ΝΑΤΟ: Κόκκινες γραμμές Μητσοτάκη

Ιδιαίτερη έμφαση στο σεβασμό της διεθνούς νομιμότητας έδωσε στη σημερινή του ομιλία στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Είναι ενδεικτικό ότι, ανάμεσα στα άλλα, επέμεινε στην έκφραση της ικανοποίησής του «γιατί στο νέο στρατηγικό δόγμα, το οποίο θα υιοθετήσουμε σε λίγο, στην εισαγωγή του συμπεριλαμβάνεται η προστασία της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας, του Διεθνούς Δικαίου, αλλά και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως το αξιακό πλαίσιο πάνω στο οποίο στηρίζεται η Συμμαχία μας». Η ιδιαίτερη υπογράμμιση ότι ο κύριος, αν όχι αποκλειστικός, αποδέκτης της τοποθέτησης αυτής είναι η Τουρκία, δεδομένου ότι εντείνονται καθημερινά οι απειλές της Τουρκίας κατά της Ελλάδας.

Συγκεκριμένα, η Ελληνική Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός προσωπικά έρχονται αντιμέτωποι με απειλές που αμφισβητούν την εθνική κυριαρχία σε νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου και στο σύνολο της Δωδεκανήσου. Το σκεπτικό, που τα συνοδεύει και που επιθυμεί να προκαταλάβει ο Πρωθυπουργός, είναι πρωταρχικά αυτό της δήθεν μη αποστρατιωτικοποίησης των νησιών αυτών. Αυτό το ζήτημα φημολογείται ότι θα επιχειρήσει να θέσει το καθεστώς Ερντογάν στη Μαδρίτη.

Έτσι, κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι το γεγονός ότι ο Αντιπρόεδρος της Τουρκίας Φουάτ Οκτάι έθεσε τελεσίγραφο άμεσης αποστρατικοποίησης των προαναφερόμενων νησιών, διαφορετικά, όπως είπε, η Τουρκία θα αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία στα εν λόγω νησιά με βάση δήθεν το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες. Μάλιστα, ο ίδιος επανήλθε με νέα εμπρηστική ρητορική, δηλώνοντας «αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, διαφορετικά αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους και όπου πάει».

Με αυτόν τον τρόπο, το αυταρχικό καθεστώς Ερντογάν επιχειρεί να «γκριζάρει» με έναν ξεκάθαρα δόλιο τρόπο το Αιγαίο Πέλαγος και, συνεπώς, την εθνική ακεραιότητα της Ελλάδας, στην οποία αναφέρεται ο Πρωθυπουργός.

Στο σημείο αυτό,  είναι αναγκαίο να τονιστεί πως ακόμη και επίκληση της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων έγινε. Η επίκληση της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων του1947 από τον Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, για την δήθεν αποστρατιωτικοποίηση της Δωδεκανήσου συνιστά πέρασμα στη σφαιρα του ανοιχτού θράσους, αφού πρόκειται για μια Συνθήκη, που υπογράφτηκε ανάμεσα στην ηττημένη Ιταλία και τους νικητές Συμμάχους μεταξύ των οποίων ήταν και η Ελλάδα. Δεν ήταν όμως μεταξύ των νικητών Συμμάχων και η Τουρκία για τον απλό λόγο ότι η Άγκυρα ήταν στενή σύμμαχος των ναζί έχοντας υπογράψει Σύμφωνο Φιλίας με τον Χίτλερ το 1941.

Μάλιστα, σύμφωνα με την Συνθήκης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, «μια συνθήκη δεν δημιουργεί υποχρεώσεις ή δικαιώματα για τρίτες χώρες». Κατά συνέπεια, είναι εντελώς παράνομη η εκ μέρους της Τουρκίας επίκληση της Συνθήκης Ειρήνης του 1947 περί δήθεν αποστρατικοποίησης της Δωδεκανήσου.

Ακόμη, το Υπουργείο Εξωτερικών επισημαίνει, όπως διαπιστώνει ο αναλυτής μέσα από την επίσκεψη στην επίσημη ιστοσελίδα του, ότι «τα καθεστώτα αποστρατικοποίησης της Συνθήκης Ειρήνης του 1947 έχασαν τον λόγο ύπαρξής τους με τη δημιουργία των συνασπισμών του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ως ασύμβατα με τη συμμετοχή χωρών σε στρατιωτικούς συνασπισμούς. Στο πλαίσιο αυτό, το καθεστώς της αποστρατικοποίησης έπαψε να εφαρμόζεται για τα ιταλικά νησιά Panteleria, Lampedusa, Lampione και Linosa, καθώς και για τη Δ. Γερμανία από τη μια πλευρά, και τη Βουλγαρία, Ρουμανία, Αν. Γερμανία, Ουγγαρία και Φιλανδία από την άλλη πλευρά».

Με αυτόν τον τρόπο, η Ελλάδα, ακριβώς λόγω της τουρκικής απειλής, έχει το δικαίωμα ατομικής ή συλλογικής αυτοάμυνας, όπως προβλέπεται από το κείμενο του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ.

Δυστυχώς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται σε μια θέση όχι δύσκολη, όπως θα σπεύσουν να υποστηρίξουν δολίως πατριδοκάπηλοι, αλλά πραγματικά πολιτικώς άχαρη, καθώς είναι υποχρεωμένος να αντιμετωπίσει τη δίδυμη κρίση, ενεργειακή και πληθυσμιακή, και, παράλληλα, τα ανατολίτικα παιχνίδια ενός καθεστώτος, που μεταθέτει στο εξωτερικό τα οξυμμένα εσωτερικά του προβλήματα και τις κάκιστες σχέσεις του με την Συρία.