Βία στα γήπεδα: Οι ευθύνες των πολιτικών και των ΠΑΕ

Δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κάποιος με τα χθεσινά κυβερνητικά μέτρα, όπως ανακοινώθηκαν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, και με τα οποία συμφώνησαν και οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ. «Το κλείσιμο» των, μόνο κατ´ ευφημισμό, λεγόμενων λεσχών φιλάθλων, εκτός από μία που θα λειτουργεί μάλιστα με την πλήρη ευθύνη κάθε ΠΑΕ, είναι ένα μέτρο, που κινείται προς την ορθή κατεύθυνση.  Δίπλα σε αυτό έρχεται επιτέλους και ο έλεγχος  εισόδου από την αστυνομία, σε αντικατάσταση των εταιρειών security των ΠΑΕ, στις επίφοβες θύρες των γηπέδων.

Τα παραπάνω μέτρα μαζί με την ονομαστικοποίηση των εισιτηρίων και τις περισσότερες κάμερες αποτελούν μέτρα καταστολής. Δε θα υπάρχουν πλέον «νόμιμες γιάφκες», ενώ η είσοδος στα γήπεδα δε μπορεί να συνοδεύεται από μεταφορά «πολεμοφοδίων».

Πολλή δουλειά ταυτόχρονα πρέπει να αναλάβει στα θέματα οπαδικής βίας και το τμήμα ηλεκτρονικού εγκλήματος της ελληνικής αστυνομίας. Πολλοί από τους χούλιγκαν είναι και χούλιγκαν στο διαδίκτυο και επιτίθενται κατά ριπάς, παίρνοντας κάποιες  φορές γραμμή από το διαμορφούμενο εξωγηπεδικά ποδοσφαιρικό κλίμα.

Οι ΠΑΕ, λοιπόν, έχουν ευθύνη να μην πυροδοτούν αυτό το κλίμα με την συμπεριφορά ή το δημόσιο λόγο των στελεχών τους ή των κονδυλοφόρων, με γραπτό η ηλεκτρονικό λόγο ,που ενεργούν σε πλήρη εξάρτηση από αυτές. Ούτε επιτρέπεται η διαμάχη τους για τα θεσμικά όργανα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου να ξεφεύγει από ένα ανεκτό όριο.

Υπάρχει ωστόσο ευθύνη και στο χώρο της πολιτικής και των πολιτικών.. Δε βλέπουμε το λόγο οι πολιτικοί να παρακολουθούν αγώνες ως φίλαθλοι-οπαδοί από τις σουίτες των προέδρων των διαφόρων ΠΑΕ και αδίκως, να ταυτίζονται στα μάτια των πολιτών με ομάδες και κατ´ επέκταση με συμφέροντα η έτσι να δίνουν έμμεσα πολιτική διάσταση  στην όποια οπαδική προτίμησή μας. Ούτε χρειάζεται να την διαφημίζουμε.

Οι προσεγγίσεις αυτές μπορεί να φαντάζουν σε ορισμένους υπερβολικές, αλλά υπερβολική δεν είναι και η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε με την οπαδική βία;