Τι προτείνουν άνθρωποι που ακολουθούν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής

Ο σύγχρονος άνθρωπος γίνεται πιο... ανθρώπινος και υιοθετεί νέο τρόπο ζωής.

Στροφή στις συνήθειες, στη συμπεριφορά, στον τρόπο σκέψη μας. Τι προτείνουν άνθρωποι που ακολουθούν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής

Ο σύγχρονος άνθρωπος γίνεται πιο… ανθρώπινος και υιοθετεί νέο τρόπο ζωής.

Επιλέγει να τρέφεται πιο ποιοτικά και υγιεινά, να ντύνεται με ρούχα που ράβονται με δίκαιο τρόπο, να μετακινείται λιγότερο με το αυτοκίνητο και να… περπατάει την πόλη του, να είναι πιο αλληλέγγυος και φιλάνθρωπος, να σκέφτεται πιο θετικά.

Τι ωθεί κάποιον να ακολουθήσει πιο εναλλακτικά μονοπάτια; Μέσα από την οπτική πέντε εκπροσώπων του… διαφορετικού τρόπου ζωής, το ΑΠΕ-ΜΠΕ προσπαθεί να διερευνήσει και να προσεγγίσει τη νέα τάση και κοσμοθεωρία που φαίνεται πως κερδίζει έδαφος ολοένα και περισσότερο.

Η Δανάη Τσεκούρα, η Φιόρη Ζαφειροπούλου, η Αμαλία Σκαμαγκούλη, η Μαρία Αγγελή κι ο Φίλιππος Μοσχάτος δίνουν τις δικές τους απαντήσεις.

Για τη Δανάη Τσεκούρα, σεφ υγιεινής διατροφής «η συνείδηση προς την τροφή μας και το περιβάλλον είναι κάτι αναγκαίο για την βιωσιμότητα του ανθρώπινου είδους», ενώ για την Φιόρη Ζαφειροπούλου συντονίστρια Ελλάδος Fashion Revolution και ιδρύτρια του κοινωνικού εργοστασίου μόδας SOFFA σε κάθε επίσκεψή μας σε κατάστημα ρούχων πρέπει να «ρωτάμε πάντα που έγινε η παραγωγή αυτών που αγοράζουμε, αναζητώντας να μάθουμε το όνομα των παραγωγών σε όλα τα στάδια από την εξόρυξη της πρώτης ύλης».

Από την δική της πλευρά η Αμαλία Σκαμαγκούλη, αρχιτέκτονας μηχανικός, μέλος της οργανωτικής επιτροπής Open House Athens (ΟΗΑ) 2019 τονίζει ότι πλέον «οι κάτοικοι της Αθήνας διψούν να ξαναγνωρίσουν την πόλη τους και να οικειοποιηθούν το δημόσιο χώρο της από την αρχή. Για αυτό και το ΟΗΑ προτείνει στο κοινό να δει την Αθήνα με μια νέα ματιά, μέσα από μια εναλλακτική μορφή ξενάγησης. Με ποδήλατα»!

Για να μπορέσει όμως ο σύγχρονος άνθρωπος να συνδεθεί με τον αληθινό εαυτό του, «είναι απαραίτητα εργαστήρια, σεμινάρια προσωπικής ενδυνάμωσης, προκειμένου ο καθένας μας να συνδεθεί με τους βαθύτερους στόχους του» σύμφωνα με την Μαρία Α. Αγγελή, εκπαιδεύτρια και ερευνήτρια ολιστικής μάθησης, μουσικός, σύμβουλος προσωπικής ενδυνάμωσης.

Δίπλα σε ανθρώπους που τον έχουν ανάγκη βρίσκεται ο Φίλιππος Μοσχάτος, εθελοντής της ΕΛΙΞ, ο οποίος δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι προτιμά τον εθελοντισμό εκτός Ελλάδος «διότι σου μαθαίνει να βασίζεσαι στον εαυτό σου, να συνδέεσαι με άλλους ανθρώπους και να αντιμετωπίζεις όποια κατάσταση και αν εμφανίζεται δίχως την επιπλέον βοήθεια του κοινωνικού σου περίγυρου».

«Η τροφή σου είναι το φάρμακό σου»

«Η τάση προς την υγιεινή διατροφή, και την σύνδεση της με την ψυχική και σωματική υγεία του ανθρώπου, είναι τα τελευταία χρόνια όλο και πιο εμφανή.

Το αρχαίο ρητό, «”η τροφή σου είναι το φάρμακο σου και το φάρμακο σου είναι η τροφή σου”, έχει αρχίσει πάλι και έχει σημασία ουσιαστική» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Δανάη Τσεκούρα.

Όπως υπογραμμίζει η κ. Τσεκούρα «οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί, η δικιά μου εκτίμηση, είναι ότι ένας από τους κυριότερους λόγους είναι πως ζούμε στην εποχή της πληροφορίας, και της παραπληροφορίας, βέβαια. Αλλά λόγω του ίντερνετ, των social media κλπ, ο κόσμος έχει πάρει την μόρφωσή του για θέματα που τον ενδιαφέρουν στα χέρια του.

Οι συναγερμοί είναι παντού, η τροφή έχει σημασία, το περιβάλλον είναι άμεσα συνδεδεμένο. Το ενδιαφέρον και η συνείδηση όλο και ανεβαίνουν. Εταιρείες vegan ή με περιβαλλοντολογική συνείδηση “φυτρώνουν” συνέχεια… Η ανθρώπινη απληστία και άγνοια καταστρέφει τη γη, και γίνεται όλο πιο ξεκάθαρο πως πρέπει να αλλάξουμε τις συνήθειές μας.

Η συνείδηση προς την τροφή μας και το περιβάλλον είναι κάτι αναγκαίο για την βιωσιμότητα του ανθρώπινου είδους στον πλανήτη. Όσο υπάρχει η ελεύθερη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και των κοινωνιών ανά τον κόσμο και μαθαίνουμε τι κάνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις τροφίμων, φαρμακευτικών και τα λοιπά μπορούμε να “πολεμήσουμε” ελληνικά για το σεβασμό στην υγεία μας και τον πλανήτη και το μέλλον των παιδιών μας».

Η μόδα επαναστατεί

«Μέσα σε μια πενταετία βλέπουμε πλέον ραγδαίες αλλαγές στον τρόπο που ορίζουμε τις επιλογές μας ως καταναλωτές και ως εργαζόμενοι σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι millennials (γεννημένοι μετά το 1980) αναζητούν τρεις φορές περισσότερο την κοινωνική αξία, τόσο ως καταναλωτές, όσο και ως εργαζόμενοι με ένα 80% να θέλει να εργαστεί για εταιρίες που ενδιαφέρονται για τον αντίκτυπο που δημιουργούν.

Η Generation Z (αυτοί που γεννήθηκαν μετά το 1995) είναι ακόμα πιο ευαισθητοποιημένοι σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος όσο και σε θέματα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η δρ Φιόρη Ζαφειροπούλου.

Και προσθέτει: «Η αλλαγή του κλίματος, καθώς και η αποφυγή εμπορίας ανθρώπων στα προϊόντα και στις υπηρεσίες που καταναλώνουμε είναι πλέον στη παγκόσμια ατζέντα μεγάλων εταιρειών, καθώς και στις διαδικασίες κυβερνητικών αρχών και πόλεων.

Νέα νομοθετικά πλαίσια επιβάλλουν αυστηρές κυρώσεις και ελέγχους στους παραβάτες στη Μεγάλη Βρετανία, τις ΗΠΑ, το Καναδά, την Αυστραλία και τη Καλιφόρνια.

Η πόλη του Παρισιού φιλοδοξεί να γίνει η παγκόσμια πόλη βιώσιμη μόδας μέχρι το 2024, η πόλη του Prato η παγκόσμια πόλη κυκλικής οικονομίας και η δική μας πόλη, η Αθήνα, πρωτοπόρος στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων στις δημόσιες προμήθειες μέσα από το έργο που ανακοινώσαμε πριν από λίγες μέρες με τον Εθνικό Εισηγητή, είναι μόνο κάποια παραδείγματα».

Όπως επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Ζαφειροπούλου «διακρατικές συνεργασίες εγκαθιδρύονται ανάμεσα στις παραγωγούς χώρες και τις χώρες κατανάλωσης προκειμένου να επιτευχθεί κατώτατος μισθός διαβίωσης για όλους τους εργαζομένους παντού.

Η κοινωνία των πολιτών και οι διεθνείς οργανώσεις έχουν ηγετικό ρόλο στις διαδικασίες αυτές, όπως το παγκόσμιο κίνημα Fashion Revolution ενεργό σε 104 κράτη σήμερα, με την ελληνική ομάδα την οποία έχω την τιμή να συντονίζω να θεωρείται από τους πρωτοπόρους.

Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας θέτουν τα διεθνή πρότυπα συμπεριφοράς για κυβερνήσεις και εταιρείες. Ρωτάμε πάντα που παρήχθη κάτι που αγοράζουμε αναζητώντας να μάθουμε το όνομα των παραγωγών σε όλα τα στάδια από την εξόρυξη της πρώτης ύλης.

Επιδιώκουμε την επανάχρηση και ανακύκλωση προσπαθώντας να μειώσουμε την παγκόσμια φύρα. Επιλέγουμε λιγότερα, με μεγαλύτερη αξία και μοναδικότητα προϊόντα. Δεν ξεχνάμε πως εμείς είμαστε η ζήτηση και εμείς καταφέραμε όλες αυτές τις αλλαγές σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα».

Δημιουργώντας ένα δίκτυο ειρηνικού ακτιβισμού

«Κάθε κρίση ανοίγει δρόμους. Η χώρα μας αλλά και όλος ο πλανήτης βιώνει αλλαγές και μετατοπίσεις σε όλα τα επίπεδα (τα break-downs δίνουν break-throughs), κοινωνικό, οικονομικό, προσωπικό, συλλογικό.

Οι άνθρωποι είτε επιστρέφουν σε παλαιές αξίες, άλλοτε λησμονημένες και άλλοτε διαστρεβλωμένες από τη μαζική κουλτούρα, είτε συνδυάζουν την παλαιά με τη νέα γνώση και καινοτομίες που αφήνουν ελαφρά πατήματα στη γη» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μαρία Α. Αγγελή, εκπαιδεύτρια και ερευνήτρια ολιστικής μάθησης, μουσικός, σύμβουλος προσωπικής ενδυνάμωσης, ιδρυτικό μέλος της οικοκοινότητας εν εξελίξει «Κιβωτός Κορογώνα».

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «ομάδες ανθρώπων κατανοούν και βιώνουν καθημερινά τη δύναμη της δημιουργίας κοινοτήτων και συλλογικοτήτων όπου επικρατεί η συν-εργασία, η “γειτονιά”, οι ανθρώπινες σχέσεις, η οικονομία του δώρου, της ανταλλαγής υπηρεσιών/υλικών αγαθών και αλληλοϋποστήριξης, η ειρηνική διατροφή βασισμένη στις πρωτογενείς φυτικές πηγές, παράλληλα με τη διατήρηση οικοσυστημάτων, την καλλιέργεια σε μικρή κλίμακα χωρίς χρήση χημικών, τη δημιουργία δασόκηπων και την προσπάθεια να αφουγκραστούν τη σοφία της φύσης, της γαίας που μπορεί να δώσει λύσεις σε κάθε αδιέξοδο».

Η κ. Αγγελή υπογραμμίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «η διατήρηση σπόρων ντόπιων και αγνών ποικιλιών αποτελεί κεφαλαιώδες ζήτημα τη σημερινή εποχή των μεταλλάξεων (στην τροφή και στις ανθρώπινες σχέσεις) και των θνησιγενών υβριδίων.

Τεχνικές φυσικής δόμησης δίνουν οικήματα βιοκλιματικά, χαμηλού οικολογικού αποτυπώματος, οικονομικά στην θέρμανση και ψύξη, στη συντήρησή τους, από υγιεινά υλικά και ταυτόχρονα υψηλής αισθητικής.

Εκπαιδευτικές πρακτικές επαναφέρουν το σεβασμό στην αυτενέργεια, στη δημιουργικότητα, στη συνεργασία, στις παγκόσμιες ανθρώπινες αξίες, προκειμένου να καλλιεργηθεί ωριμότητα, συναισθηματική νοημοσύνη, ενσυναίσθηση, αποκλίνουσα σκέψη και δύναμη για δράση και δημιουργία σε παιδιά και ενήλικες.

Δεν είναι τυχαίο που παιδαγωγοί, γονείς, άνθρωποι εταιριών, συνάνθρωποί μας γενικά που έχουν να κάνουν με ομάδες και δομές στην καθημερινή τους διάδραση καταφεύγουν σε εκπαιδεύσεις όπως η “γλώσσα της σύνδεσης” για την ειρηνική διάδραση, μια και η συνύπαρξη στην ομάδα καθρεφτίζει σημεία στον εαυτό μας που χρειάζονται λείανση και εργασία αλλά και αναδεικνύει σκιές μας».

Όπως τονίζει «εργαστήρια, σεμινάρια προσωπικής ενδυνάμωσης, προκειμένου ο καθένας μας να συνδεθεί με τους βαθύτερους στόχους του, με τη χαρά του, με ό,τι οδηγεί σε πληρότητα τη ζωή του και προσδίδει νόημα στην ύπαρξή του, είναι πλέον απαραίτητα, από τη στιγμή που ο σύγχρονος, κυρίως δυτικός ή δυτικότροπος, άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από την ουσία της ανθρώπινης υπόστασης.

Εμπειρίες εκπαιδευτικές και συμμετοχικές όπως “ξυπνώ στο σκοπό της ζωής μου” μάς συνδέουν με τον αληθινό εαυτό μας και την ουσιαστική συμβολή μας στον κόσμο».

«Το “ενωτικό τραγούδι και κίνηση στον κύκλο” μάς συνδέουν με συνανθρώπους μας μέσα από την παγκόσμια γλώσσα των ήχων και της μουσικής και καλλιεργούν πνεύμα ενότητας, αποδοχής και αλληλεγγύης, όπως πραγματικά συμβαίνει προαιώνια με τους ομαδικούς χορούς και τραγούδια.

Οι “κινήσεις δελφινιών” οδηγούν σε ανεμπόδιστη ροή στη σκέψη και στη σωματική μας κίνηση και ενεργοποίηση όσο το δυνατό περισσότερων περιοχών του εγκεφάλου μας, δρώντας στην καθημερινή μας ζωή με εξοικονόμηση προσωπικής ενέργειας και λαμβάνοντας σοφές επιλογές», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Αγγελή και καταλήγει λέγοντας ότι «όλο και περισσότερα οικοχωριά, κοινοτικές πρωτοβουλίες, σε αστικά και φυσικά περιβάλλοντα, ξεφυτρώνουν σε όλο τον πλανήτη ως πυρήνες αγάπης και δύναμης, δημιουργώντας ένα δίκτυο ειρηνικού ακτιβισμού σε όλη τη γη με τη μεταξύ τους σύνδεση, αξιοποιώντας μεταξύ άλλων τις θετικές πλευρές του διαδικτύου και επαναφέροντας αρχαία γνώση στην καλλιέργεια της γης, στη σχέση μας με τους γήινους πόρους, στην κοινωνική οργάνωση, στην εργασία, στη μετακίνηση, στην εκπαίδευση, στην οικονομία, στην υγεία και θεραπεία».

Ο διεθνής εθελοντισμός

«Βαριόμουν να κάθομαι στα ίδια νησιά με τις ίδιες δραστηριότητες το καλοκαίρι, ήθελα απεγνωσμένα να είμαι ενεργός στις διακοπές μου.

Έτσι, έχω επισκευάσει ένα σιντριβάνι στα βουνά της Γαλλίας και έχω βοηθήσει στην οργάνωση σε καλλιτεχνικά φεστιβάλ της Ιαπωνίας και της Ισπανίας» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο 23χρονος εθελοντής της ΜΚΟ ΕΛΙΞ, Φίλιππος Μοσχάτος και υπογραμμίζει ότι «ο λόγος που αποφάσισα να ασχοληθώ με τον εθελοντισμό ήταν διπλός: πρώτον η ανάγκη οικονομικής εξερεύνησης του κόσμου και των ανθρώπων γύρω μου έτσι ώστε να κατανοήσω περισσότερο τη θέση μου στον πλανήτη, και δεύτερον η βαρεμάρα.

Η ΕΛΙΞ ευτυχώς μου παρείχε αυτή την ευκαιρία και γι’ αυτό την ευχαριστώ».

Όπως τονίζει, μέσω της ΕΛΙΞ υπάρχουν μυριάδες προγράμματα για όλες τις εθελοντικές προτιμήσεις «από επισκευή ενός κάστρου στη Γερμανία, έως υποστήριξη ευπαθών κοινωνικών ομάδων στο Κονγκό, επομένως ο τύπος εθελοντισμού που διάλεξα μπορεί να ήταν καλός για μένα, αλλά όχι για άλλους εθελοντές».

Όσον αφορά τον εθελοντισμό εκτός συνόρων επισημαίνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι είναι ένα απαραίτητο κομμάτι της ζωής του κάθε ανθρώπου και σίγουρα μια ανεκτίμητη εμπειρία. «Κι αυτό διότι σου μαθαίνει να βασίζεσαι στον εαυτό σου, να συνδέεσαι με άλλους ανθρώπους και να αντιμετωπίζεις ό,ποια κατάσταση και αν εμφανίζεται δίχως την επιπλέον βοήθεια του κοινωνικού σου περίγυρου», τονίζει και προσθέτει:

«Το γεγονός ότι είσαι Έλληνας και ζεις σε μια χώρα όπου κατανοείς σε ένα γενικό βαθμό τη ψυχοσύνθεση των γύρω σου, ακόμα και το απλούστατο γεγονός ότι μπορείς να διαβάσεις μια πινακίδα στο δρόμο, σε καθησυχάζει και σε επαναπαύει.

Με το να βγεις για διεθνή εθελοντισμό ό,ποτε έχεις ελεύθερο χρόνο -3 εβδομάδες το καλοκαίρι για παράδειγμα- σου μαθαίνει να ζεις με πολλές νέες εθνικότητες, να αποκτήσεις μια προοπτική όσον αφορά τον πλανήτη στον οποίο ζεις, καθώς και να βασιστείς εσύ ο ίδιος στις δυνάμεις σου για την επίλυση προβλημάτων, αναπτύσσοντας έτσι τη προσωπικότητά σου και ως εκ τούτου να γίνεις ένα ολοκληρωμένο άτομο».

Μάλιστα, ο 23χρονος εθελοντής ξεκαθαρίζει ότι τα καλοκαίρια του σκοπεύει να συνεχίσει να εμπλέκεται σε εθελοντικά προγράμματα στο εξωτερικό. «Ίσως ακουστεί εγωιστικό, αλλά είναι ένας τρόπος να μάθω τον εαυτό μου.

Κάτι που κάνω κυρίως για να γίνω καλύτερος συν-άνθρωπος» αναφέρει χαρακτηριστικά. «Εντός Ελλάδας πραγματοποιώ εθελοντικές δράσεις, όπως για ένα χρονικό διάστημα υπήρξα μέλος του “Διαβάζοντας για τους Άλλους”, αλλά με περιορίζει αρκετά η έλλειψη ελεύθερου χρόνου λόγω σπουδών και εργασίας.

Δεν είναι ότι επιλέγω το μαγευτικό και το εξωτικό “εξωτερικό” έναντι της ίδιας μου της χώρας. Πιστεύω όμως πως στην ηλικία μου θα είναι προτιμότερο να αποκτήσω μια διεθνή εμπειρία στο τομέα του εθελοντισμού, έτσι ώστε στο μέλλον να μπορέσω να βοηθήσω τη χώρα μου εμπεριστατωμένα και αποτελεσματικά. Γιατί αν δεν βγεις στα 18-25 χρόνια σου που έχεις χρόνο και όρεξη για ζωή, τότε είναι κρίμα» καταλήγει.

Μάθε την πόλη σου ποδηλατώντας!

«Οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής, η μεγάλη έκταση και πληθυσμός της Αθήνας και η έντονη ζωή της πόλης οδηγούν σε μια πιο απρόσωπη κοινωνία στην οποία παρατηρούμε την αποκοπή και τελικά την αποξένωση μεταξύ του κόσμου και της πόλης στην οποία ζει.

Αυτή την σχέση κατοίκου-πόλης στοχεύει από το 2014 να ανατρέψει το Open House Athens (ΟΗΑ). Έκτοτε, έχουν πραγματοποιηθεί 132.000 επισκέψεις σε 225 κτίρια σε όλη την πόλη μέχρι σήμερα», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Αμαλία Σκαμαγκούλη.

«Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του OHA μόνο το ένα τρίτο των επισκεπτών είναι σχετικό με την αρχιτεκτονική, πετυχαίνοντας έτσι τον στόχο μας να ανακαλύψει το ευρύ κοινό τους αρχιτεκτονικούς θησαυρούς της Αθήνας και να επανεκτιμήσει την αξία της.

Με αυτόν τον τρόπο ενισχύονται οι κοινωνικοί δεσμοί και η αγάπη των κατοίκων για την πόλη τους και αυτό εξηγεί πώς η απήχηση του ΟΗA είναι τόσο μεγάλη ώστε να έχει καθιερώσει την εκδήλωση σε ετήσιο θεσμό, ανανεώνοντας το ραντεβού με το κοινό κάθε φθινόπωρο στη Θεσσαλονίκη και κάθε άνοιξη στην Αθήνα», προσθέτει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Σκαμαγκούλη.

Σύμφωνα με την ίδια «οι κάτοικοι της Αθήνας διψούν να ξαναγνωρίσουν την πόλη τους και να οικειοποιηθούν το δημόσιο χώρο της από την αρχή. Είναι πρόθυμοι να δοκιμάσουν κάτι νέο που θα τους βοηθήσει να έρθουν ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό, ώστε να κάνουν την πόλη προέκταση του εαυτού τους και ενεργό κομμάτι της ζωής τους.

Έτσι λοιπόν το OHA είναι μια ετήσια γιορτή αρχιτεκτονικής που μετατρέπει την πόλη σε ένα ανοιχτό μουσείο και προτείνει στο κοινό να δει την Αθήνα με μια νέα ματιά».

Από το 2016 στις δράσεις του ΟΗΑ προστέθηκε μια εναλλακτική μορφή ξενάγησης με ποδήλατα!

«Η χρήση του ποδηλάτου έχει μπει δυναμικά στην καθημερινότητα των σύγχρονων μεγαλουπόλεων της Ευρώπης και ο κόσμος θέλει να διεκδικήσει εκ νέου το χώρο που έχει καταληφθεί από τα αυτοκίνητα. Βλέποντας αυτή την ανάγκη, υπάρχουν ταυτόχρονα με τη δράση του ΟΗΑ διαθέσιμες ποδηλατικές διαδρομές, οι οποίες περιλαμβάνουν ξεναγήσεις σε 4-5 κτίρια σε γκρουπ των δέκα ατόμων.

Οι επισκέπτες μπορούν πλέον να επιλέξουν από αυτές, κάνοντας κράτηση στην ιστοσελίδα, και να δουν την Αθήνα υπό άλλο πρίσμα φεύγοντας με ένα τεράστιο χαμόγελο από την εμπειρία αυτή, πάντα τηρώντας τους κανόνες ασφάλειας και μέσα σε κλίμα παρέας, αυτό της ομάδας του open bike!», καταλήγει η κ. Σκαμαγκούλη.