Η ζάπλουτη “Μάγισσα της Γουόλ Στριτ”: Ήταν τόσο τσιγκούνα που θα πουλούσε και το γιο της

Η Χέτι Γκριν ξόδευε 5 δολάρια την εβδομάδα και είχε ένα μόνο φόρεμα. Όλα αυτά ενώ ήταν η πιο πλούσια γυναίκα της Αμερικής.

Τι θα έκανε κάποιος αν είχε περιουσία εκατομμυρίων; Θα αγόραζε κότερα; Θα αγόραζε ρούχα; Θα πήγαινε ταξίδια; Σίγουρα. Όχι όμως και η Χέτι Γκριν, η οποία ενώ ήταν η πλουσιότερη γυναίκα στην Αμερική ήταν τόσο τσιγκούνα που ζούσε σαν φτωχή και την αποκαλούσαν “Μάγισσα της Γουόλ Στριτ”.

Η Χέτι Ρόμπινσον, όπως γεννήθηκε στη Μασαχουσέτη το 1834. Μεγάλωσε με τον πατέρα της και τον παππού της, καθώς η μητέρα της αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Η οικογένεια ήταν πλούσια και οι δύο άνδρες έμαθαν από νωρίς το μικρό κορίτσι να αγαπά το χρήμα. Μάλιστα από πολύ νεαρή ηλικία έμαθε να διαβάζει εκθέσεις χρηματιστηριακών αγορών.

Ο αδερφός της είχε πεθάνει μικρός και οι γονείς τής άφησαν 5 εκατομμύρια δολάρια. Όταν αργότερα πέθανε και η θεία της, η οποία άφησε 2 εκατομμύρια δολάρια σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς, η Χέτι προσέβαλε τη διαθήκη σε δικαστήριο παρουσιάζοντας μια άλλη, η οποία ωστόσο αποδείχθηκε πλαστή. Με τα κεφάλαια που διέθετε άρχισε της μπίζνες. Είχε ταλέντο στη διαπραγμάτευση των ακινήτων και ασχολήθηκε με τις αγοραπωλησίες σιδηροδρόμων. Δάνεισε τεράστια ποσά σε τράπεζες που κινδύνευαν με χρεοκοπία.

«Αγοράζω όταν τα πράγματα είναι σε χαμηλές τιμές και κανείς δεν τα θέλει. Tα κρατάω μέχρι να αποκτήσουν αξία και μετά τα πουλάω», έλεγε το 1907 στους New York Times.

Κυκλοφορούσε στους δρόμους του Μανχάταν φορώντας το ίδιο μαύρο φόρεμα. Ένα φθαρμένο μαύρο φόρεμα που δεν έβγαινε με τίποτα από πάνω της. Περπατούσε και δε μιλούσε σε κανέναν. Γιαυτό της δόθηκε το προσωνύμιο “Μάγισσα της Γουόλ Στριτ” και έμεινε στην ιστορία για την απίστευτη τσιγκουνιά της και όχι για τον αμύθητο πλούτο της και το τρομερό επιχειρηματικό της μυαλό.

Τσιγκούνα μέχρι το κόκκαλο

Παρότι πολλοί άνδρες την κυνηγούσαν, στα 33 της χρόνια επέλεξε να παντρευτεί τον επίσης πλούσιο Έντουαρντ Χένρι Γκριν, χάρη στο επίθετο του οποίου έγινε γνωστή ως Χέτι Γκριν. Η σχέση τους δεν πήγαινε καλά φυσικά λόγω του χρήματος. Βλέπετε ο Έντουαρντ ήταν πιο χαλαρός με τα οικονομικά και αυτό τρέλαινε την Χέτι. Τελικά ο Έντουαρντ έφυγε από το σπίτι και γύρισε μόνο όταν αρρώστησε. Η Χέτι τον φρόντισε για λίγους μήνες μέχρι το θάνατο του και από τότε φορούσε ένα μαύρο φόρεμα που λένε πως δε το άλλαζε ποτέ…

Παρά τα πλούτη της έζησε μια ιδιαίτερα λιτή ζωή. Τα παιδιά της φορούσαν μεταχειρισμένα ρούχα, ενώ η ίδια όταν πήγαινε σε εστιατόρια παζάρευε τις τιμές. Μια φορά ο γιός της είχε χτυπήσει το πόδι και τον πήγε στο νοσοκομείο. Εκεί την αναγνώρισαν και της ζήτησαν λεφτά για τη θεραπεία. Εκείνη πήρε το γιο της και φύγανε χωρίς το πόδι του να έχει γίνει καλά.

Γνώριζε ότι ο κόσμος δεν είχε καλή άποψη γι΄ αυτήν αλλά επέμενε στην άποψη να διατηρήσει τον τρόπο ζωής που είχε επιλέξει. «Δεν είμαι σκληρή γυναίκα» έλεγε σε συνεντεύξεις της. «Αλλά επειδή δεν έχω γραμματέα να ανακοινώνω κάθε πράξη μου, πολλοί με αποκαλούν στρυφνή, κλειστή και τσιγκούνα. Μου αρέσει να ζω ήσυχα, δεν μου αρέσει άλλος τρόπος ζωής».

Οι… “γεροπαραξενιές” της και το τέλος

Καθώς γερνούσε, οι συνήθειές της γίνονταν όλο και πιο παράξενες. Μετακόμιζε συχνά σε φθηνά διαμερίσματα, παρά τα δεκάδες ακίνητα που είχε, ώστε να αποφεύγει τον Τύπο αλλά και τους επίδοξους κλέφτες. Κοιμόταν έχοντας μια αλυσίδα με κλειδιά από θυρίδες τυλιγμένη στη μέση της και με ένα όπλο δεμένο στο χέρι της.

Η Χέτι Γκριν πέθανε το 1916 σε ηλικία 81 χρόνων μετά από μια σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων. Η περιουσία της τότε ξεπερνούσε τα 100 εκατομμύρια δολάρια.

Οι New York Times έγραψαν πως «αν και η κυρία Γκριν ήταν μία από τις πλουσιότερες γυναίκες στην Ιστορία και είχε τον έλεγχο των σιδηροδρόμων, δεν είχε δικό της αυτοκίνητο». Τις τελευταίες μέρες της ζωή της τις πέρασε στο μικρό διαμέρισμα του γιου της. Μετά τον θάνατό της τα παιδιά της άρχισαν να κάνουν μια ζωή που θα την έκανε έξαλλη.

Ο γιος της έγινε συλλέκτης πανάκριβων αντικειμένων. Όταν η κόρη της πέθανε το 1961 άφησε όλη την περιουσία που είχε κληρονομήσει από τη μάνα της, σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς, ακολουθώντας το παράδειγμα της θείας. Μόνο που αυτή τη φορά δεν υπήρχε κανείς να προσβάλλει τη διαθήκη.