Άντονι Πέρκινς: Η κακοποίηση από τη μητέρα του και το ηλεκτροσόκ που υπέστη λόγω της ομοφυλοφιλίας του
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 14 '
Πηγή Φωτογραφίας: Pleasurephoto - WordPress.com
Ο Άντονι Πέρκινς γεννήθηκε το 1932 στη Νέα Υόρκη και πέθανε σαν σήμεραστις 12 Σεπτεμβρίου 1992. Στα 60 αυτά χρόνια έζησε πραγματικά το δράμα σε όλες του τις διαστάσεις.
Η κακοποίηση από την μητέρα του
Ο Άντονι ήταν γιος του ηθοποιού Όσγκουντ Πέρκινς και της Τζάνετ Έσελστιν, με την οποία δέθηκε υπερβολικά, λόγω της απουσίας του πατέρα του, που δεν είχε χρόνο παρά μόνο για το θέατρο.
Νιώθοντας να παραμελείται από τον πατέρα, που προτιμούσε τις καλλιτεχνικές παρέες του, βίωνε και την εγκατάλειψη από τη μητέρα του όταν αυτή είχε την ευκαιρία να περάσει κάποιες στιγμές με τον άντρα της. Ο ξαφνικός πρόωρος θάνατος του πατέρα του, από καρδιακή προσβολή, θα είναι ακόμη ένα χτύπημα για τον Πέρκινς, που θεώρησε τον εαυτό του υπεύθυνο, εξαιτίας των “κακών” σκέψεών του για εκείνον. Η συνέχεια, όμως, θα ήταν ακόμη χειρότερη. Η μητέρα του που είχε ερωτικές σχέσεις με την συγγραφέα Μικαέλα Ο’ Χάρα, θα αρχίσει να τον κακοποιεί μέχρι και την ενηλικίωσή του, όπως είχε εξομολογηθεί ο ίδιος. Κάτι που τον τραυμάτισε ψυχικά και ανεπανόρθωτα.
Τα δύσκολα εφηβικά χρόνια
Το 1942, η οικογένεια μετακόμισε στη Βοστόνη. Λόγω γνωριμιών, η μητέρα του πιάνει δουλειά στο κοντινό American Theatre Wing’s Boston Stage Door Canteen και στέλνει τον Άντονι να μείνει με την γιαγιά του, τη Μίμι. Το αίσθημα γονικής απουσίας ήταν μεγάλο και αυτό τον οδήγησε σε άτακτη συμπεριφορά. Για να καταστείλει αυτή την συμπεριφορά, η μητέρα τον έστειλε στο αυστηρό Brooks School. Εκείνος αρχίζει να τραυλίζει, να μην έχει καμία όρεξη για τα δημοφιλή αθλήματα, αν και υποχρεώθηκε να παίξει μπέιζμπολ. Εκεί, βρέθηκε για πρώτη φορά ανάμεσα μόνο σε άντρες και συνειδητοποιεί τη διαφορετικότητά του. Εκεί, όμως, κατάλαβε και το ενδιαφέρον του για το θέατρο, σε σχολικές παραστάσεις, ενώ το 1948 θα κάνει κάποια ρολάκια στο θέατρο που διεύθυνε η μητέρα του. Με την αποφοίτησή του θα εγγραφεί στο κολέγιο, ενώ το καλοκαίρι θα συνεχίσει τις εμφανίσεις του στο θέατρο, όπως και σε πολλές σχολικές παραστάσεις. Θα συνάψει και τις πρώτες του σχέσεις με άλλους νεαρούς, ενώ οι ξυλοδαρμοί που σημειώθηκαν από νταήδες σε ομοφυλόφιλους συμμαθητές του, θα τον φέρουν στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
Η πρώτη ταινία
Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο θα έρθει το 1953 με παράδοξο τρόπο, καθώς πήγαινε για κομπάρσος και βρέθηκε συμπρωταγωνιστής και μάλιστα του Σπένσερ Τρέισι και της Τζιν Σίμονς. Το φιλμ, που γύρισε ο παλιός φίλος του πατέρα του, ο φημισμένος Τζορτζ Κιούκορ, “Η Ηθοποιός”, δεν είχε ιδιαίτερη επιτυχία, αλλά του άνοιξε το δρόμο για το Μπρόντγουεϊ, όπου πρωταγωνίστησε στο “Τσάι και Συμπάθεια”, που σκηνοθέτησε ο Ελίας Καζάν, επίσης φίλος του πατέρα του.
Τα πρώτα βραβεία
Το 1956 θα έρθει και η ώρα να δείξει το πραγματικό του ταλέντο, όταν θα πάρει έναν σημαντικό ρόλο στο γουέστερν του σπουδαίου Γουίλιαμ Γουάιλερ “Ο Άνθρωπος Δίχως Όπλα” παίζοντας δίπλα στον Γκάρι Κούπερ και την Ντόροθι ΜακΓκουάιρ. Ο Κούπερ, ένας ζωντανός θρύλος, θα συμπαθήσει τον Πέρκινς, θα κάνουν μαζί και ένα εξώφυλλο στο Life, ενώ θα κερδίσει και τη Χρυσή Σφαίρα Νέου Ηθοποιού και θα προταθεί και για το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου. Η επιτυχία του θα του φέρει ένα επταετές συμβόλαιο με την Paramount, ενώ θα παίξει σε κάποιες ταινίες, που δεν είχαν κάποια επιτυχία, παρά μόνο μια εχθρική συμπεριφορά στα γυρίσματα, λόγω των ερωτικών επιλογών του Πέρκινς.
Το 1957 όμως θα έρθει μία από τις κορυφαίες στιγμές του, πρωταγωνιστώντας στο γουέστερν “The Tin Star”, του μέγα μάστορα Άντονι Μαν. Έχοντας απέναντί του, ως αδιαφιλονίκητο πρωταγωνιστή, το Χένρι Φόντα, ο Πέρκινς θα σταθεί στα ίσα, σε έναν απαιτητικό ρόλο, ειδικά για γουέστερν, αυτόν του συνεσταλμένου, αντιήρωα, που παίρνει στους ώμους του, τις ευθύνες μίας ολόκληρης πόλης, απέναντι στους τραμπούκους, που κατατρομοκρατούν τους πάντες. Το στόρι θα μπορούσε να είναι βγαλμένο από τη ζωή του, ενώ σημασία έχει και η στάση του Φόντα, στον οποίο εκμυστηρεύτηκε τις σεξουαλικές του προτιμήσεις κι εκείνος εκτός από κατανόηση έδειξε και τη συμπαράσταση του στα γυρίσματα.
Τα επόμενα χρόνια θα γυρίσει κάποιες αδιάφορες ταινίες, μεταξύ των οποίων και το “Πόθοι Κάτω απ’ τις Λεύκες” του Ντέλμπερτ Μαν, με συμπρωταγωνίστρια την Σοφία Λόρεν. Το 1959 θα παίξει δίπλα στην Όντρεϊ Χέπμπορν στο φιλμ “Green Mansions”. Θα ακολουθήσει το δραματικό “On the Beach”, με την Άβα Γκάρτνερ και τον μύθο να λέει ότι προσπάθησε να τον ξελογιάσει, ενώ στο “Tall Story” θα βοηθήσει στο ντεμπούτο της την Τζέιν Φόντα, ανταποδίδοντας τη συμπαράσταση που τού είχε δείξει ο πατέρας της πριν λίγα χρόνια.
Ψυχώ και καταξίωση
Ο Πέρκινς πίστευε ότι η Paramount κατέστρεφε την καριέρα του δικαιολογημένα, καθώς ο πρόεδρος της εταιρείας Μπάρνι Μπάλαμπαν, του είχε κάνει τη ζωή κόλαση, λόγω της ομοφυλοφιλίας του, ζητώντας του να κάνει “θεραπεία”. Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε τον Άλφρεντ Χίτσκοκ να τον ζητήσει για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο “Ψυχώ”.
Θα πάρει το ρόλο του Νόρμαν Μπέιτς, ενός ιδιοκτήτη μοτέλ, που δολοφονεί γυναίκες, αφού πρώτα μεταμορφώνεται στη νεκρή μητέρα του. Ο ρόλος του στο “Ψυχώ”θα είναι γι’ αυτόν το ζενίθ και το ναδίρ ταυτόχρονα μια που μετά από αυτόν τυποποιήθηκε, παρά τις όποιες προσπάθειές του να παίξει και κάτι διαφορετικό.
Η θεραπεία, ο γάμος και το AIDS
Ακόμη και όταν επέστρεψε στο Χόλιγουντ, δύσκολα μπορούσε να ξεφύγει από την τυποποίηση, αν και το 1972 θα είναι αρκετά καλός στο γουέστερν “Ο Δικαστής Ρόι Μπιν”, στα γυρίσματα του οποίου θα έχει και την πρώτη του ερωτική εμπειρία με την θελκτική Βικτόρια Πρίνσιπαλ. Τον επόμενο χρόνο, μάλιστα, θα διακόψει και την πολύχρονη σχέση του με τον Γκρόβερ Νταλ, θα ακολουθήσει και μία οδυνηρή “θεραπεία μετατροπής” (περιλάμβανε ακόμη και ηλεκτροσόκ) με την ψυχαναλύτρια Μίλντρεντ Νιούμαν, η οποία πίστευε ότι η ομοφυλοφιλία θεραπεύεται! Κάτω από πιέσεις, ο Πέρκινς θα δηλώσει θεραπευμένος και θα παντρευτεί το μοντέλο και φωτογράφο, Μπέρι Μπέρενσον, με την οποία θα ζήσουν μαζί μέχρι το θάνατό του και θα αποκτήσουν και δυο παιδιά.
Ο Άντονι Πέρκινς, που δεν ξεπέρασε ποτέ τα παιδικά του τραύματα και τις σοβαρές βαθιές πληγές από την κακοποίηση της μητέρας του, θα ταλαιπωρηθεί από το AIDS, το οποίο κρατούσε κρυφό, για μεγάλο διάστημα. Τελικά μία πνευμονία, στα 60 του θα γ΄ινει και το τελειωτικό χτύπημα γι’ αυτόν. Στον τάφο του, που βρίσκεται στο σπίτι, που έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, στο Λος Άντζελες, υπάρχει γραμμένο στο μάρμαρο η μόνιμη παράκλησή του: “Μην με περιορίζεις”.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας