Το Παλαιστινιακό γυρίζει σελίδα

Η αιφνιδιαστική μεγάλη επιχείρηση της Χαμάς εναντίον πολιτών σε οικισμούς και κιμπούτς κοντά στα σύνορα Γάζας και Ισραήλ,  δεν έπιασε μόνο εξ απήνης τις ισραηλινές υπηρεσίες ασφαλείας, που απέτυχαν να ερμηνεύσουν σωστά τα μηνύματα που έστελνε η παλαιστινιακή οργάνωση, αλλά διαμορφώνει και ένα νέο τοπίο στη Μέση Ανατολή.

Παρά την αδιαμφισβήτητη υπεροπλία του Ισραήλ, τα όσα συμβαίνουν από χτες στο Ισραήλ, ο μεγάλος αριθμός ρουκετών που έπεσαν αλλά και η εικόνα Παλαιστινίων ενόπλων να δρουν σε ισραηλινό έδαφος συλλαμβάνοντας πολίτες αλλά και στρατιωτικό προσωπικό ως ομήρους, όπως και το γεγονός ότι συνέχισαν να δρουν για ώρες, εκ των πραγμάτων αποτελεί ένα πολύ μεγάλο πλήγμα στην εικόνα που θέλει να παρουσιάσει το Ισραήλ ότι μπορεί να είναι επί της ουσίας άτρωτο απέναντι σε τέτοιου είδους επιθέσεις.

Ανεξαρτήτως της τελικής έκβασης της σύγκρουσης για το Ισραήλ πρόκειται για μια πραγματική ήττα, συγκρινόμενη μόνο με τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973, με τη διαφορά ότι τότε το Ισραήλ αντιμετώπισε τον μεγαλύτερο και καλύτερα εξοπλισμένο στρατό της ευρύτερης περιοχής, αυτόν της Αιγύπτου.

Χτες και σήμερα ο Ισραήλ αντιμετωπίζει τους μαχητές μιας οργάνωσης που έρχεται από έναν θύλακα με πληθυσμό 2,1 εκατομμύρια και που κατάφερε να περάσει μια συνοριακή γραμμή στην οποία το Ισραήλ υποτίθεται ότι είχε κάνει αδιαπέραστη ξοδεύοντας περίπου ένα δισεκατομμύρια δολάρια.

Μια οργάνωση που έκανε όλη την τεράστια προετοιμασία μιας εξαιρετικά σύνθετης επίθεσης, την ώρα που υποτίθεται ότι οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες είχαν διαρκή και σταθερή ροή πληροφοριών για το τι συμβαίνει με τις Παλαιστινιακές οργανώσεις.

Το Ισραήλ βρέθηκε να έχει εκατοντάδες νεκρούς, να βλέπει πολίτες και στρατιωτικό προσωπικό να συλλαμβάνεται, να πρέπει να δώσει μάχη για να ανακτήσει τον έλεγχο σημείων εντός των συνόρων του. Αυτό καταρρίπτει την εικόνα στην οποία διαδοχικές κυβερνήσεις επένδυσαν που ήταν το Ισραήλ διαθέτει τη στρατιωτική ισχύ ώστε και βήματα για την επίλυση του Παλαιστινιακού να μη γίνονται και ο πληθυσμός του Ισραήλ να μη βρίσκεται σε κίνδυνο.

Το ίδιο το γεγονός ότι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός μίλησε για πόλεμο και μάλιστα μακρύ, είναι ενδεικτικό, καθώς για χρόνια οι ισραηλινές κυβερνήσεις προσπάθησαν να διαμορφώσουν την εικόνα ότι δεν μπορούν οι Παλαιστινιακές οργανώσεις να κάνουν πόλεμο εναντίον του Ισραήλ. Ας μην ξεχνάμε ότι η αίσθηση ότι το Ισραήλ μπορεί να χειριστεί στρατιωτικά την κατάσταση, χωρίς αναφλέξεις ήταν στοιχείο και της επιχειρηματολογίας της ισραηλινής πλευράς ως προς το γιατί έχει εγκαταλείψει ουσιαστικά κάθε σκέψη για διαπραγμάτευση για την επίλυση του προβλήματος.

Η Χαμάς αποδείχτηκε ότι μπορούσε να συγκεντρώσει πόρους και ανθρώπινο δυναμικό για μια μεγάλη και σύνθετη επιχείρηση, παρά το συνεχιζόμενο αποκλεισμό της Γάζας και την συστηματική επιτήρηση από τη μεριά των ισραηλινών υπηρεσιών ασφαλείας. Η οργάνωση έχει την υποστήριξη του Ιράν, όμως μόνο αυτή δεν αρκεί για να δικαιολογήσει την αποτελεσματικότητα της επίθεσης, ιδίως εάν αναλογιστούμε ότι η Γάζα είναι υπό ασφυκτικό κλοιό που δημιουργεί εμπόδια στο τι φτάνει εκεί.

Στην πραγματικότητα φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση επειδή όχι μόνο δεν έχει υπάρξει εδώ και πολλά χρόνια οποιαδήποτε διαπραγμάτευση για λύση μετά τον ενταφιασμό, με Ισραηλινή πρωτοβουλία των συμφωνιών του Όσλο, αλλά και γιατί χρόνο το χρόνο η κατάσταση για τους Παλαιστινίους και στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ γίνεται ολοένα και χειρότερη.

Η Ισραηλινή απάντηση αναμένεται να είναι ιδιαίτερα σκληρή και μένει να δούμε εάν και πώς θα υλοποιηθεί η καταρχήν απόφαση για πραγματοποίηση και χερσαίων επιχειρήσεων στη Γάζα, εκτός από τους βομβαρδισμούς που ήδη έχουν ξεκινήσει. Το Ισραήλ καλείται να σταθμίσει τις δυσκολίες που θα έχουν επιχειρήσεις εντός της εξαιρετικά πυκνοκατοικημένης Γάζας, όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός ταυτόχρονα και αμάχων και μαχητών και όπου βεβαίως χτυπήματα με μεγάλους αριθμούς αμάχων θυμάτων θα προκαλέσουν κατακραυγή. Και βεβαίως το ζήτημα τον ομήρων θα αποτελέσει σίγουρα διαπραγματευτικό χαρτί από τη μεριά της Χαμάς.