Ο Σημίτης στηρίζει Ανδρουλάκη: Οι σημιτικοί;

Σε μια φαινομενικά πολιτικά ανύποπτη στιγμή, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εκφράζει την πολιτική στήριξή του στον σημερινό του διάδοχο Νίκο Ανδρουλάκη, αυτήν «την σταθερή και ισορροπημένη στάση του Νίκου Ανδρουλάκη», όπως τον αποκαλεί. Σήμερα, ο Ν. Ανδουλάκης εισηγείται συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, φέρνοντας σε μια ομολογουμένως δυσχερή θέση τα «πολιτικά τέκνα» του πρώην πρωθυπουργού, που καλούνται να κάνουν επιλογές ζωής.

Πριν από ένα μήνα ο Κώστας Σημίτης υπογράφει και ομιλεί υπέρ του Νίκου Ανδρουλάκη και του νέου ΠΑΣΟΚ ως «συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ». «Υπήρξα συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ κι αυτή είναι μια ταυτότητα που με συνοδεύει σε όλη τη ζωή μου. Πιστεύω πάντα στην ανάγκη πολιτικής έκφρασης αυτού του χώρου, που αποκλειστικός του στόχος είναι η συνεχής προσπάθεια για μια καλύτερη κοινωνία». Αυτό το ταυτοτικό στοιχείο του Κ. Σημίτη δεν είναι, εντούτοις, πλήρως συμβατό με την εσωκομματική ιστορία του σοσιαλιστικού κινήματος. Ενδεικτικά, ο ιστορικά αναγνωρισμένος ιδρυτής του Κινήματος αναγνωρίζει εργατικότητα, μεθοδικότητα, σχέδιο στον υπουργό του, αλλά αμφισβητεί την προσήλωσή του στις αρχές και τις αξίες του ΠΑΣΟΚ, αφού, σύμφωνα με το περιστατικό και τον ιδρυτή Ανδρέα Παπανδρέου, «ο Σημίτης δεν είναι όμως ΠΑΣΟΚ, βρε παιδί μου».

Παρά τις παπανδρεικές αντιρρήσεις, ο κ. Σημίτης δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ κομματική ταυτότητα. Ήταν και παραμένει αφοσιωμένος στο Κίνημα, και αυτή η αφοσίωση αποτυπώνεται και στην πρόσφατη  έκφραση στήριξης του Νίκου Ανδρουλάκη. Στις αρχές Απριλίου, ο Κώστας Σημίτης δηλώνει λοιπόν: «Το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι ένα πειστικό πρόγραμμα δράσης. Μπορεί να συμβάλλει σε ανάπτυξη μιας δημιουργικής δυναμικής. Σταθερή και ισορροπημένη είναι η στάση του Νίκου Ανδρουλάκη αυτή την ταραγμένη περίοδο. Το ΠΑΣΟΚ είναι ένας χρήσιμος – και κρίσιμος – παράγοντας της πολιτικής σκηνής».

Είναι, βέβαια, πλέον καταφανές ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης αγωνίζεται για την συγκρότηση μιας νέου τύπου «προοδευτικής διακυβέρνησης». Είναι η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και Αλέξη Τσίπρα, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τον Νίκο Ανδρουλάκη. Πρόκειται για το ενδεχόμενο που, στο λεξιλόγιο του πρόεδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη, ονομάζεται εύστοχα ως «κυβέρνηση ηττημένων». Και απέναντι σε αυτό το κυβερνητικό ενδεχόμενο δεν δυσφορεί ο Κώστας Σημίτης.

Ωστόσο, αν αυτή είναι η άποψη του Κώστα Σημίτη, ποια είναι άραγε η θέση των «Σημιτικών», των πολιτικών δηλαδή που βρέθηκαν κοντά στον πρώην πρωθυπουργό; Η άποψη των λεγόμενων «σημιτικών» ταυτίζεται με αυτήν του «πατέρα – θεμελιωτή» ή υπάρχουν αποκλίσεις και διαφωνίες; Η απάντηση εκκρεμεί εν όψει του ατυχήματος για δεύτερη φορά, αν και είναι σε όλους μας γνωστό ότι, χωρίς συμβολικές πατροκτονίες, η Ιστορία δεν προχωρά και δεν είναι λίγοι στον τόπο μας εκείνοι που παρέμειναν καθηλωμένοι στην «αρχαία σκουριά» (μιας) γνώσης.