Παρθενόπη Μπουζούρη: «Δεν ήξερα ότι η Πολυξένη ήταν ομοφυλόφιλη ,δεν είχα ιδέα τι θα ακολουθούσε»
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 4 '
Πηγή Φωτογραφίας: INSTAGRAM/ant1tv
Η Παρθενόπη Μπουζούρη έχει αναλάβει τον ρόλο της Πολυξένης στη «Μάγισσα», την επιτυχημένη σειρά του ΑΝΤ1. Πρόκειται για έναν χαρακτήρα που παίζει βασικό ρόλο στις εξελίξεις της πλοκής, ενώ αποκαλύφθηκε και πρόσφατα, ότι είναι ομοφυλόφιλη.
Η ηθοποιός πήγε καλεσμένη στον Γρηγόρη Αρναούτογλου και μίλησε για την πολυπλοκότητα της ηρωίδας της, αλλά και τη δυσκολία της να βρει αναφορές προσώπων εκείνης της εποχής (γύρω στο 1800) που να ήταν ομοφυλόφιλα.
«Δεν ήξερα, όταν πήρα το ρόλο πήρα μόνο τα δέκα πρώτα επεισόδια, δεν είχα ιδέα τι θα ακολουθούσε. Μου έρχονταν σιγά σιγά τα εγκεφαλικά, επεισόδιο και εγκεφαλικό. Όταν διάβασα το πρώτο είπα “όπα τι κάνουμε;”. Μίλησα πολύ με τον Λευτέρη Χαρίτο, γιατί είναι και ζήτημα αισθητικό. Δεν υπάρχει αναφορά, ούτε στο μυθιστόρημα, ούτε στην ποίηση. Ψάχνοντας για αναφορές για queer πρόσωπα γυναικών της εποχής, το πιο κοντινό που βρήκα ήταν η Έμιλι Ντίκινσον, μια ομοφυλόφιλη γυναίκα που ζει λίγο αργότερα, 1880 και μετά, που ζει κλεισμένη στο σπίτι της. Είναι ερωτευμένη με τη γυναίκα του αδερφού της που μένει στο διπλανό σπίτι, αλλά δεν βγαίνει ποτέ, τα εκφράζει όλα μόνο στις λέξεις της, στα ποιήματά της».
«Η Πολυξένη είναι ένα πρόσωπο κομβικό, φανερώθηκε στο επεισόδιο 20 γιατί η παρουσία του σκιωδώς επηρεάζει όλη τη δραματουργία της σειράς» είπε, μεταξύ άλλων, η Παρθενόπη Μπουζούρη.
«Δεν ήμουν αρνητική με την τηλεόραση αλλά αυτό που έβγαζα προς τα έξω δεν ήταν ακριβώς θετικό. Εκεί που ήμουν ήταν λίγο δύσκολο. Για πολλά χρόνια έκανα θέατρο, ομαδική δουλειά, έρευνα, διδασκαλία. Ήμουν “στην κοσμάρα” μου.
Δεν θα έλεγα όχι αν μου έλεγε κάποιος να κάνω τηλεόραση. Δεν το αντιμετώπισα με το “φρυδάκι σηκωμένο” αλλά πραγματικά σαν πρωτάρα. Κάθε μέρα για μένα ήταν μαθητεία.
Tο πιο δύσκολο στο σινεμά και την τηλεόραση δεν έχεις τον έλεγχο εσύ, πρέπει να συνεργαστείς με πολλούς ανθρώπους. Είναι πληθυντικός αριθμός η τηλεόραση περισσότερο από το θέατρο».
«Ήμουν το παιδί που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα ασχοληθεί με αυτά τα πράγματα. Σπούδασα Γεωπονική και πήρα και το πτυχίο μου. Στη σχολή θέατρου μπήκα στα 25. Ήξερα από το τρίτο έτος ότι δεν θα γίνω Γεωπόνος. Η σχολή ήταν μια αναγκαία συνθήκη. Όσοι ζούμε σε επαρχία, η ζωή μας ξεκινά όταν φεύγουμε. Όταν έφυγα από την Ξάνθη για σπουδές και πήγα στη Θεσσαλονίκη, νόμιζα ότι πήγα Νέα Υόρκη.
Την Ξάνθη την κουβαλάω πάντα μαζί μου. Η ρίζα μας και η αφετηρία μας είναι κάτι που αν δεν το τιμάμε, μας τιμωρεί. Δεν μπορούμε να θέλουμε στην Τέχνη να αφηγηθούμε το οτιδήποτε αυθεντικό αν δεν έχουμε επαφή με το αυθεντικότερο κομμάτι του εαυτού σου.
Μία διογκωμένη εικόνα της προσωπικότητάς μας πάμε να την τσιμπήσουμε όλοι. Η βαθιά ρίζα είναι αυτή που δίνει τους καλύτερους καρπούς. Έχω κάνει ψυχοθεραπεία. Με βοήθησε πολύ».
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας