αυταπάτες, χωρίς φρένα και χωρίς διπλωματικό δίχτυ ασφαλείας.

Πηγή: pagenews.gr