Δίκη Λιγνάδη: Όλος ο διάλογος του θύματος με τους δικαστές “Εκεί άρχισε να πιάνει τα γεννητικά όργανά μου”

Δίκη Λιγνάδη: «Θυμόμουν τα τελευταία λεπτά πριν λιποθυμήσω αλλά ήξερα ότι ο κατηγορούμενος με είχε βιάσει»

«Ο κατηγορούμενος με χειρίστηκε, με εκμεταλλεύτηκε. Εκμεταλλεύτηκε την αθωότητά μου σε αυτή την ηλικία που δεν είχα εμπειρίες από τίποτα. Ήμουν το κατάλληλο θύμα» ανέφερε μεταξύ άλλων ο νεαρός άνδρας, που έχει καταγγείλει τον σκηνοθέτη για βιασμό του σε ηλικία 14-15 ετών και κλήθηκε πρώτος να περιγράψει την εμπειρία του.

«Μπήκα στο σαλόνι, στους γονείς μου είπα ότι θα πήγαινα στον ηθοποιό. Μου πρόσφερε κάτι να φάω και μου είπε ότι «ήρθε η ώρα να δούμε τι θα κάνουμε πως θα προχωρήσουμε και πότε θα πάμε στον Ρουβά». Μου βαλε κάτι να πιω και να καπνίσω. Στριφτά τσιγάρα ήταν πάντως. Ήπια το πότο έκανα και το τσιγάρο. Αυτή τη φορά όμως ήταν πολύ πιο διαφορετικό από άλλες φορές. ‘Ένιωθα σαν ταχυπαλμίες, ότι δεν καταλαβαίνω τι γίνεται γύρω μου. Βγήκα έξω στο μπαλκόνι και έγειρα, έπεσα, στον καναπέ στο μπαλκόνι, έγειρα. Ο κατηγορούμενος γδύθηκε τελείως εγώ εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να σηκώσω ούτε χέρι ούτε πόδι.

Ο κατηγορούμενος πήρε τα κεφάλι μου άνοιξε το στόμα μου και έβαλε το πέος του στο στόμα μου. Ήθελα να γυρίσω από την άλλη αλλά δεν μπορούσα. Ήθελα να μιλήσω αλλά δεν μπορούσα. Έχασα τις αισθήσεις μου μετά από αυτό. Παίζει να κράτησε ένα δυο, τρία λεπτά. Έχασα τις αισθήσεις μου. Ξύπνησα την επόμενη ημέρα, με κάτω το παντελόνι και το εσώρουχό μου. Ήμουν έξω στο μπαλκόνι, κοίτα γύρω μου να δω αν ήταν ο κατηγορούμενος. Δεν ήταν. Εκείνη τη στιγμή ένιωθα πολύ φόβο. Ήθελα να τρέξω να βρω έξω.

Η επόμενη μέρα

Ντύθηκα πολύ γρήγορα, δεν τον είδα στο σαλόνι και άνοιξα την πόρτα και έφυγα. Πήγα στον φίλο μου, χτύπησα μου άνοιξε και μπήκα μέσα. Δεν είπα σε κανέναν τίποτα, δεν ήξερα τι είχε συμβεί. Θυμόμουν τα τελευταία λεπτά πριν λιποθυμήσω αλλά ήξερα ότι ο κατηγορούμενος με είχε βιάσει» περιέγραψε ο μάρτυρας με τον σκηνοθέτη να παρακολουθεί την κατάθεση ανέκφραστος.

Πρόεδρος: Πως αισθανόσασταν την επόμενη όταν ξυπνήσατε; Μάρτυρας: Φόβο, ήταν κάτι που δεν το είχα ζήσει. Δεν ήξερα τι να κάνω, πώς να αντιδράσω. Πρόεδρος: Λέτε ότι είχατε χάσει τις αισθήσεις, ξυπνήσατε και είδατε τον εαυτό σας αλλιώς. Είχατε καταναλώσει κάποια ουσία. Δεν αναρωτηθήκατε αν είχατε υποστεί κάποια βλάβη, να πάτε σε γιατρό; Γιατί δεν ξέρατε τι είχε μεσολαβήσει. Μάρτυρας: Δεν ένιωσα ότι έχω κάτι στην υγεία μου, ένιωθα ότι πέρασα κάτι που δεν τον γνώριζα. Δεν σκέφτηκα να πάω σε γιατρό να δω αν κάτι με είχε βλάψει. Πρόεδρος: Είχατε έρθει σε μια κατάσταση αδυναμίας; Δεν σκεφτήκατε να πάτε σε γιατρό; Μάρτυρας: Το σκέφτηκα την προηγούμενη νύχτα, την επόμενη όχι. Πρόεδρος; Τη μεθεπόμενη; Μάρτυρας: Δεν με απασχόλησε η υγεία μου, με απασχόλησε η ψυχολογία μου, αυτό που είχα περάσει. Μου πήρε πολλά χρόνια να το διαχειριστώ μόνος αυτό το πράγμα. Επηρέασε τη φύση μου, άρχισα να νιώθω ενοχή, ότι εγώ έκανα κάτι λάθος, ότι δεν έπρεπε να τον έχω πάρει τηλέφωνο.

Όπως εξήγησε, χρειάστηκε πολλά χρόνια για να μπορέσει να διαχειριστεί ψυχολογικά αυτό που του συνέβη. «Άρχισα να νιώθω ενοχή ότι εγώ έκανα κάτι κακό. Ότι δεν έπρεπε να του τηλεφωνήσω. Μου τηλεφώνησε λίγες μέρες μετά και μου μιλούσε σα να μην έχει συμβεί τίποτα. Τον έβρισα και του είπα να μην μου ξανά τηλεφωνήσει γιατί θα του κάνω μήνυση. Εκείνος μου απάντησε να μην το κάνω αυτό γιατί θα πεθάνει, έχει καρκίνο του λάρυγγα και οι μέρες του είναι μετρημένες».

Απαντώντας στο γιατί δεν έκανε μήνυση, εξήγησε πως φοβήθηκε. «Δεν είχα τα κότσια να κάνω μήνυση. Ήμουν πολύ μικρός και οι γονείς μου είχαν έρθει μετανάστες κι αν τους το έλεγα πρώτα θα σκοτώνανε εμένα και μετά αυτόν. Από δικαιώματα δεν ήξερα πολλά. Γεννήθηκα σε μια χώρα που έβλεπα ότι ο Έλληνας έχει περισσότερα δικαιώματα από έναν μετανάστη. Τον φοβήθηκα και ήθελα απλώς να τον σπρώξω μακριά μου. Στους φίλους μου δεν το είπα γιατί ένιωθα ντροπή».

Σε ερώτηση της προέδρου για τις προτάσεις που του έκανε ο κατηγορούμενος και για το πως δεν είχε σκεφτεί ότι μπορεί να ήθελε κάτι άλλο από εκείνον, ο μάρτυρας απάντησε: «Δεν σκέφτηκα ότι θα με βιάσει. Σκέφτηκα ότι αν πεις όχι, είναι όχι. Δεν σκέφτηκα ότι θα κάνει κάτι τέτοιο, ότι θα βιάσει ένα παιδί. Είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν είμαι ομοφυλόφιλος, ότι μου αρέσουν οι κοπέλες και ότι δεν υπήρχε καν η σκέψη στο κεφάλι μου. Απευθύνθηκα σε αυτόν μόνο για να με βοηθήσει».

Το μοιραίο βράδυ

Εισαγγελέας: Τι σας προσέφερε (σ.σ. το βράδυ του καταγγελλόμενου βιασμού); Μάρτυρας: Αλκοόλ, δύο ποτά και ένα τσιγάρο κάνναβης Εισαγγελέας: Φάγατε κάτι ; Μάρτυρας: Είχα φάει σολομό Εισαγγελέας: Πότε αρχίσατε να νιώθετε άσχημα; Μάρτυρας: Μετά από 10-15 λεπτά. Ήπια πρώτα και μετά έκανα τσιγάρο, δεν το τελείωσα και άρχισα να νιώθω έτσι. Εισαγγελέας: Πιστεύετε μπορεί να είχε και το ποτό κάτι; Μάρτυρας: Μπορεί. Έχω ξανακάνει κάνναβη και δεν ήταν έτσι… Αυτή τη φορά δεν μπορούσα να σταθώ. Εισαγγελέας: Σας έκανε κάποια πρόταση; Μάρτυρας: Όχι Εισαγγελέας: Ξαφνικά έπιασε το κεφάλι σας; Μάρτυρας: Ναι Εισαγγελέας: Δείξατε αποστροφή σας; Μάρτυρας: Προσπάθησα να γυρίσω και άρπαξε δεύτερη φορά το κεφάλι μου. Ήμουν αδύναμος και αυτός είχε τη δύναμη και τον έλεγχο εκείνη την ώρα. Όλο αυτό διήρκησε 10 λεπτά. Μετά έχασα τις αισθήσεις μου. Εισαγγελέας: Είχατε δείξει ότι δεν ενδιαφέρεστε; Μάρτυρας: Είχα δείξει εξαρχής ότι δεν ενδιαφέρομαι, ότι είμαι straight. Γ. Βλάχος (συνήγορος πολιτικής αγωγής): Δεν νιώσατε έκπληξη ότι ένας τόσο μεγάλος ηθοποιός είχε σχέση με παιδιά; Μάρτυρας: Ο φίλος μου, μου είχε πει ότι έπαιζε συχνά ποδόσφαιρο με παιδιά στην πλατεία Αγίου Παύλου. Έψαχνε για νεαρά ταλέντα όπως μου είχε πει ο φίλος μου και αυτό ήταν και η αφορμή να τον αναζητήσω και εγώ. Γ. Βλάχος: Εσείς γιατί δεν είσαστε καχύποπτος μετά το πρώτο περιστατικό; Μάρτυρας: Του είπα ότι δεν με ενδιέφερε και νόμιζα ότι τα κατάλαβε. Γ. Βλάχος: Από τη μήνυση μέχρι τώρα διαφέρετε νέες λεπτομέρειες; Περιγράψτε λίγο τον ψυχικό σας κόσμο… Μάρτυρας: Όταν είδα τη φωτογραφία του ένιωσα πάρα πολλά πράγματα που τα απωθούσα και δεν ήθελα να τα σκέφτομαι. Ήταν ένας εφιάλτης που δεν ήθελα να το σκέφτομαι.

Σύμφωνα με όσα κατέθεσε ο μάρτυρας κατά την έναρξη της διαδικασίας, η συνέντευξη του Βασίλη Κυπαρισσόπουλου τον «κινητοποίησε» ώστε να καταγγείλει όσα ο ίδιος είχε βιώσει

«Ήμουν στον πύργο ασφάλειας στη δουλειά μου και μου έστειλε ένας φίλος μου μια συνέντευξη που έλεγε για βιασμό του Βασίλη Κ. το 1995. Μου το έστειλε γιατί γνώριζε ότι ήξερα τον κατηγορούμενο. Μόλις είδα τη συνέντευξη νευρίασα παρά πολύ γιατί είχα περάσει κι εγώ κάτι παρόμοιο. Μου έστειλε τη συνέντευξη κι ενας ξάδελφός μου. Σκέφτηκα τι θα κάνω. Δεν περίμενα ότι θα γίνει κάτι με το συγκεκριμένο άτομο στη δημοσιότητα. Έδειξα μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το θέμα και κατάλαβα ότι ο κατηγορούμενος είχε μια δράση από παλιά. Και ένιωσα ότι πρέπει να κάνω μια μήνυση γιατί πέρασα κι εγώ τα ίδια» ανέφερε ο μάρτυρας.

«Το 2010 ο ξάδελφος μου ο Χασαν μου είπε ότι ήξερε έναν ηθοποιό που γνώρισε στον Άγιο Παύλο που έψαχνα νεαρά άτομα για να τα κάνει ηθοποιούς. Ήξερε ότι εγώ θέλω να γίνω ηθοποιός. Τον βρήκα στο Facebook και του έστειλα αίτημα φιλίας και το δέχτηκε άμεσα. Του έστειλα μήνυμα και του είπα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Με πολλή χαρά είδα να μου απαντάει θετικά και να μου λέει ότι «είσαι πολύ όμορφος, είσαι κούκλος». Μου είπε να τα πούμε από κοντά να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε» ανέφερε ο μάρτυρας.

Το χρονικό

Πρόεδρος: Πως επικοινωνούσατε; Μάρτυρας: Μου έστελνε να πηγαίνουμε σε συναυλίες να με γνωρίσει και σε άλλους καλλιτέχνες. Η πρώτη φορά όταν δέχτηκε το αίτημα φιλίας ήταν τον Απρίλιο του 2010. Εκείνη την περίοδο δεν έβγαινα πολύ έξω γιατί είχα μείνει στην ίδια τάξη και έκανα μαθήματα. Πήγαινα τρίτη γυμνασίου. Πρόεδρος: Σας πρότεινε κάποια εργασία; Μάρτυρας: Όχι καμία εργασία. Μου είπε αρκετές φορές να βγούμε έξω αλλά δεν μπορούσα εκείνη την περίοδο και μετά έφυγα για Αίγυπτο με τους γονείς μου. Είχαμε πιο χαλαρή επικοινωνία. Πριν γυρίσω από Αίγυπτο στην Ελλάδα, επειδή έπρεπε να δώσω μαθήματα μου έκλεισαν εισιτήρια. Μια εβδομάδα πριν γυρίσω είχα μια επικοινωνία μαζί του και μου είπε πες μου να σε πάρω από το αεροδρόμιο. Δεν υποσχέθηκα ότι θα τον πάρω γιατί ήξερα ότι θα με πάρει ο φίλος μου ο Αλέξανδρος. Πρόεδρος: Είχε γίνει έρευνα σχετικά με το με ποια αεροπορική εταιρία επιστρέψατε. Μάρτυρας: Δεν θυμάμαι με ποια επέστρεψα. Αναζήτησα να βρω αλλά δεν τα κατάφερα. Πρόεδρος: Κάποιες εταιρίες, όχι όλες, δε σας βρήκαν στα δρομολόγια τους.

Κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα, τον υποδέχτηκαν οι φίλοι του στο αεροδρόμιο, αλλά -όπως υποστήριξε- δεν υπήρχε τρόπος μεταφοράς και απευθύνθηκε τελικά στο Δημήτρη Λιγνάδη για να τους παραλάβει. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που συναντήθηκαν από κοντά.

«Ήρθε και μας πήρε από το αεροδρόμιο και πήγαμε στο Ολυμπιακό Χωριό που εμένα. Στο δρόμο είχαμε μουσική, τραγουδούσαμε και υπήρχε φιλικό κλίμα. Μας είχε προσεγγίσει με φιλικό τρόπο και μου είπε «είμαστε φίλοι, να μου μιλάς στον ενικό». Εγώ ήμουν χαρούμενος γιατί τον έβλεπα σαν μέντορά μου. Πήγαμε στο σπίτι μου, είχε φέρει κι ένα ποτό τζιν, εκείνος μας μιλούσε για τις εμπειρίες του, τα μέρη που είχε πάει. Έπειτα έφυγαν οι φίλοι μου κι εκείνος παρέμεινε» είπε ο μάρτυρας συμπληρώνοντας πως δεν είπε στο σκηνοθέτη να αποχωρήσει κι εκείνος γιατί ντράπηκε.

«Μου χάιδευε το κεφάλι. Μου έλεγε τι κούκλος που είσαι. Θα γίνεις γνωστός. Έτσι ξεκίνησαν όλοι. Άρχισε να χαϊδεύει στα πόδια. Είχα παγώσει. Έλεγα μόνο ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ. Εκεί ξεκίνησε να πιάνει τα γεννητικά μου όργανα. Άρχισα να τρέμω σιγά, σιγά, αλλά δεν μπόρεσα και πάλι να κουνηθώ. Έβαλε τα χέρια του μέσα απο το παντελόνι μου. Μου είπε «ηρέμησε, έτσι κάνουν οι ηθοποιοί, πρέπει να είσαι χαλαρός». Πήγα στην τουαλέτα και όταν γύρισα του είπα ότι δεν μου αρέσει αυτό. Εκείνος είχε ήδη ξεκουμπωθεί και αυνανιζόταν. Φαινόταν ότι ξενέρωσε, αλλά ήταν ευγενικός. Έφυγε κι εγώ κοιμήθηκα» είπε ο μάρτυρας και πρόσθεσε ότι δεν είπε σε κανέναν τίποτα γιατί ένιωθε ντροπή. «Είμαι από μια οικογένεια πολύ συντηρητική και δεν είχα γνώση τότε, δεν είχα σχέση, μια κοπέλα. Δεν ήξερα» συμπλήρωσε.

Ο διάλογος

Πρόεδρος: Φόβο νιώσατε; Μάρτυρας: Ναι ένιωσα φόβο, αλλά δεν είπα σε κανένα τίποτα. Πρόεδρος: Μετά τι έγινε; Μάρτυρας: Με πήρε τηλέφωνο με από λίγες ημέρες και του είπα ότι είμαι με φίλους στο Σπίτι και αν θέλει να έρθει. Εκείνος ήρθε. Βρεθήκαμε σε ένα παγκάκι στο Ολυμπιακό Χωριό με τους φίλους μου μαζί. Εγώ στεκόμουν πιο πίσω, δεν είχα την ίδια άνεση. Η συνομιλία ήταν γενική. «Ήθελα να μπω στο χώρο και τον ρωτούσα τον τρόπο» Ο μάρτυρας εξήγησε πως στις συνομιλίες του με τον σκηνοθέτη τον ρωτούσε συνεχώς πως θα μπορούσε να μπει στον καλλιτεχνικό χώρο. Πρόεδρος: Αυτό το βιβλίο για το modeling τι ήταν; Μάρτυρας: Το είχα κάνει στην Αίγυπτο. Το είχα πει στους γονείς μου και το έκανα εκεί. Του το έδειξα αυτό το photo book που είχα κάνει. Πρόεδρος: Εσείς του ζητούσατε κάτι; Να σας συστήσει σε τραγουδιστή ή ηθοποιό; Μάρτυρας: Ναι του το έλεγα. Του είπα ότι μου αρέσει το ελληνικό τραγούδι και θέλω να τραγουδήσω λαϊκά. Μου έλεγε ότι θα με πάει σε συναυλίες να γνωρίσω τραγουδιστές. Δεν με πήγε. Σκεφτόμουν ότι μάλλον δεν είχε έρθει η ώρα ακόμα. Μετά με προσκάλεσε στην παράσταση Amadeus και του είπα να έρθω με μια φίλη μου. Πήγα στο θέατρο, κάθισα με τη φίλη μου τη Δανάη και είδα την παράσταση. Όταν τελείωσε η παράσταση πήγαμε στα καμαρίνια. Ήμουν ενθουσιασμένος. Με κέρασε τσιγάρα. Η φίλη μου ζήτησε αυτόγραφο. Εκείνη την ημέρα του είπα ότι μου άρεσε πολύ η παράσταση και μου είπε να έρχομαι όποτε θέλω.