Η Ράλλη για τη γέννηση της κόρης της: «Ένιωθα ότι θα πάθω κάτι ή ότι θα μου κάνω κάτι»

Μίλησε για τη σκοτεινή περίοδο που βίωσε μετά τη γέννηση της κόρης της

Σε μια από τις πιο προσωπικές και αληθινές εξομολογήσεις που έχει κάνει ποτέ, η Νικολέττα Ράλλη μίλησε με δάκρυα στα μάτια για τη σκοτεινή περίοδο που βίωσε μετά τη γέννηση της κόρης της.

Καλεσμένη στην εκπομπή Buongiorno, αποκάλυψε πως η μητρότητα δεν ήρθε για εκείνη με χαμόγελα και ροζ σύννεφα, αλλά με φόβο, ψυχολογική κατάρρευση και σκέψεις που δεν μπορούσε να εξηγήσει. Περιγράφοντας τις πρώτες ημέρες στο μαιευτήριο ως «δυστοπικές», μίλησε ανοιχτά για την ανάγκη ψυχολογικής υποστήριξης, τις κρίσεις πανικού, αλλά και τη δύσκολη διαδρομή προς την ανάρρωση, που την οδήγησε μέχρι την απώλεια της φωνής της για έξι μήνες.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Nikoletta Ralli (@nikolettaralli)

Η Νικολέττα Ράλλη ανέφερε αρχικά: «Έζησα πολύ σκοτεινά τη μητρότητα. Δεν περίμενα ότι θα δυσκολευτώ τόσο πολύ ψυχολογικά με το παιδί. Όταν γέννησα και ήμουν στο μαιευτήριο, ήταν ένας σκοτεινός διάδρομος λόγω καραντίνας. Δεν επιτρέπονταν συγγενείς. Ήταν Ιούνιος του 2020. Δεν μπορούσα να βγω έξω να πάρω αέρα. Ήταν δυστοπικό το περιβάλλον. Δεν επιτρεπόταν κανείς να έρθει να με δει. Ήμουν μόνη με τον Μιχάλη, δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτόν. Δεν ήθελα να φύγω από το μαιευτήριο, γιατί φοβόμουν να πάω σπίτι. Δεν ξέρεις τι σκοτάδια μπορεί να κουβαλάς μέσα σου, αν θες ή είσαι έγκυος πρέπει οπωσδήποτε – στο λέω ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στον κόσμο – να πας για ψυχοθεραπεία. Εμένα μου βγήκαν πράγματα που δεν τα έχω πει πουθενά, πέρα από τον Μιχάλη» και στη συνέχεια ξέσπασε σε κλάματα.

«Στην αρχή πραγματικά ήταν πολύ δύσκολα, φοβόμουν μη πάθω κάτι ή ότι θα μου κάνω κάτι. Από τότε δεν είπα ποτέ σε φίλη μου “κάνε ένα παιδί”. Την πρώτη μέρα που γέννησα ήμουν οκ, τη δεύτερη άρχισα να σκοτεινιάζω πολύ. Πήρα την αδελφή μου και ήταν κουλ, αλλά τελικά τη μεγαλύτερη βοήθεια μου την έδωσε ένας άντρας, ο Μιχάλης. Δεν ξέρω τι έγινε, δεν έγινε κάτι. Δεν ξέρω τι στο καλό ενεργοποιήθηκε μέσα μου. Ίσως ότι δεν είχα κανέναν δίπλα μου, έγινε όλο αυτό χειρότερο. Μια μέρα βγήκε έξω ο Μιχάλης να πάει για τρέξιμο και γυρνάει και πάει να ανοίξει το παράθυρο και με πιάνει υστερία. Μπαίνει μια μαία μέσα και λέει “μην ανησυχείτε είναι όλα κλειδωμένα” και ρωτάω γιατί… Σκέφτηκα ότι είναι κλειδωμένα για να μην κάνω κακό στον εαυτό μου. Σκεφτόμουν ότι χωρίς λόγο και αφορμή ότι μπορεί να πέσω κάτω από το μπαλκόνι. Ένιωθα σαν να με τραβάει κάτι. Μετά δεν γύρισα σπίτι μου που μένουμε στον 6ο όροφο, μείναμε αλλού. Δεν θέλω να τρομάξω κανέναν. Ήρθε και ψυχίατρος και καρδιολόγος, γιατί ένιωθα ότι θα πάθω και καρδιά. Το αντιμετώπισα βίαια, μου έδωσα και χαστούκι για να ξυπνήσω! Μίλησα με γιατρούς, πήρα αγωγή και συνήλθα. Μετά δεν μπορούσα να μιλήσω για έξι μήνες, έχασα τη φωνή μου», αποκάλυψε η Νικολέττα Ράλλη.