Έτσι θα ήταν το φετινό πρωτάθλημα με το νέο σύστημα των πλέι οφ!

     Ένα άλμα δώδεκα μηνών, με μια αυτοσχέδια μηχανή του χρόνου. Ένα πείραμα, πώς θα είναι τα δεδομένα στο πρωτάθλημα τον Απρίλιο του 2018. Με εργαλεία για το πείραμα, τα δεδομένα τον Απρίλιο του 2017.

     To top-6. Ολυμπιακός-57, Πανιώνιος-51, ΠΑΟΚ-49, Παναθηναϊκός-48, ΑΕΚ-43, Ξάνθη-41. Η έστω μία επιπλέον θέση, top-6 από top-5, κάνει διαφορά. Με top-6 αντί top-5, σήμερα θα ήταν ακόμη ενδιαφερόμενοι, όχι μόνον ο Πλατανιάς-41 που έτσι κι αλλιώς είναι, αλλά και ο ΠΑΣ-35 και ο Ατρόμητος-35. Οι οποίοι ΠΑΣ και Ατρόμητος τώρα, στο -8 από την 5η θέση, σκέφτονται τα μπάνια. Με top-5, τέσσερις αγωνιστικές πριν το φινάλε, οι ομάδες που ενδιαφέρονται είναι η 2η, η 3η, η 4η, η 5η, η 6η και η 7η. Με top-6 θα ενδιαφέρονταν και η 1η και η 8η και η 9η.

     Κάτω. Βέροια-16, Ηρακλής-19. Εάν η 13η και η 14η ομάδα, Αστέρας Τρίπολης-23 και Λεβαδειακός-22, έπαιζαν για παραμονή σε γκρουπάκι με τη σημερινή Λαμία από τη Φούτμπολ Λιγκ, δεν θα ήταν μόνον αυτοί οι ανήσυχοι. Θα ήταν και η ΑΕΛ-24, ακόμη και ο Παναιτωλικός-28 με την Κέρκυρα-29. Δηλαδή, όλες οι ομάδες από την 10η ως και την 16η. Περαιτέρω διορθώσεις στα επιμέρους, εννοείται ότι χωρούν. Παράδειγμα, το γκρουπάκι αντί να είναι με τρεις ομάδες, να είναι με τέσσερις. Δηλαδή ο 13ος και ο 14ος της Σούπερ Λιγκ, με τον 2ο και τον 3ο της Φούτμπολ Λιγκ.

    Το πιο βασικό, όμως, δεν αλλάζει. Η αναγκαιότητα της μη-αδιαφορίας εξυπηρετείται. Οι 1-9 ενδιαφερόμενοι για επάνω, οι 10-16 ανήσυχοι. Pas mal. Περιττεύει να τονιστεί δε, ότι είναι άλλος ο πυρετός του Απριλίου ενόψει των ματς κατάταξης 2-5 (όπου το μοναδικό διακύβευμα είναι το μήκος των θερινών διακοπών) και άλλος, ένας πυρετός ενόψει αγώνων για τον τίτλο και για την αποφυγή της 6ης θέσης η οποία οδηγεί εκτός Ευρώπης. Απλώς, φανταστείτε τις συζητήσεις μας σε τούτη τη στιγμή της σεζόν. Και την προσμονή.

     Να το κάνουμε ακόμη πιο θρίλερ; Όχι απλώς top-6. Με τον 1ο να μπαίνει στο +6 από τον 2ο, στο +8 από τον 3ο, στο +9 από τον 4ο, στο +14 από τον 5ο, στο +16 από τον 6ο, κι ύστερα να παίξουν όλοι για 30 πόντους. Αλλά ένα top-6, με τους μισούς βαθμούς της κανονικής περιόδου. Το βελγικό. Που είναι, το Βέλγιο, χώρα παρόμοιου πληθυσμιακού μεγέθους με τη δική μας, επίσης με 16 ομάδες. Με το βελγικό σύστημα, ένα top-6 θα ξεκινούσε Ολυμπιακός-29, Πανιώνιος-26, ΠΑΟΚ-25, Παναθηναϊκός-24, ΑΕΚ-22, Ξάνθη-21. Πιο κοντινές οι αποστάσεις, πιο υψηλό το ενδιαφέρον.

     Καλό; Κακό; Δίκαιο; Αδικο; Να συζητήσουμε τα πάντα. Μπορούμε και να συζητήσουμε πόσο δίκαιη είναι, με το τρέχον φορμάτ του top-5, η βαθμολογία εισόδου στα πλέι-οφ. Αυτή τη στιγμή ο 2ος Πανιώνιος έχει +2 από τον 3ο ΠΑΟΚ, +3 από τον 4ο Παναθηναϊκό, +8 από την 5η ΑΕΚ. Αλλ’ αν άρχιζαν τώρα τα πλέι-οφ, θα έμπαιναν Πανιώνιος-2, ΠΑΟΚ-1, Παναθηναϊκός-1, ΑΕΚ-0.

     Το βελγικό είναι πρωτάθλημα που το έχουν κατακτήσει 15 διαφορετικές ομάδες, είναι νούμερο-9 στο ranking της UEFA (βάσει των πεπραγμένων πενταετίας, των κλαμπ της κάθε χώρας στα Κύπελλα Ευρώπης), εφέτος είναι η 8η σερί χρονιά που θα παιχτεί με top-6. Στο οποίο top-6, έχουν πάρει μέρος 11 διαφορετικές ομάδες και μόνον το δίπολο Αντερλεχτ/Μπριζ ήταν, τούτη την οκταετία, αδιαλείπτως παρόν.

     Όπως σε όλες τις καινοτομίες παντού και πάντοτε, και εκεί άρχισαν με επικρίσεις. Το αντιπαράδειγμα, ένα επιχείρημα των επικριτών, ήταν η «προηγμένη» Ολλανδία όπου παίζουν (18 ομάδες) 34 αγωνιστικές…και τέλος, όχι 30+10. Οκτώ χρόνια μετά, η Ολλανδία, και σαν Εθνική και σαν πρωτάθλημα, είναι (νούμερο-13 στην UEFA) αισθητά πιο κάτω από το Βέλγιο. Οι δουλειές στο Βέλγιο είναι πολύ καλύτερες, πιο καλοπληρωμένες, απ’ όσο στην Ολλανδία, π.χ. να είσαι αθλητικός διευθυντής ή προπονητής σε κλαμπ, καμία σχέση. Εφέτος το βελγικό πρωτάθλημα των 30+10 αγωνιστικών έβαλε τρεις ομάδες στις 16 του Γιουρόπα Λιγκ και δύο στους «8», το ετήσιο τηλεοπτικό έσοδο της λίγκας είναι 60 εκατομμύρια ευρώ, έχουν σταθερό «μεγάλο χορηγό» τη ζυθοποιία Jupiler, και οι 30, ψιλοαδιάφορες υποτίθεται, αγωνιστικές της κανονικής περιόδου έβγαλαν μέσον όρο εισιτηρίων ανά ματς 11.242, μέσες-άκρες τον τριπλάσιο του τρέχοντος ελληνικού (3.942).

     Η ρεαλιστική δυσκολία της ελληνικής περιόδου 2017-18, των δικών μας 30+10 αγωνιστικών, έγκειται στο ότι οι top ομάδες οφείλουν να είναι καλά Ιούλιο/Αύγουστο του 2017 στα ευρω-προκριματικά, και να είναι επίσης καλά Απρίλιο/Μάιο του 2018 στα πλέι-οφ. Μια, πράγματι, πολύπλοκη άσκηση για τα επιτελεία. Και; Επειδή είναι δύσκολη, τι; Την κοπανάμε; Επιστρέφουμε στην προτέρα ευκολία και βολή; ‘Η μας εξιτάρει η πρόκληση, το challenge, και στρωνόμαστε να το δουλέψουμε;

     Χρειάζονται πληρέστερα ρόστερ; Ναι, χρειάζονται. Τα χρειάζονται όλοι, όμως. Όχι οι big-4, μόνο. Αρα, χρειαζόμαστε πιο ισορροπημένο διαμερισμό του τηλεοπτικού εσόδου. Πιο ισορροπημένο, σ’ ολόκληρη την επαγγελματική πυραμίδα. Να μη γκρινιάζουν η Ξάνθη κι ο Ατρόμητος ότι ο Ολυμπιακός κι ο Παναθηναϊκός «δεν τους βλέπουν», ενόσω η Ξάνθη κι ο Ατρόμητος εξίσου «δεν βλέπουν» τη Λαμία και τα Τρίκαλα…

πηγή:  sdna.gr