Ε.Ε.: Ταχύτερες συνοριακές διαδικασίες για τους αιτούντες άσυλο

Οι 27 υπουργοί Εσωτερικών της ΕΕ διαπραγματεύτηκαν στην πρόσφατη σύνοδο του Συμβουλίου στο Λουξεμβούργο, προκειμένου να μπορέσουν να εγκρίνουν μια συνολική μεταρρύθμιση της διαδικασίας ασύλου και της διαχείρισης της μετανάστευσης, η οποία βρισκόταν στα σκαριά εδώ και χρόνια. “Υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ”, ανέφερε ένας εκπρόσωπος από τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις μετά από σχεδόν 12 ώρες συζήτησης. Η Πρόεδρος του Σουηδικού Συμβουλίου Maria Malmer Stenergard διέκοψε τις συνεδριάσεις τρεις φορές και άλλαζε τα κείμενα ξανά και ξανά μετά από αρνητικές δηλώσεις των αντιπροσωπειών.

Στη συνέχεια, τελικά συμμετείχαν οι μεγάλες χώρες της ΕΕ όπως η Γερμανία και η Ιταλία, αλλά όχι οι μικρότερες. Τελικά, η απόφαση δεν ήταν ομόφωνη, αλλά με ειδική πλειοψηφία των κρατών μελών, που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 65% του πληθυσμού της ΕΕ. Από την άλλη, ψήφισαν η Πολωνία και η Ουγγαρία, που εξακολουθούν να μην θέλουν να συμμορφωθούν με τους κοινούς μεταναστευτικούς κανόνες της Ε.Ε.

Ο εθνικο-συντηρητικός Πολωνός υπουργός Εσωτερικών Mariusz Kaminski, για παράδειγμα, ανακοίνωσε ότι η Πολωνία δεν θα καταβάλει καμία αποζημίωση σε ένα ταμείο της ΕΕ για αιτούντες άσυλο που δεν έγιναν δεκτοί. Αυτή η αποζημίωση, 20.000 ευρώ ανά αιτούντα άσυλο, οφείλεται σύμφωνα με τους νέους κανόνες αλληλεγγύης, εάν μια χώρα δεν δέχεται όσους αιτούντες άσυλο θα έπρεπε να είναι σε θέση να κάνει με βάση τον πληθυσμό της.

Η εμπειρογνώμονας για τη μετανάστευση Helena Hahn από το think tank European Policy Center έχει αμφιβολίες ότι το νέο σύστημα θα λειτουργήσει ομαλά: “Είδαμε μέχρι το τέλος ότι αυτό αντιμετωπίστηκε με αντίσταση σε ορισμένα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Πολωνίας. Λένε ότι αυτό το κόστος είναι πολύ υψηλό Επομένως, μπορούμε να περιμένουμε περισσότερη αντιπολίτευση».

Παρά τη μαζική αντίθεση στην «υποχρεωτική αλληλεγγύη» με την Ελλάδα, την Ιταλία, την Κύπρο και τη Μάλτα, τις πρώτες χώρες εισόδου, οι οποίες επιβαρύνονται βαριά, η Γερμανίδα υπουργός Εσωτερικών Νάνσι Φέιζερ θεωρεί ότι η απόφαση στο Λουξεμβούργο είναι μια «ιστορική» απόφαση που δεν ήταν εύκολο για κανέναν. Τελικά, ο υπουργός ενέκρινε τις διαδικασίες γρήγορου ελέγχου ασύλου στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, οι οποίες ήταν αμφιλεγόμενες στον γερμανικό κυβερνητικό συνασπισμό SPD, Πρασίνων και Φιλελευθέρων.

Με αυτές τις συνοριακές διαδικασίες, οι αιτούντες άσυλο των οποίων οι ανησυχίες είναι προφανώς αβάσιμες επειδή προέρχονται από μια σχετικά ασφαλή χώρα θα πρέπει να εντοπιστούν εντός 12 εβδομάδων το πολύ. Αυτό ισχύει για όλες τις χώρες όπου το ποσοστό αναγνώρισης αιτήσεων ασύλου σε επίπεδο ΕΕ είναι μικρότερο από 20%. Παραδείγματα θα ήταν το Πακιστάν, η Αλβανία και ορισμένες αφρικανικές χώρες.