Το χάος στις σιδηροδρομικές εμπορευματικές μεταφορές αποκαλύπτουν οι data journalists

Μιλώντας σε κοινό μπροστά στις κάμερες κατά την περιοδεία του στην Φθιώτιδα στις 27/3, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για να υπερθεματίσει προεκλογικά ότι επί των ημερών της δικής του κυβέρνησης η ανάπτυξη επέστρεψε στην Ελλάδα, δήλωσε ότι «οι εξαγωγές πηγαίνουν τρένο…».

Πόσο όμως ανταποκρίνεται κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα; Δύο εβδομάδες μετά την «επανεκκίνηση», πρακτικά, ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει. Με τα πρώτα λιγοστά εμπορευματικά σιδηροδρομικά δρομολόγια Αθήνας – Θεσσαλονίκης να πανηγυρίζονται από μερίδα των ΜΜΕ, επειδή απλώς φτάσανε μετά από πολύωρο ταξίδι στον προορισμό τους. Συνθήκη που όμως, σε ό,τι αφορά στις εμπορευματικές μεταφορές και στη διακίνηση προϊόντων, επιδεινώνει ολοένα και περισσότερο την κατάσταση των λιμανιών, που πιέζουν ασφυκτικά για λύση. Γιατί το «πάμε κι όπου βγει» σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί και δεν θα έπρεπε να λειτουργεί.

Για να μην πιάσουμε το νήμα των σιδηροδρομικών μεταφορών στην Ελλάδα από την εποχή του Χαρίλαου Τρικούπη, όταν το 2016 ήταν «στρατηγική επιλογή» όλων των ελληνικών κυβερνήσεων να δοθεί το λιμάνι του Πειραιά στην κινεζική Cosco, καταφέραμε ως κράτος και ως κοινωνία μέσα από το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη στις 28 Φεβρουαρίου -δηλαδή οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά- να διαπιστώνουμε μέσα από αυτό το τραγικό γεγονός, ότι ελάχιστα έχουν βελτιωθεί, σε αντίθεση με την εγκατάλειψη του ελληνικού σιδηροδρόμου που εντάθηκε, καθιστώντας τον στην πραγματικότητα μη λειτουργικό. Και σε ό,τι αφορά στα επιβατικά δρομολόγια με τις καθυστερήσεις, την αύξηση αντί για μείωση της διάρκειας των ταξιδιών και την κατάργηση δρομολογίων, καθώς και ολόκληρων δικτύων όπως εκείνο της Πελοποννήσου, αλλά και σε σχέση με τα εμπορευματικά δρομολόγια, που ενώ ιδιωτικοποιήθηκαν τα μεγάλα λιμάνια της χώρας, δεν ακολούθησε η σιδηροδρομική σύνδεση και σωστή εξυπηρέτηση τους, ώστε να αξιοποιηθεί στο έπακρο η αύξηση του όγκου των εμπορευμάτων που αυτά θα διακινούσαν, με λογικό συνεπακόλουθο την αύξηση και των εσόδων για τα δημόσια ταμεία.