Από το 16%, στο 26% και από τα… μαύρα χάλια στην κορυφή της Ευρώπης – Το μεγάλο μυστικό του Σπανούλη
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 15 '
Πηγή Φωτογραφίας: [363596] THE NIGHT OF THE LEGEND / ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΣΠΑΝΟΥΛΗ (KLODIAN LATO / EUROKINISSI)
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι τον Σπανούλη το καλοκαίρι του 2001 δεν τον πήρε ούτε ο Ολυμπιακός, ούτε ο Παναθηναϊκός. Ούτε καν ασχολήθηκαν με τον τότε 19χρονο Λαρισαίο, γιατί ήταν άλλες οι προτεραιότητές τους. Ο V-Span προσγειώθηκε στο κλειστό του Αγίου Θωμά και στο Μαρούσι, το οποίο τότε ήταν στα καλύτερά του. Πως όχι άλλωστε από την στιγμή, που το είχε στα χέρια του η οικογένεια Βωβού, που πολλοί ξέρουμε τι ήταν τότε οικονομικά. Τα χρήματα ήταν πάρα πολλά, έπαιρνε παίκτες το Μαρούσι εκείνες τις εποχές ακόμη και με 700.000 δολάρια ετησίως (βλέπε Πατ Μπερκ, πρώην του Παναθηναϊκού) και με λίγα λόγια θα λέγαμε ότι ήταν παράδεισος.
Σίγουρα, πάντως, αποδείχθηκε το ιδανικότερο μέρος για τον Σπανούλη, ώστε να αναπτύξει τα προσόντα του και να αρχίζει να παίρνει την ανοδική πορεία. Οποιος τον ήξερε και τον έβλεπε εκείνες τις εποχές, δεν περίμενε με τίποτα να γίνει αυτό, που έγινε. Οποιος πει ότι το περίμενε, είναι ψεύτης ολκής. Και λίγα λέμε.
Προσοχή: μιλάμε για τους άλλους, όχι για τον ίδιο τον Λαρισαίο. Αυτός περίμενε ότι θα φτάσει πάρα πολύ ψηλά. Το έλεγε και το ξαναέλεγε. Ξέρουμε ότι οι πράξεις από τα λόγια πολλές φορές διαφέρουν. Στην περίπτωση, όμως, του Σπανούλη τα λόγια του έγιναν έργα. Και με το παραπάνω.
Και όπως είπε χθες και ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο πνευματικός πατέρας του Σπανούλη, «ο Βασίλης δεν έφτασε απλά ψηλά, ξεπέρασε το ταβάνι του». Αυτή είναι η αλήθεια. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Γενικώς ειπώθηκαν αλήθειες στο χθεσινό gala. Ο επίσης τεράστιος Δημήτρης Διαμαντίδης είπε ότι «ένα πράγμα που του έχω πει πάρα πολλές φορές είναι το πόσο αφοσιωμένος ήταν σε αυτό που έκανε και πόσο δούλευε. Είναι ένα πολύ ωραίο tip για τα παιδιά τα οποία ασχολούνται με το μπάσκετ ή θέλουν να ασχοληθούν».
Με τον Σάσα Βεζένκοφ, πλέον μέλος του ΝΒΑ και των Σακραμέντο Κινγκς, να τονίζει από την πλευρά του ότι «αυτό, που μου έμεινε είναι το πόσο σκληρά δουλεύει, το πόσο σκληρά δούλευε μέσα από τα χρόνια. Ημασταν τρία χρόνια μαζί, μακάρι ο Θεός να με αξίωνε να ήμασταν και παραπάνω. Εμαθα το τι σημαίνει νικητής, έμαθα το πως να προσεγγίζεις να είσαι έτοιμος να είσαι νικητής, γιατί στο τέλος θέλει και λίγο τύχη. Αλλά το να είσαι προετοιμασμένος να είσαι νικητής, το να δουλεύεις σκληρά και να μην τα παρατάς ποτέ, ήταν σίγουρα από τα πολλά που έμαθα δίπλα στον Βασίλη».
Δουλειά, δουλειά, δουλειά. Αυτό ήταν και αυτό είναι το μότο ζωής του Σπανούλη. Θέλετε ένα μικρό παράδειγμα, από αυτά, που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας; Όχι ότι είναι κανά κρατικό μυστικό, αλλά μάλλον δεν έχει ασχοληθεί κανείς με αυτό. Την σεζόν 1999-2000 ο Σπανούλης είχε στην Α2 με τον Γυμναστικό 23% στο τρίποντο. Την επόμενη χρονιά, πάλι με τους Θεσσαλούς, είχε 25% έξω από την σχετική γραμμή.
Το 2001-2002 ήταν η πρώτη του χρονιά στο Μαρούσι. Πόσο είχε; 16%. Και το 2002-2003; 26%. Μαύρα χάλια, δηλαδή, ή κάπως έτσι όσον αφορά στο μακρινό σουτ. Το γνώριζαν βέβαια αυτό όλοι όσοι ήξεραν τον Λαρισαίο. Και ο τελευταίος το ήξερε. Ηταν η πιο σημαντική του αγωνιστική αδυναμία. Την έφτιαξε όμως. Ρίχνοντας ατελείωτη δουλειά και γνωρίζοντας ότι χωρίς καλό μακρινό σουτ δεν θα μπορούσε να φτάσει εκεί, όπου ήθελε να φτάσει. Στην πορεία του χρόνου βέβαια έφτιαξε κι άλλα πράγματα, άλλωστε μετά από ένα σημείο έλεγε ότι κάθε καλοκαίρι ήθελε και εν τέλει βελτίωνε ένα συγκεκριμένο κομμάτι του παιχνιδιού του.
Πολλά πράγματα, λοιπόν, δεν γίνονται τυχαία. Ετσι και η τεράστια, μυθική πορεία του Βασίλη Σπανούλη.
Σήμερα λένε πολλοί ότι είναι η βραδιά του με την εκπληκτική γιορτή, που του έχει ετοιμάσει ο Ολυμπιακός. Εμείς θα λέγαμε ότι είναι μία ακόμη μεγάλη βραδιά για τον 41χρονο, πλέον προπονητή του Περιστερίου. Γιατί οι μεγάλες βραδιές του ήταν πολλές και δεν (πιστεύουμε ότι) θα σταματήσουν ούτε σήμερα, καθώς η προπονητική του πορεία έχει μόλις πάρει την κατεύθυνσή της.Το τεράστιο σωματείο, που λέγεται Ολυμπιακός, κάνει για μία ακόμη φορά αυτό, που πρέπει για το πλέον εκλεκτό στέλεχος της ιστορίας του. Όπως είπε και ο Γιώργος Μπαρτζώκας «ο Σπανούλης είναι ο σπουδαιότερος παίκτης, που φόρεσε την φανέλα του Ολυμπιακού». Ετσι είναι.
Είναι αυτός, που άλλαξε την ιστορία των Πειραιωτών.
Το άλλο τεράστιο σωματείο, που λέγεται Παναθηναϊκός, δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από αυτή την βραδιά, από αυτή την διαδικασία. Τιμάει τον Βασίλη Σπανούλη, στον οποίο και πρωτοέδωσε την ευκαιρία να παίξει στο υψηλότερο επίπεδο. Και μάλιστα όταν ο Σπανούλης πήγε στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός ήταν στα καραώπα του σε όλα τα επίπεδα. Ηταν σε τέτοια κατάσταση, που θες εκατοντάδες βιβλία για να κάνεις την καταγραφή.
Είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικό αυτό, που κάνει ο Ολυμπιακός για τον Σπανούλη. Είναι εκπληκτική η ενέργεια από πλευράς Παναθηναϊκού, που τιμάει τον πρώην παίκτη του. Και στο φινάλε ας είναι το μπάσκετ αυτό, που θα στείλει κάποια πολύ ωραία μηνύματα σε μία Ελλάδα, που πάει από το κακό στο χειρότερο, στους περισσότερους τομείς.
Βασίλη Σπανούλη, λοιπόν, (και) απόψε είναι η βραδιά σου. Να την απολαύσεις, να την απολαύσει ο οργανισμός του Ολυμπιακού (και όχι μόνο) και ας ελπίσουμε όλοι το ελληνικό μπάσκετ να ζήσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τέτοιες και ακόμη μεγαλύτερες στιγμές. Βασίλη Σπανούλη, το μπάσκετ σου προσέφερε πολλά, εσύ του επέστρεψες περισσότερα.
Και βέβαια έχεις να δώσεις ακόμη φουλ υλικό αφού μόλις ξεκίνησε η προπονητική σου πορεία. Μία πορεία, που ελπίζουμε να είναι κι αυτή λαμπρή. «Δεν θέλω απλώς να γίνω προπονητής. Θέλω να γίνω ο καλύτερος» είχε πει ο Σπανούλης στον αντιπρόεδρο του Περιστερίου, Ανδρέα Πολέμη, όταν συζητούσαν το ενδεχόμενο συνεργασίας τους το καλοκαίρι του 2022. Αφήνουμε, λοιπόν, αυτό για επίλογο. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας