CNN: Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον Κινέζο Σι Τζινπίνγκ; Μα φυσικά ο ίδιος

Μετά από δεκαετίες αναταραχής, το Κομμουνιστικό Κόμμα ανέπτυξε ένα σύστημα συλλογικής ηγεσίας σχεδιασμένο να αποτρέψει την άνοδο ενός άλλου δικτάτορα που θα μπορούσε να πάρει αυθαίρετες και επικίνδυνες αποφάσεις

Η οικονομία της Κίνας παραπαίει. Η ανεργία εκτοξεύεται. Τα ατελείωτα lockdown Covid προκαλούν όλεθρο στις επιχειρήσεις και στις ζωές των ανθρώπων. Ο κλάδος των ακινήτων βρίσκεται σε κρίση. Οι δεσμοί μεταξύ του Πεκίνου και των μεγάλων παγκόσμιων δυνάμεων είναι υπό πίεση.

Ο κατάλογος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου συνεχίζεται – και πολλές από αυτές τις μακροπρόθεσμες προκλήσεις έχουν επιδεινωθεί μόνο μετά από μια δεκαετία διακυβέρνησης του Σι Τζινπινγκ . Ωστόσο, η λαβή του Κινέζου ηγέτη στην εξουσία είναι ακλόνητη.

Την τελευταία δεκαετία, ο Σι έχει εδραιώσει τον έλεγχο σε βαθμό που δεν έχει παρατηρηθεί από την εποχή του ισχυρού άνδρα ιδρυτή της κομμουνιστικής Κίνας, Μάο Τσε Τουνγκ . Είναι ο επικεφαλής του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, του κράτους, των ενόπλων δυνάμεων και τόσων πολλών επιτροπών που έχει ονομαστεί «πρόεδρος των πάντων». Και τώρα, είναι έτοιμος να μπει σε μια τρίτη θητεία στην εξουσία που σπάει τους κανόνες, με τη δυνατότητα να κυβερνήσει ισόβια.

Αλλά η απόλυτη εξουσία μπορεί συχνά να σημαίνει απόλυτη ευθύνη και καθώς τα προβλήματα αυξάνονται, οι αναλυτές προειδοποιούν ότι ο Σι θα έχει λιγότερο περιθώριο για να αποφύγει την ευθύνη.

«Νομίζω ότι ο χειρότερος εχθρός της μακροζωίας του Σι Τζινπινγκ στην κυβέρνηση της Κίνας είναι ο ίδιος », δήλωσε ο Στιβ Τσάνγκ, διευθυντής του Ινστιτούτου SOAS China στο Λονδίνο. «Κάνει ένα τεράστιο λάθος πολιτικής που προκαλεί όλεθρο στην Κίνα που θα μπορούσε δυνητικά να ξεκινήσει τη διαδικασία αποκάλυψης της εξουσίας του Σι Τζινπινγκ».

Μέσα σε θάλαμο ηχούς;

Η διακυβέρνηση του Μάο από το 1949 έως το 1976 σημαδεύτηκε από βιαστικές πολιτικές αποφάσεις που οδήγησαν σε δεκάδες εκατομμύρια θανάτους και κατέστρεψαν την οικονομία. Μετά από αυτές τις δεκαετίες αναταραχής, το Κομμουνιστικό Κόμμα ανέπτυξε ένα σύστημα συλλογικής ηγεσίας σχεδιασμένο να αποτρέψει την άνοδο ενός άλλου δικτάτορα που θα μπορούσε να πάρει αυθαίρετες και επικίνδυνες αποφάσεις.

Ο επόμενος ηγέτης της Κίνας, Ντενγκ Σιαοπίνγκ, έθεσε έναν άγραφο κανόνα και προηγούμενο ότι ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος –ο ρόλος από τον οποίο ο ηγέτης της Κίνας αντλεί την πραγματική εξουσία– θα παραιτηθεί μετά από δύο θητείες.

Όταν ο Σι ανέλαβε την εξουσία το 2012, η ​​οικονομία της Κίνας άνθιζε καθώς ενσωματώθηκε πιο στενά με τον υπόλοιπο κόσμο. Μόλις τέσσερα χρόνια πριν, η Κίνα είχε καταπλήξει τον κόσμο με τους εξωφρενικούς Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Αλλά για τον Σι, το κόμμα βρισκόταν σε κατάσταση κρίσης: κατακλυζόταν από διαφθορά, εσωτερικές διαμάχες και αναποτελεσματικότητα.

Η λύση του Σι ήταν να επιστρέψει στη δικτατορική και προσωποκρατική κυριαρχία. Εκκαθάρισε τους πολιτικούς εχθρούς σε μια σαρωτική εκστρατεία κατά της διαφθοράς, φίμωσε την εσωτερική διαφωνία, κατάργησε τα όρια της προεδρικής θητείας και κατοχύρωσε τη «Σκέψη ΣιμΤζινπονγκ» στο σύνταγμα του κόμματος.

Σύμφωνα με αναλυτές, πολλές δικτατορίες εμπίπτουν σε ένα μοτίβο κατάχρησης εξουσίας και κακής λήψης αποφάσεων όταν υπάρχει έλλειψη κριτικής συμβουλής στον ηγέτη. Επισημαίνουν τον ολοένα και πιο δαπανηρό πόλεμο του Βλαντιμίρ Πούτιν κατά της Ουκρανίας ως ανησυχία ότι η παρόμοια αδιαμφισβήτητη ισχύς του Σι όπως του Ρώσου προέδρου θα μπορούσε κάποια μέρα να οδηγήσει σε εξίσου καταστροφικές συνέπειες.

Ο Πούτιν και ο Σι «υποφέρουν από το ίδιο πρόβλημα συνδρόμου ισχυρού άνδρα, που είναι ότι μετέτρεψαν τους κύκλους συμβουλών πολιτικής τους σε θαλάμους ηχούς, ώστε οι άνθρωποι να μην μπορούν πλέον να πουν ελεύθερα τη γνώμη τους», είπε ο Τσάνγκ. «Βλέπουμε να γίνονται μεγάλα λάθη επειδή αυτή η συζήτηση για την εσωτερική πολιτική έχει μειωθεί ή πράγματι εξαλειφθεί ως προς το εύρος της».

Η παγίδα του μηδενικού Covid

Στην πρόσφατη ιστορία, καμία χώρα δεν έχει εκσυγχρονιστεί τόσο γρήγορα όσο η Κίνα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα ισχυρίζεται ότι η ηγεσία του βοήθησε να βγουν εκατοντάδες εκατομμύρια από τη φτώχεια, μετατρέποντας τα παραθαλάσσια χωριά σε εκπληκτικές μεγαλουπόλεις. Αλλά αυτό το θαύμα ανάπτυξης έχει επιβραδυνθεί. Και πολλές μακροχρόνιες προκλήσεις στην οικονομία της Κίνας έχουν επιδεινωθεί μόνο από τις πολιτικές του Σι.

Ο Σι έχει θέσει ως αποστολή του να ενισχύσει το κόμμα και τον έλεγχό του στις επιχειρήσεις και την κοινωνία. Εξαπέλυσε μια καταστολή στον άλλοτε ζωντανό ιδιωτικό τομέα που οδήγησε σε μαζικές απολύσεις. Το Πεκίνο ισχυρίζεται ότι οι αυστηρότεροι κανονισμοί περιορίζουν τις υπερβολικά ισχυρές εταιρείες και προστατεύουν τους καταναλωτές, αλλά τα μέτρα έχουν πνίξει τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, προκαλώντας ρίγη στην οικονομία και πυροδοτώντας φόβους για μελλοντική καινοτομία.

Ο άλλοτε ζωντανός ιδιωτικός τομέας της Κίνας ασφυκτιά υπό την καταστολή

Το Πεκίνο άρχισε να περιορίζει την εύκολη πίστωση για εταιρείες ακινήτων το 2020, κάτι που οδήγησε σε προβλήματα μετρητών και χρεοκοπίες για πολλούς προγραμματιστές, συμπεριλαμβανομένου του γιγαντιαίου ομίλου ετερογενών δραστηριοτήτων Evergrande . Τα στεγαστικά έργα έχουν σταματήσει και οι απελπισμένοι αγοραστές κατοικιών σε όλη τη χώρα αρνούνται να πληρώσουν στεγαστικά δάνεια σε ημιτελή σπίτια. Οι διαταραχές στον τομέα των ακινήτων έχουν τεράστιο αντίκτυπο στην ευρύτερη οικονομία της Κίνας, καθώς αντιπροσωπεύει έως και το 30% του ΑΕΠ της χώρας.

Αλλά κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του Σι, τίποτα δεν έχει συγκλονίσει την οικονομία και την κοινωνία της Κίνας τόσο όσο το μηδενικό Covid . Στο τρίτο έτος της πανδημίας, η Κίνα έχει προσκολληθεί στη σκληρή πολιτική, η οποία βασίζεται σε μαζικές δοκιμές, εκτεταμένες καραντίνες και lockdown για να εξαλείψει τις λοιμώξεις με κάθε κόστος, ακόμη και όταν ο υπόλοιπος κόσμος έχει μάθει να ζει με τον ιό.

Η χώρα συνεχίζει να κλειδώνει ολόκληρες πόλεις λόγω μιας χούφτας μολύνσεων, ενώ στέλνει όλα τα θετικά κρούσματα και τις στενές επαφές στις κρατικές εγκαταστάσεις καραντίνας. Η ουρά για τεστ Covid και η σάρωση ενός κωδικού υγείας παρακολούθησης για την είσοδο σε οποιονδήποτε δημόσιο χώρο έχουν κανονικοποιηθεί. Το Πεκίνο υποστηρίζει ότι η πολιτική έχει αποτρέψει την Κίνα από το να εξελιχθεί σε μια καταστροφή της υγειονομικής περίθαλψης όπως ο υπόλοιπος κόσμος, αλλά το μηδενικό Covid χρησιμοποιείται με τεράστιο και αυξανόμενο κόστος.

Πόνος «αυθυποβολής».

Τα συνεχή lockdown έχουν συρρικνώσει δραματικά τον ρυθμό ανάπτυξης στην οικονομία της Κίνας. Το ρεκόρ ανεργίας των νέων έφτασε σχεδόν το 20%. Τα χαρτζιλίκια συρρικνώνονται. Οι υπερχρεωμένες τοπικές κυβερνήσεις αναγκάζονται να δαπανήσουν για μαζικά τεστ Covid. Οι ειδικοί λένε ότι οι πόροι θα ήταν καλύτερα να δαπανηθούν για την αύξηση των ποσοστών εμβολιασμού αντί για την κατασκευή δαπανηρών τόπων δοκιμών και εγκαταστάσεων καραντίνας. Η Κίνα δεν έχει ακόμη εγκρίνει κανένα ξένο εμβόλιο mRNA που έχει αποδειχθεί πιο αποτελεσματικό έναντι της εξαιρετικά μεταδοτικής παραλλαγής Omicron από τα αδρανοποιημένα εμβόλια που χρησιμοποιούνται στην Κίνα.

Στην αρχή της πανδημίας, το Πεκίνο λογόκρινε –και σε ορισμένες περιπτώσεις τιμώρησε– γιατρούς, ειδικούς και πολίτες δημοσιογράφους που προσπάθησαν να προειδοποιήσουν για έναν θανατηφόρο ιό στη Γουχάν.

Σχεδόν τρία χρόνια μετά, καθώς οι περισσότεροι διεθνείς ειδικοί συμβουλεύουν την Κίνα να βρει τρόπο να ζήσει με τον ιό, το Πεκίνο έχει διπλασιαστεί. Νωρίτερα φέτος, η Σαγκάη – μια μητρόπολη με πληθυσμό περισσότερο από τριπλάσιο από αυτόν της Νέας Υόρκης – τέθηκε σε αποκλεισμό για δύο μήνες. Ο κόσμος αγωνίστηκε για να πάρει αρκετό φαγητό και είδη πρώτης ανάγκης. Οι απελπισμένοι κάτοικοι ξέσπασαν από τον περιορισμό στο σπίτι και συγκρούστηκαν με τους υπαλλήλους επιβολής του νόμου σε σπάνιες διαδηλώσεις στους δρόμους. Πολλοί ασθενείς στερήθηκαν σωτήρια υγειονομική περίθαλψη.

Όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επέκρινε την πολιτική μηδενικού Covid ως «μη βιώσιμη», η Κίνα λογοκρίνει τη δήλωση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η Σουζαν Σιρκ, διευθύντρια του 21st Century China Center και συγγραφέας του «Overreach», ενός βιβλίου για την ηγεσία του Σι, λέει ότι οι ηγέτες της Κίνας «ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να αποδείξουν πόσο πιστοί είναι σε αυτόν επειδή ο Σι προωθεί τους πιστούς, όχι τους πιο ικανούς ανθρώπους. ” Αυτό οδηγεί τους υφισταμένους να υπερβαίνουν την κορυφή στην εκτέλεση πολιτικών για να προσπαθήσουν να ευχαριστήσουν τον Σι, είπε.

Η Σιρκ είπε ότι αυτό συνέβη με το zero-Covid, καθώς ο Σι έχει συνδέσει άμεσα την ηγεσία του με τη στρατηγική, έτσι οι τοπικοί αξιωματούχοι την ακολούθησαν με ζήλο για να δείξουν πίστη στον ηγέτη και να προστατεύσουν την καριέρα τους.

«Πολύς πόνος στην οικονομία της Κίνας έχει προκληθεί από τον ηγέτη της Κίνας», είπε η Σρικ.

«Επομένως, αυτό που υποδηλώνει, και αυτή είναι μια αρκετά ανησυχητική ιδέα, είναι ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα δεν αυτοχαρακτηρίζεται πλέον ως αναπτυξιακό κόμμα, βάζοντας την οικονομική ανάπτυξη ως πρωταρχικό του στόχο. Αντίθετα, είναι η εξουσία του Σι Τζινπίνγκ».

πηγή:cnn