Η κυνική παραδοχή του Ρόρι Γκάλαχερ: “Δεν ήθελα να πεθάνω σε ένα γήπεδο στην Ελλάδα”

Στις 12 Σεπτεμβρίου 1981 το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας ανοίγει τις πόρτες του για να υποδεχτεί τον μεγάλο Ρόρι Γκάλαχερ. 40.000 ροκάδες σπεύδουν για να τον θαυμάσουν. Όμως πολύ γρήγορα η κατάσταση γίνεται ανεξέλεγκτη. Ξύλο. Δακρυγόνα. Σπασίματα. Πετροπόλεμος. Πραγματικές σφαίρες. Συγκρούσεις με την αστυνομία. Ακόμα και ο ίδιος ο Ρόρι φοβήθηκε για την ίδια του τη ζωή.

Στις 12 Σεπτεμβρίου 1981 ο Ρόρι Γκάλαχερ εμφανίστηκε στην Ελλάδα, στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Μέγας δεξιοτέχνης της ηλεκτρικής κιθάρας με πολλούς και πιστούς θαυμαστές και στη χώρα μας. Δεν ήταν τυχαίο πως 40.000 ροκάδες βρέθηκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια. για να ακούσουν τον ιρλανδό ρόκερ και να δουν από κοντά τη «Στρατοκάστερ» του να πιάνει φωτιά. Ήταν μία από τις πρώτες ροκ συναυλίες στη χώρας μας. Μια συναυλία που αμαυρώθηκε από επεισόδια.

Ήταν λίγο μετά τις εννιά το βράδυ, όπως αναφέρει το sansimera, όταν ο Ρόρι Γκάλαχερ (κιθάρες), Τζέρι Μακ Αβόυ (μπάσο) και Μπρένταν Ο’ Νιλ (ντραμς) ανέβηκαν στη σκηνή. Ο Ιρλανδός με την πρώτη νότα πήρε το κοινό μαζί του και το απογείωσε. Αυτό που ακολουθεί μέσα (κι έξω, βέβαια) από το γήπεδο είναι πρωτόγνωρο.

Ένας πρωτοφανές χάος που κάνει τους αστυνομικούς να σαστίσουν. Προσπαθούν να περιορίσουν τις αντιδράσεις των οπαδών του Ιρλανδού αλλά… τέτοια ώρα τέτοια λόγια.Με τις πρώτες νότες του «Moonchild» πολλοί προσπαθούν να ανέβουν στη σκηνή (η οποία δεν είχε κάγκελα και με ένα μικρό σάλτο, έφτανες εύκολα τον τραγουδιστή). Ταυτόχρονα όσοι είχαν μείνει έξω από το γήπεδο «σελινιάζονται» και με ένα ομαδικό «ντου» προσπαθούν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και να μπουν μέσα.

Τα ΜΑΤ αντιδρούν με ρίψη δακρυγόνων και η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει με τον Γκάλαχερ να δείχνει σοκαρισμένος αλλά να συνεχίζει να προσφέρει μοναδικές στιγμές, μουσικού μεγαλείου. Έξω από το γήπεδο της ΑΕΚ είχαν αρχίσει τα πρώτα επεισόδια. Πρωταγωνιστές, αρκετοί τζαμπατζήδες και οι άνδρες της Αστυνομίας, που άρχισαν να βαράνε στο ψαχνό και να ρίχνουν δακρυγόνα.

Πολύ γρήγορα οι δρόμοι της Νέας Φιλαδέλφειας μετατράπηκαν σε πεδίο μάχης. Πολλοί τραυματίες, δεκάδες συλλήψεις με τους αστυνομικούς να κάνουν χρήση ακόμα και αληθινών πυρών για να περιορίσουν το εξαγριωμένο πλήθος! Την επόμενη ημέρα οι εφημερίδες ξεσαλώνουν κι αυτές με τη σειρά τους γράφοντας για «σεξουαλικά διεγερμένους νέους», για «αναρχικούς λάτρεις του Γκάλαχερ» και «έξαλλους ροκάδες που τα σπάνε διασκεδάζοντας»!

Ο ίδιος ο Γκάλαχερ είχε δώσει μια μοναδική περιγραφή της κατάστασης που επικράτησε. Μια περιγραφή κυνική. «Δεν ήξερα από πού έπρεπε να προφυλαχτώ. Μέσα στα παρασκήνια κυκλοφορούσαν κάποια άτομα με αστυνομική στολή που έδειχναν απειλητικοί. Μπήκαμε, λοιπόν, στα γρήγορα μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε να πάμε στο ξενοδοχείο.

Στην πορεία, όμως, μείναμε από βενζίνη κι έτσι βρεθήκαμε μέσα στη δίνη των επεισοδίων, με τα δακρυγόνα να μας έχουν τσακίσει και να είμαστε υποχρεωμένοι να γυρίσουμε με τα πόδια. Η συναυλία από μόνης της ήταν εκπληκτική, αλλά και επικίνδυνη. Απλά δεν ήθελα να αφήσω τα κόκαλά μου σ’ ένα γήπεδο ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, χωρίς να ξέρω καν τι συνέβαινε».