Τα 3+1 έργα που θα δείξουν τι φέρνει η «επόμενη μέρα» στον χώρο των υποδομών

Μπορεί το προσεχές χρονικό διάστημα να «βγαίνουν» δεκάδες projects συνολικού ύψους πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ σε διάφορους τομείς, δημόσια, ιδιωτικά ή Παραχωρήσεις/ΣΔΙΤ, ωστόσο, όπως αναφέρουν στην κατασκευαστική αγορά, 3+1 έργα (συμβάσεις) θα είναι αυτά που θα διαμορφώσουν περαιτέρω τον «χάρτη» στον χώρο των υποδομών, ανάλογα με την κατάληξη των διαγωνισμών.

Όπως σημειώνουν στελέχη του χώρου ίσως οι πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις, αν όχι και εμβληματικές, διαγωνισμών που μπορούν «είτε να εδραιώσουν θέσεις στην κορυφή του κλάδου είτε να φέρουν ανακατατάξεις» είναι η οδική Παραχώρηση για το μεγαλύτερο τμήμα του ΒΟΑΚ (το τμήμα Χανιά – Ηράκλειο, μήκους 157,5 χλμ. και εκτιμώμενου ύψους 1,5 δισ. ευρώ), το «πακέτο» των σιδηροδρομικών έργων που προωθεί η ΕΡΓΟΣΕ μέσω ανταγωνιστικού διαλόγου (σχεδόν 4 δισ. ευρώ συνολικά), οι επεκτάσεις της Αττικής Οδού που αναμένεται να ξεπεράσουν το 1 δισ. ευρώ αθροιστικά (βέβαια, ήδη υπάρχει ανάδοχος, η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – ΕΛΛΑΚΤΩΡ – Intrakat, για το κομμάτι που έγινε ως δημόσιο, η επέκταση της Λ. Κύμης). Με το «κερασάκι στην τούρτα» να αποτελεί μια άλλη σύμβαση, με ξεχωριστά χαρακτηριστικά και ειδική σημασία, δίχως όμως τεχνικό αντικείμενο παρά μόνο συντήρηση και λειτουργία, που όμως η ανανέωσή της ή η… κατάκτησή της μπορεί να εγγυηθεί σημαντικές ροές, δηλαδή η νέα 25ετής σύμβαση Παραχώρησης της Αττικής Οδού (ο γνωστός διαγωνισμός που προωθεί το ΤΑΙΠΕΔ).

Τα οφέλη

Αυτά τα έργα, αυτές οι συμβάσεις, δίχως να είναι βέβαια τα μοναδικά projects με ενδιαφέρον και σημασία, αποτελούν ξεχωριστές περιπτώσεις και η επικράτηση σε αυτούς τους διαγωνισμούς θα δώσει αυξημένο ειδικό βάρος, σημαντικότατο επιπλέον ανεκτέλεστο άρα και αντικείμενο για κάμποσα ακόμα χρόνια που θα προστεθεί στο υφιστάμενο των «νικητών», έσοδα μέσω διοδίων και μερισμάτων για πολλά χρόνια (στις Παραχωρήσεις), δηλαδή δεκαετίες, και βέβαια καλύτερη εικόνα σε ισολογισμούς, χρηματοοικονομικό προφίλ και διαχείριση χρηματοδότησης και δανείων (με τις τράπεζες). Επιπλέον, όποιος όμιλος ή όποια κοινοπραξία υπογράψει αυτές τις συμβάσεις αυτομάτως στερεί από τον ανταγωνισμό ένα σημαντικό assets, ενώ επί της ουσίας θα «κλείνουν τα περιθώρια» σε άλλα γκρουπ που επιθυμούν να εισέλθουν στον «κύκλο των μεγάλων συμβάσεων».

Επιπρόσθετα, κάθε διαγωνισμός έχει το σημειολογικό του ενδιαφέρον, τόσο όσον αφορά στην Αττική Οδό που θεωρείται αυτονόητο (ήδη, όπως αποκάλυψε πρόσφατα το insider.gr, η μέση ημερήσια κυκλοφορία στο 8μηνο προσέγγισε τις 230 χιλ. διελεύσεις, όση περίπου το 2019, προ πανδημίας), όσο και σε σχέση με τον ΒΟΑΚ που επίσης (η παραχώρηση) μπορεί αν αποφέρει έσοδα από τα διόδια ιδίως στην τουριστική περίοδο στην Κρήτη (όπου επίσης γίνονται πλήθος επενδύσεων και αναπτύξεων). Επίσης, το «πακέτο» των έργων στον σιδηρόδρομο, αν και δεν είναι τα μόνα projects που προωθούνται, έχει αφενός ειδικό συμβολισμό γιατί πρόκειται για νέο μοντέλο ανάθεσης (ανταγωνιστικός διάλογος), αφετέρου υψηλό τεχνικό αντικείμενο με κάποια μάλιστα έργα (Β. Ελλάδας, Πάτρα) να είναι πολύ μεγάλα σε προϋπολογισμό (από 500 εκατ. έως 1 ή 1,7 δισ. ευρώ).

Άλλωστε, η αγορά έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για κάποια έργα που θεωρούνται υψηλής αξίας και μεγάλου συμβολισμού (Εγνατία Οδός κ.α.), κατά συνέπεια, οι νικητές των διαγωνισμών μπορούν να «ποντάρουν» δυνατά σε αυτά τα projects. Μάλιστα, αν δεν αλλάξει κάτι στον προγραμματισμό και στα χρονοδιαγράμματα, η παραχώρηση του ΒΟΑΚ αναμένεται να δημοπρατηθεί τέλος του 2022 (ή έστω αρχές 2023), για τα σιδηροδρομικά αναμένονται προσφορές στους πρώτους μήνες του 2023, για τη νέα 25ετή σύμβαση της Αττικής Οδού ίσως έχουμε προσφορές πριν το 6μηνο 2023 (εδώ «παίζει ρόλο» και το timing των εκλογών του χρόνου), ενώ αναφορικά με το τεχνικό αντικείμενο των επεκτάσεων (προς Ελληνικό, Ραφήνα κ.α.) έχει ενδιαφέρον ο τελικός χρησμός του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών για το μοντέλο δημοπράτησής τους (αυτόνομα ή σε «πακέτο», ΣΔΙΤ/Παραχωρήσεις, Πρότυπες Προτάσεις κ.α.).