Ουκρανία: Υπό διερεύνηση αν η Ρωσία είναι ένοχη για εγκλήματα πείνας

Ουκρανία: Αν και ακόμα δεν έχει παρατηρηθεί θάνατος από πείνα δεν σημαίνει ότι οι ρωσικές δυνάμεις είναι αθώες για το έγκλημα πολέμου της πείνας.

Η Ουκρανία εδώ και 38 ημέρες βρίσκεται σε πόλεμο, με τους πολίτες που μένουν ακόμα στην χώρα να βρίσκονται αντιμέτωποι με μεγάλες κακουχίες.  Ο αντιδήμαρχος της Μαριούπολης, Sergiy Orlov, περιγράφει ανθρώπους που στεγάζονται σε υπόγεια προσπαθώντας να επιβιώσουν χωρίς φαγητό, φάρμακα ή παροχή ρεύματος και πίνουν λιωμένο χιόνι επειδή έχει διακοπεί το νερό.

Στο Chernihiv, στις 16 Μαρτίου, μια σειρά από 10 πολίτες που έκαναν ουρά για ψωμί έξω από ένα παντοπωλείο σκοτώθηκαν από ρωσικά στρατεύματα. Οι ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες αναφέρουν αδιάκριτες βομβαρδισμούς και στόχευση γεωργικών μηχανημάτων, χωραφιών και αποθηκών σιτηρών· και οι άμαχοι εμποδίζονται να φύγουν από πολιορκημένες πόλεις ή σκοτώνονται ενώ φεύγουν. Αυτό είναι ένα βιβλίο που είναι γνωστό σε κάθε παρακολούθηση παρόμοιων εγκλημάτων πείνας στη Συρία, την Υεμένη, το Tigray ή το Νότιο Σουδάν.

Η ιστορία των εγκλημάτων πείνας

Μερικοί πολύ ηλικιωμένοι Ουκρανοί θα θυμούνται την καταναγκαστική λιμοκτονία του Holodomor του 1932-33, όταν ένας συνδυασμός βάναυσας αναγκαστικής κολεκτιβοποίησης και τιμωρητικής κατάσχεσης τροφίμων σκότωσε περίπου τρία εκατομμύρια Ουκρανούς μέσω του λιμού που προέκυψε. Ήταν η αφορμή για την περιβόητη παρατήρηση του Στάλιν «αν πεθάνει μόνο ένας άνθρωπος από την πείνα, αυτό είναι τραγωδία. αν πεθάνουν εκατομμύρια, αυτό είναι μόνο στατιστικά». Έκανε λάθος: κάθε Ουκρανός γνωρίζει την ιστορία, βαθιά χαραγμένη στη συλλογική τους μνήμη. Μετά την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, μνημεία για τα θύματα του λιμού κατασκευάστηκαν στο Κίεβο και στο Χάρκοβο.

Ήταν άλλο ένα έγκλημα πείνας που επέλεξε να επικαλεστεί ο Volodymyr Zelenskiy όταν έκανε έκκληση στους Ρώσους την περασμένη εβδομάδα (16 Μαρτίου). Είπε, “Πολίτες της Ρωσίας, σε τι διαφέρει ο αποκλεισμός της Μαριούπολης από τον αποκλεισμό του Λένινγκραντ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου;”

Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας 900 ημερών του Λένινγκραντ, ένα εκατομμύριο άνθρωποι χάθηκαν από την πείνα και το κρύο. Λιγότερο γνωστό είναι ότι παρόμοιος αριθμός πέθαναν στην Ουκρανία την ίδια περίοδο, θύματα του εύστοχα ονομαζόμενου Γερμανικού Hungerplan. Πείνα τέτοιας κλίμακας δεν υπάρχει σήμερα. Δεκάδες άνθρωποι έχουν πεθάνει από έλλειψη ιατρικής περίθαλψης τις τελευταίες τρεις εβδομάδες και υπάρχουν αυξανόμενες αναφορές για άτομα που χάνονται από δίψα και υποφέρουν από υπερβολική πείνα και κρύο.

Πως ορίζεται το έγκλημα πείνας

Η απουσία —μέχρι σήμερα— μαζικού θανάτου από πείνα δεν σημαίνει ότι οι ρωσικές δυνάμεις είναι αθώες για το έγκλημα πολέμου της πείνας. Το έγκλημα ορίζεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 στοιχείο β) σημείο xxv του Καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ως εξής:

«Εσκεμμένη χρήση της πείνας αμάχων ως μεθόδου πολέμου, στερώντας τους αντικείμενα απαραίτητα για την επιβίωσή τους, συμπεριλαμβανομένης της εσκεμμένης παρεμπόδισης των προμηθειών βοήθειας, όπως προβλέπεται από τις Συμβάσεις της Γενεύης». Κάθε στοιχείο του εγκλήματος εμπλέκεται στην Ουκρανία σήμερα.

Πρώτον, είναι σκόπιμη. Οι Ρώσοι διοικητές διεξάγουν τον πόλεμο με τέτοιο τρόπο που, στην κανονική εξέλιξη των γεγονότων, οι άνθρωποι θα λιμοκτονούν. Αυτό είναι αρκετό—οι στρατιώτες δεν χρειάζεται να έχουν ένα σχέδιο για την πείνα για να είναι ένοχοι για το έγκλημα. Δεύτερον, επιτίθενται εναντίον αμάχων. Η νομιμότητα των τακτικών πολιορκίας μπορεί να συζητηθεί, αλλά δεν υπάρχει γκρίζα ζώνη όσον αφορά τους αμάχους: δεν πρέπει ποτέ να γίνουν στόχοι επίθεσης.

Τρίτον, είναι πόλεμος. Παρά το γεγονός ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν την αποκάλεσε «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», πληροί κάθε αντικειμενικό ορισμό μιας διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης . Το Διεθνές Δικαστήριο της Δικαιοσύνης το κατέστησε σαφές όταν εξέδωσε προσωρινή εντολή στη Ρωσία να αναστείλει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στις 15 Μαρτίου.

Τέσσερα, οι Ρώσοι στερούν από τους Ουκρανούς αντικείμενα απαραίτητα για την επιβίωση. Σύμφωνα με το νόμο, η πείνα υπερβαίνει την καθημερινή μας κατανόηση για την ακραία έλλειψη τροφής. Είναι η άρνηση οτιδήποτε είναι απαραίτητο για τη ζωή, όπως αγροκτήματα, βοοειδή, πόσιμο νερό, αρδευτικά έργα, ιατρικές προμήθειες, μέσα στέγασης, καύσιμα και ηλεκτρικό ρεύμα. Ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ για Ανθρωπιστικές Υποθέσεις και Συντονιστής Έκτακτης Βοήθειας περιέγραψε τη ζημιά στην Ουκρανία που αφήνει «τους πολίτες χωρίς τα βασικά για την καθημερινή ζωή».