Bloomberg: Αποφασισμένος να εισβάλει στη Λιβύη ο Ερντογάν

Bloomberg: Οι φιλοδοξίες του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Λιβύη πλέον δεν περιορίζονται μονάχα στην προστασία της κυβέρνησης της αφρικανικής χώρας.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν έχει εγκαταλείψει τη φιλοδοξία του να εισβάλει στη Λιβύη, παρά τις έντονες αντιδράσεις όπως από τη μεριά της Γαλλίας.

Σύμφωνα με το αποκαλυπτικό δημοσίευμα από το Bloomberg, ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν στοχεύει μονάχα στην προστασία της κυβέρνησης της αφρικανικής χώρας και στη στήριξή της ώστε να διαπραγματευτεί επί ίσοις όροις με τις δυνάμεις του Χαλιφά Χαφτάρ. Εξάλλου, οι ανακοινώσεις και οι ενέργειες της Άγκυρας στηρίζουν την παραπάνω διαπίστωση.

Με τη φράση «μια εθνική οικοδόμηση στο εξωτερικό φαίνεται καλύτερη από την εγχώρια αντιμετώπιση κρίσεων» το Bloomberg σχολιάζει τις φιλοδοξίες του Τούρκου προέδρου, καθώς η τουρκική στρατιωτική υποστήριξη επέτρεψε στις δυνάμεις της κυβέρνησης της Εθνικής Συμφωνίας να αντεπιτεθούν στον λεγόμενο Εθνικό Στρατό (LNA) του Λιβύου Στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ και παράλληλα απέρριψε μια πρόταση κατάπαυσης του πυρός από την Αίγυπτο, τον κύριο υποστηρικτή του Χάφταρ.

Ο Ερντογάν δεν συζητά καν το ενδεχόμενο να αποσύρει τα τουρκικά στρατεύματα από τη Λιβύη

Η υποχώρηση του Χάφταρ προς τα ανατολικά έδωσε δικαιώματα υπεροχής στην εξωτερική πολιτική του Ερντογάν και επιτρέπει στην Τουρκία να επεκτείνει την επιρροή της στη Λιβύη. Παράλληλα, η Άγκυρα αναζητά πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη από την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες, με έναν πιο ενεργό ρόλο από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Μα, όπως όλα δείχνουν, ο Ερντογάν δεν σκοπεύει να μπει επ’ ουδενί στο περιθώριο.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Bloomberg, ο Ερντογάν δεν συζητά καν το ενδεχόμενο να αποσύρει τα τουρκικά στρατεύματα από τη Λιβύη. Αντίθετα, σχεδιάζει να επεκτείνει το στρατιωτικό αποτύπωμα της Τουρκίας στην αφρικανική χώρα, προγραμματίζοντας ασκήσεις για τις δυνάμεις της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας, με το ναυτικό σκέλος αυτών των ασκήσεων να προκαλεί εκνευρισμό στη Γαλλία.

Τι περιλαμβάνει η «ατζέντα» της Άγκυρας;

Όπως δημοσιεύεται, την περασμένη εβδομάδα, Τούρκοι αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του Τούρκου ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, αλλά και του υπουργού Οικονομικών Μπεράτ Αλμπαϊράκ, συναντήθηκαν με τον πρωθυπουργό της Λιβύης, Φαγιέζ αλ-Σάρατζ, προκειμένου να συζητήσουν ζητήματα ασφάλειας, επενδύσεων, υποδομών και διαχείρισης των κοιτασμάτων πετρελαίου.

Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, η «ατζέντα» της Άγκυρας περιλαμβάνει τη συμβολή Τούρκων συμβούλων στην ανοικοδόμηση του τραπεζικού συστήματος της Λιβύης, τη συμμετοχή τουρκικών εταιρειών στην εξερεύνηση ενεργειακών κοιτασμάτων και τη διοχέτευση του λιβυκού πετρελαίου στην παγκόσμια αγορά με τουρκικά πλοία.

Τα σχέδια του Ερντογάν στη Λιβύη είχαν πάντοτε σημαντική οικονομική διάσταση, όπως προτάσσει ο αρθρογράφος. Οι επιχειρηματικοί δεσμοί της Τουρκίας με το αφρικανικό έθνος είχαν ξεκινήσει πριν την έναρξη του εμφυλίου. Σύμφωνα με το Bloomberg, κατά την τελευταία δεκαετία της διακυβέρνησης Καντάφι, οι τουρκικές κατασκευαστικές ήταν μεταξύ των σημαντικότερων ξένων εταιρειών στη Λιβύη. Περισσότεροι από 25.000 Τούρκοι πολίτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Λιβύη το 2011, καθώς εκτυλίσσονταν τα γεγονότα που οδήγησαν στην ανατροπή του Καντάφι, με τις τουρκικές επιχειρήσεις να αφήνουν πίσω τους εργοτάξια με βαρύ και ακριβό εξοπλισμό.

Η Λιβύη είναι το «κλειδί» για τον Ερντογάν

Η Λιβύη είναι επίσης «κλειδί» για τις επιδιώξεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και το μνημόνιο που υπέγραψε ο Ερντογάν με τον αλ Σάρατζ δίνει, σύμφωνα με την Τουρκία, άδεια για γεωτρήσεις, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις της Ελλάδας και των γύρω χωρών, τονίζεται επίσης στο δημοσίευμα.

Υπάρχουν επίσης πολιτικές διαστάσεις, με την κυβέρνηση Σάρατζ να περιλαμβάνει ισλαμιστές που βρίσκονται ιδεολογικά κοντά στο κόμμα AKP του Ερντογάν, ενώ μια επικράτηση κατά του Χάφταρ θα αποτελούσε και νίκη κατά των «εχθρών» της Άγκυρας στη Μέση Ανατολή, με –κυριότερο- παράδειγμα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που θεωρεί ως βασική αιτία χάους και αστάθειας στην περιοχή.

Εξάλλου, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ένας από τους παράγοντες που ώθησαν τον Ερντογάν να στηρίξει ενεργά την κυβέρνηση εθνικής συμφωνίας στη Λιβύη, είναι και η εκ νέου ανάληψη κατασκευαστικών έργων ύψους 18 δισ. δολαρίων στη χώρα.

Υπάρχουν όμως, και πολιτικές και στρατηγικές επιδιώξεις της Άγκυρας

Η παρουσία της Άγκυρας στη Λιβύη έχει όμως και άλλη διάσταση, που σχετίζεται με τις πολιτικές και στρατηγικές επιδιώξεις της Άγκυρας. Η κυβέρνηση συνασπισμού στη Λιβύη περιλαμβάνει Ισλαμιστές που πρόσκεινται ιδεολογικά στο κόμμα του Ερντογάν. Ενδεχόμενη επικράτησή της στη Λιβύη, θα σήμαινε μια νίκη της Τουρκίας έναντι των υποστηρικτών του Χαφτάρ, μεταξύ των οποίων τα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία η Άγκυρα θεωρεί παράγοντα αστάθειας στη Μέση Ανατολή.

Οι «ελιγμοί» της Τουρκίας, συνεχίζει το Bloomberg, αποτελούν πρόκληση για το Άμου Ντάμπι και το Κάιρο, που αντεπιτίθενται προς το παρόν ρητορικά. Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αμντέλ Φατάχ αλ Σίσι δήλωσε ότι θα παρέμβει στρατιωτικά εάν το GNA κινηθεί για να καταλάβει τη στρατηγική πόλη Σύρτη και προσπαθεί να συγκεντρώσει τον αραβικό κόσμο ενάντια στην τουρκική «παρέμβαση» στη Λιβύη.

Πάντως, όπως καταλήγει ο αρθρογράφος στο δημοσίευμα του Bloomberg, τα εγχώρια προβλήματα δεν είναι λίγα αφού από τη μια είναι τα κρούσματα που αυξάνονται μετά τη χαλάρωση των μέτρων και από την άλλη, υπάρχουν «σύννεφα» και στην οικονομία.