Ο Σπύρος – Ανδρέας Παπαδάτος στο pagenews.gr

Σπύρος - Ανδρέας Παπαδάτος: "Ω ΈΛΛΗΝ αναφέρεται στο Μακεδονικό και αποσκοπεί στο να αφυπνίσει όλους μας με ένα νοσταλγικό τρόπο. Επιτρέποντας λανθασμένες αντιλήψεις να κυριαρχούν, είναι ασέβεια για το παρελθόν, δείχνει αδιαφορία προς το μέλλον και κολάζει το παρόν"

O Σπύρος – Ανδρέας Παπαδάτος μιλά στο pagenews.gr.

“Δυστυχώς παρηγοριά, Μόνη σου έμενε να λες, Περασμένα μεγαλεία  διηγώντας τα να κλαις”.

Το Μακεδονικό Ζήτημα είναι εξαιρετικά περίπλοκο ζήτημα για να αναλυθεί σε λίγες γραμμές.

Ιστορικά λέγοντας «Μακεδονία» αναφερόμαστε στο βασίλειο και τον πολιτισμό των αρχαίων Μακεδόνων, που ανήκουν στο ελληνικό έθνος. Γεωγραφικά λέγοντας «Μακεδονία» αναφερόμαστε σε μια ευρύτερη περιοχή που εκτείνεται στο σημερινό έδαφος διαφόρων βαλκανικών χωρών, με το μεγαλύτερο τμήμα της να βρίσκεται στην Ελλάδα και άλλα μικρότερα τμήματά της στην πΓΔΜ, τη Βουλγαρία και την Αλβανία.

Αν θυμάστε, το Σεπτέμβριο του 1991, μετά από δημοψήφισμα, η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ανακήρυξε την ανεξαρτησία της υπό την ονομασία “Δημοκρατία της Μακεδονίας”.

Εκείνη την περίοδο είχαν γίνει πολλές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στην πατρίδα μας. Το ίδιο έγινε και στη Θεσσαλονίκη στα πλαίσια της 83ης ΔΕΘ με σοβαρά επεισόδια.

Παρά τις αντιδράσεις και την πικρία, η ελληνική κοινωνία δυστυχώς δεν έχει κάνει τολμηρά βήματα αυτοκριτικής και επιλέγει να κουκουλώνει διάφορα τραυματικά ζητήματα του παρελθόντος. Η δε συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, όπως είδαμε και από την τελευταία δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε στα ΜΜΕ πιστεύει ότι η υπογραφή της συμφωνίας θα έχει σημαντικές πολιτικές επιπτώσεις.

Για το φλέγον αυτό ζήτημα αναφέρεται και ο Σπύρος-Ανδρέας Παπαδάτος μέσα από την ταινία- δημιούργημά του “Ω ΈΛΛΗΝ”.

Χαίρομαι που καλλιτέχνες και άνθρωποι με φωνή υψώνουν ανάστημα γιατί είναι καθήκον και πιο αναγκαίο από ποτέ. Ελπίζω το παράδειγμά του να αποτελέσει πρότυπο για πολλούς γύρω μας.

Τι πραγματεύεται η ταινία μικρού μήκους με τίτλο “Ω ΈΛΛΗΝ”;

“Ω ΈΛΛΗΝ”, είναι μια ταινία μικρού μήκους με θέμα το Μακεδονικό και την εθνική μας κυριαρχία. Δε θίγει και δεν προκαλεί. Δίνει φωνή στην απογοήτευση που νιώθει κάθε Έλληνας με σκοπό να παρηγορήσει και να ενθαρρύνει το πνεύμα της Ελλάδας να συνεχίσει το δρόμο της προς ένα καλύτερο αύριο. Παρουσιάζει τα γεγονότα όπως τα γνωρίζουμε, μέσα από μία νοσταλγική ματιά.

Η προβολή της ταινίας θα γίνει μέσω Internet (you tube) σε λίγες μέρες, ώστε έτσι ο κάθε Έλληνας να έχει ελεύθερη πρόσβαση και να μπορέσει να την αξιολόγηση με άνεση.

Επιθυμία τον συντελεστών είναι να την παρακολουθήσουμε όλοι μαζί, την ίδια στιγμή, ως ένα αθάνατο ελληνικό πνεύμα. Η σιωπή δε μάς ταιριάζει και δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ!

Όταν υπάρχει μια ανησυχία μέσα σου, η ανάγκη να την εκφράσεις είναι αβάσταχτη. Πιστεύω ότι ένας καλλιτέχνης δεν πρέπει να φοβάται να δώσει έκφραση στις σκέψεις και απόψεις του. Αν υπάρχει αυτό-λογοκρισία στην οποιαδήποτε καλλιτεχνική έκφραση και δημιουργία, τότε πιο το νόημα της ζωής;

Ο καλλιτέχνης έχει υποχρέωση στον εαυτό του, και απέναντι στην κοινωνία να παρουσιάσει το έργο του, να δώσει φωνή σε καταστάσεις και θέματα που αφορούν την προσωπικότητά του, την κοινωνία του, το έθνος του. Αλίμονο στην ώρα που η δημιουργία θα πάψει να καθρεφτίζει το κλίμα των καιρών και να προσφέρει φωνή και απόψεις στις ανάγκες και προβληματισμούς της οποιασδήποτε κοινωνίας.

Οι συνεχείς αναφορές των πολιτικών παραγόντων της χώρας, αλλά και ξένων ηγετών στην ονομασία «Μακεδονία», απαλείφοντας επιδεικτικά τον προσδιορισμό «Βόρεια», έχει στριμώξει για τα καλά την κυβέρνηση Τσίπρα, όπως αναφέρουν τα media και έχει εξοργίσει τον κόσμο κάτι που το είδαμε πρόσφατα στη ΔΕΘ. Τί λέει για σένα μέσα στην ψυχή σου όλο αυτό και γιατί επέλεξες αυτήν τη χρονική στιγμή να παρουσιάσεις την ταινία “Ω ΈΛΛΗΝ “;

Ετοιμάζω μία προσωπική έκφραση για “το Μακεδονικό “ που μάς προβληματίζει δεκαετίες τώρα, με τίτλο “Ω ΈΛΛΗΝ “, ακριβώς για να δείξω κι εγώ το πόσο αντίθετος είμαι στη συμφωνία των Πρεσπών και τη διαστρέβλωση της ιστορίας μας.

Ότι κάποιοι θέλουν και έχουν καταβάλει μια ταυτότητα που δεν τους ανήκει, πετώντας τη δική τους εθνική ιστορία και παράδοση, με ξεπερνάει. “Ναι”, είναι περίπλοκο το θέμα και υπάρχει μεγάλη ανάγκη να βρεθεί μία λύση. Αλλά, επιτρέποντας λανθασμένες αντιλήψεις να κυριαρχούν, είναι ασέβεια για το παρελθόν, δείχνει αδιαφορία προς το μέλλον και κολάζει το παρόν.

Οι επόμενες γενιές θα κληρονομήσουν το ίδιο πρόβλημα που κληρονομήσαμε κι εμείς, σε πιο μεγάλη έκταση. Το ψέμα, τη μια στιγμή ή την άλλη, σβήνει, και τότε μένουμε αντιμέτωποι με την γυμνή αλήθεια. Οπότε, πάντα υπάρχει μια ελπίδα.

Από ότι γνωρίζω, δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα, όπως δεν υπάρχει σπαρτιατική ή αθηναϊκή γλώσσα. Δεν υπάρχει Μακεδονικό έθνος, όπως παρομοίως θα ήταν γελοίο να πιστέψουμε ότι υπάρχει σπαρτιατική εθνικότητα.

Πώς νιώθεις που τα παιδιά μας και κάποιοι εκ των πολιτικών, επίσης, είναι ανιστόρητοι;

Είναι επικίνδυνο να απορρίπτουμε, να τσαλακώνουμε και να περιφρονούμε την ιστορία. Η ευρύτερη περιοχή των Σκοπίων, δεν έχει σχέση με αυτό που η ιστορία ορίζει “Μακεδονία” σε όποιον χρονολογικό ιστορικό χάρτη κι αν κοιτάξεις. Μόνο υπό τον Τίτο, το έδαφος και ο πληθυσμός, εκτός ιστορικών συνόρων της μακεδονικής γης, ξαφνικά πήρε το όνομα και την ταυτότητα που σήμερα πιστεύουν οι Σκοπιανοί ότι τους ανήκει.

Γιατί επιμένουν όμως για τη συμφωνία των Πρεσπών; Οι ξένοι ηγέτες στηρίζουν το Ζόραν Ζάεφ και πιθανότατα να του δώσουν την ευκαιρία που χρειάζεται για να περάσει άνετα το «ναι» στο επικείμενο δημοψήφισμα.

Πιστεύω, πως αν από την αρχή υπήρχε μια ισχυρή φωνή και αντίδραση από την Ελλάδα, δε θα κληρονομούσαμε το φορτίο αυτό και δε θα υπήρχε η πλύση εγκεφάλου ενός πληθυσμού που τοn κάνει πλέον να πιστεύει όσα του σερβίρουν.

Αυτή η σιωπηρή αποδοκιμασία της κοινωνίας για μια διαπραγμάτευση οδηγεί σ’ ένα στρεβλό αποτέλεσμα που όσο περνά ο καιρός χειροτερεύει.

Το γεγονός ότι οι Σκοπιανοί καλούνται σε δημοψήφισμα για τον όρο “βόρεια “ κι εμείς, οι Έλληνες, να δηλώσουμε “δημοκρατικά”, την άποψή μας-αν είμαστε εντάξει ή όχι, απέναντί στον ίδιο μας τον εαυτό-, αποποιώντας τον όρο Μακεδονία, είναι τραγικό και αποτελεί αμάρτημα και ύβρη στην ιστορία μας, τους προγόνους μας αλλά και τις επόμενες γενιές. Αλλά, έχουμε πρόσφατη ιστορική εμπειρία όσον αφορά το “δημοψήφισμα “και τί σημασία έχει αυτό στην Ελλάδα του σήμερα.

Νιώθω πως σε πονάει πολύ το όλο ζήτημα. Ξέρω πως το θέμα σε ταλανίζει χρόνια όπως και όλους τους Έλληνες που γνωρίζουν ιστορία και πονούν την πατρίδα χωρίς πολιτικές ταμπέλες και φανατισμούς.

Το θέμα αυτό με προβληματίζει πάνω από 20 χρόνια. Είμαι ένας από τα εκατομμύρια άτομα διεθνώς, που βιώνουν αυτό τον προβληματισμό του παραλόγου. Εγώ, δεν είμαι από την Μακεδονία, είμαι από την Κεφαλονιά, αλλά πάνω απ’ αυτό, είμαι από την Ελλάδα, και η Μακεδονία είναι κομμάτι από την εθνική μου κληρονομιά. Έχω την υποχρέωση να εκφράσω και να προβάλω αυτόν τον προβληματισμό και να υποστηρίξω όλα αυτά που μου ανήκουν ως Έλληνας.

Τι επιθυμείς να νιώσει αυτός που θα δει την ταινία “Ω ΈΛΛΗΝ”;

Εύχομαι έστω κι ένα άτομο να βρει παρηγοριά μέσα σ’ αυτό που θα παρουσιάσω. Ο σκοπός μου δεν είναι να θίξω, αλλά να παρηγορήσω αυτούς που νιώθουν προδομένοι, εγκαταλειμμένοι, ξεχασμένοι, αγανακτισμένοι όσο αφορά το λανθασμένο χειρισμό αυτού του εθνικού μας ζητήματος. Η αδικία μόνο πνίγει και μού καίει τα σωθικά.

Πώς μπορούμε να δούμε την ταινία “Ω ΈΛΛΗΝ”;

Το link για το YouTube channel στο οποίο θα γίνει η πρεμιέρα είναι αυτό. Επισκεφθείτε το και γίνεται συνδρομητές για ενημέρωση της προβολής.

Λίγα λόγια για το Σπύρο-Ανδρέα Παπαδάτο:

Ο Σπύρος-Ανδρέας Παπαδάτος γεννήθηκε στις 11 Αυγούστου 1970 στην Κεφαλονιά. Είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας. Δείγμα της δουλειάς του είναι οι παραστάσεις:

• ” Με μάτια κλειστά σε βλέπω” (2017)
• “Κομμάτια σπασμένου καθρέφτη” (2015-2016)
• ” Το κουκλόσπιτο” (2015) , “Chameleon” (2018) και η ταινία “UNITAS”.

Ο Σπύρος-Ανδρέας Παπαδάτος πιστεύει ότι ο κάθε καλλιτέχνης έχει χρέος απέναντι στον εαυτό του και στην κοινωνία να είναι πάντα ειλικρινής και να αποφεύγει κάθε λογοκρισία.