Οικογένεια Μητσοτάκη: Στο πολιτικό στερέωμα εδώ και 200 χρόνια

Οικογένεια Μητσοτάκη: Από το 1845 η οικογένεια Μητσοτάκη βρίσκεται στην πολιτική ζωή της χώρας

Οικογένεια Μητσοτάκη: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία είναι οι μεγάλοι νικητές της εκλογικής διαδικασίας της 7ης Ιουλίου 2019. Ο υιός του αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το μεσημέρι της Δευτέρας 8 Ιουλίου 2019 θα ορκιστεί πρωθυπουργός της Ελλάδος, συνεχίζονται μία βαθιά πολιτική παράδοσή της οικογενείας Μητσοτάκη, η οποία βρίσκεται στην πολιτική σκηνή της χώρας από το 1845

Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισε να ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική στις εκλογές του Μαρτίου 2004, όταν και έβαλε πρώτη φορά υποψηφιότητα. Στις εκλογές του Μαρτίου του 2004 και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007 εξελέγη βουλευτής στη Β’ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία, όντας πρώτος σε ψήφους. Τον Ιούνιο του 2013 ανέλαβε τη θέση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στην κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά, μετά τον πρώτο ανασχηματισμό, θέση που διατήρησε μέχρι τον Ιανουάριο του 2015.

Ως υπουργός ο Μητσοτάκης επέβλεψε πρόγραμμα κινητικότητας 12.500 δημοσίων υπαλλήλων που οδήγησε στην απομάκρυνση των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών και εκατοντάδων σχολικών φυλάκων, ενώ υπάλληλοι της δημοτικής αστυνομίας και διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων μετακινήθηκαν σε άλλες θέσεις. Σε έκθεση του ΔΝΤ το καλοκαίρι του 2014 διατυπώνονταν επικρίσεις για τον περιορισμό των απομακρύνσεων από το δημόσιο τομέα σε συγκεκριμένες κατηγορίες υπαλλήλων και για τη μη χρήση κριτηρίων σχετικών με την απόδοση των εργαζομένων.

Μετά την ήττα της ΝΔ στις βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ορίστηκε ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Τον Σεπτέμβριο του 2015 έθεσε υποψηφιότητα για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και εξελέγη πρόεδρος τον Ιανουάριο του 2016, κερδίζοντας τον β` γύρο των εκλογών. Με την ανάληψη των καθηκόντων του, έκανε άνοιγμα σε πρόσωπα που δεν τον στήριξαν,[8] ενώ όρισε τους Άδωνι Γεωργιάδη και Κωστή Χατζηδάκη ως αντιπροέδρους.

• Σπουδές

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφοίτησε από το Κολέγιο Αθηνών και σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες στο Χάρβαρντ, από όπου αποφοίτησε με διάκριση (suma cum laude, απονέμεται στο κορυφαίο 5% των φοιτητών), ενώ βραβεύτηκε από το Πανεπιστήμιο για τη διπλωματική εργασία που εκπόνησε με θέμα τις σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ[εκκρεμεί παραπομπή]. Έκανε μεταπτυχιακό επάνω στην Ευρωπαϊκή Ενοποίηση στο Στάνφορντ και στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Χάρβαρντ (ΜΒΑ).

Έχει εργαστεί στις αγγλικές Chase Investment ( περίοδος Ιανουάριος – Μάρτιος 1992) και McKinsey ( πρακτική Απρίλιος – Μάϊος 1993, consultant 1995-1997) και σε θυγατρικές ελληνικών τραπεζών (Alpha, Εθνική) (πρόγραμμα 6μηνου voucher 1994). Ήταν ιδρυτής και CEO της NBG Venture Capital (1999-2003). Το 2003 το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ τον συμπεριέλαβε στους «100 πλέον υποσχόμενους ηγέτες του αύριο»

Ντόρα Μπακογιάννη

Η Ντόρα Μπακογιάννη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Μαΐου 1954. Είναι κόρη του επίτιμου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (1918-2017) και της Μαρίκας Γιαννούκου (1930-2012), αδελφή του Κυριάκου Μητσοτάκη και μητέρα του Κωνσταντίνου Μπακογιάννη. Αφού αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και συνέχισε τις σπουδές της στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ήταν παντρεμένη με τον Παύλο Μπακογιάννη, βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας που δολοφονήθηκε από την 17 Νοέμβρη, ενώ σήμερα είναι παντρεμένη με τον ναυλομεσίτη και αθλητικό παράγοντα, Ισίδωρο Κούβελο. Από τον πρώτο γάμο απέκτησε δύο παιδιά, τον Κώστα και την Αλεξία.

• Πολιτική σταδιοδρομία

Από το 1984 ως το 1989 ήταν υπεύθυνη του Πολιτικού Γραφείου του τότε Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στο ελληνικό κοινοβούλιο στη μονοεδρική περιφέρεια Ευρυτανίας. Διετέλεσε υφυπουργός στον πρωθυπουργό στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού το 1992. Στις εκλογές του 1996 έβαλε υποψηφιότητα στην Α΄ εκλογική περιφέρεια Αθηνών, όπου και εξελέγη. Επανεξελέγη στην Α΄ Αθηνών στις εκλογές του 2000.

Το 1994 εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας και αργότερα ορίστηκε υπεύθυνη του τομέα Ανάπτυξης και του τομέα Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Νέας Δημοκρατίας. Στις 20 Οκτωβρίου του 2002 εξελέγη Δήμαρχος Αθηναίων. Ήταν η πρώτη γυναίκα δήμαρχος της πόλης και έλαβε ποσοστό 60,6% στο δεύτερο γύρο. Τον Δεκέμβριο του 2005 αναδείχθηκε νικήτρια στην ψηφοφορία για την εκλογή του «Παγκόσμιου Δημάρχου 2005», πρωτοβουλία του νεοσύστατου ιδιωτικού ιδρύματος City Mayors Foundation.

Αποχώρησε πρόωρα από τη δημαρχία τον Φεβρουάριο του 2006, για να αναλάβει το Υπουργείο Εξωτερικών, θέση την οποία συνέχισε να κατέχει και στην κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές του 2007. Τον Ιούνιο 2008 η Ντόρα Μπακογιάννη εξελέγη ξένος εταίρος στη Γαλλική Ακαδημία Ανθρωπιστικών και Πολιτικών Επιστημών.

Στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 εξελέγη, πρώτη σε ψήφους, βουλευτής στην Α΄Αθηνών. Ήταν μία από τους τρεις υποψηφίους στις εκλογές της 29ης Νοεμβρίου 2009 για την ανάδειξη του νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, μετά από την ανακοίνωση της παραίτησης του τότε αρχηγού του κόμματος, Κωνσταντίνου Α. Καραμανλή, υπό το βάρος της εκλογικής ήττας της ΝΔ στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009.

Την 6η Μαΐου 2010, έπειτα από κρίσιμη συζήτηση και ψηφοφορία στη Βουλή επί σχετικού νομοσχεδίου για τα μέτρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο υπερψήφισε πράττοντας αντίθετα στην κομματική γραμμή της Νέας Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, με επιστολή που έστειλε στον πρόεδρο της Βουλής ανακοίνωσε ότι η κ. Μπακογιάννη τίθεται εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ. Την ίδια ημέρα, έπειτα από συνεδρίαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Κόμματος της ΝΔ, η κ. Μπακογιάννη διαγράφηκε και από το κόμμα.

Στις 21 Νοεμβρίου 2010, παρουσία 5.000 περίπου συνέδρων στο θέατρο Μπάντμιντον, ηγήθηκε πρωτοβουλίας νέων ενεργών πολιτών και πρωτοστάτησε, στην ίδρυση τoυ κινήματος Δημοκρατική Συμμαχία, το οποίο χαρακτηρίζεται από φιλελεύθερες θέσεις και αρχές. Το κίνημα απέτυχε να συγκεντρώσει ποσοστό μεγαλύτερο του 3% στις εκλογές Μαΐου 2012, με αποτέλεσμα να βρεθεί τόσο αυτό όσο και η Ντόρα Μπακογιάννη εκτός Κοινοβουλίου. Εν όψει των εκλογών Ιουνίου 2012 η Δημοκρατική Συμμαχία προχώρησε σε συνεργασία με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας με την Ντόρα Μπακογιάννη να τίθεται επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.

• Διακρίσεις

Το 2003 μετά από πρόσκληση του τότε προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι συμμετείχε μαζί με άλλες 12 επιφανείς προσωπικότητες της Ευρώπης στην Στρογγυλή Τράπεζα που υπέβαλε προτάσεις για τον κοινωνικό χαρακτήρα, την πολιτισμική ταυτότητα αλλά και το οικονομικό σχέδιο της νέας Ευρώπης.

Το Δεκέμβριο του 2005, εξελέγη «World Mayor» στον ετήσιο διεθνή διαγωνισμό που διοργανώνεται από τον οργανισμό «City Mayors» λαμβάνοντας τις περισσότερες ψήφους και θετικά σχόλια ανάμεσα σε 550 Δημάρχους από ολόκληρο τον κόσμο. Το 2008, απονεμήθηκε στην Ντόρα Μπακογιάννη από την επαρχία του Τιρόλου και την πόλη του Ίνσμπρουκ το βραβείο Maximilian Award – European Award for Regional Policy and Local Government. Το 2006, 2007 και 2008 το περιοδικό “Forbes” την περιέλαβε στη λίστα με τις 100 ισχυρότερες γυναίκες του πλανήτη.

Το 2009 ανακηρύχθηκε η πρώτη αλλοδαπή γυναίκα Εταίρος της Γαλλικής Ακαδημίας Ανθρωπιστικών και Πολιτικών Επιστημών. Την ίδια χρονιά αναγορεύθηκε σε Συγκλητικό επί Τιμή από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών του Σάλτσμπουργκ. Τον Απρίλιο του 2010 της απονεμήθηκε το παράσημο της Εθνικής Τάξης της Λεγεώνας της Τιμής.

Κώστας Μπακογιάννης

Ο Κώστας Μπακογιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Ο υιός της Ντόρας και του Παύλου Μπακογιάννη σπούδασε Ιστορία και Διεθνείς Σχέσεις στο πανεπιστήμιο Μπράουν των ΗΠΑ (2000) και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Δημόσια Διοίκηση και τις Πολιτικές Επιστήμες στη Σχολή Τζον Φ. Κέννεντυ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ (2004).

Είναι υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης στο γνωστικό αντικείμενο των Πολιτικών Επιστημών και των Διεθνών Σχέσεων. Υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού ως Καταδρομέας-Αλεξιπτωτιστής.

Εκλέχτηκε Δήμαρχος Καρπενησίου το 2011 και Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας το 2014. Παράλληλα, είναι αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης, μέλος του European Council on Foreign Relations, ενώ συμμετέχει στο Συμβούλιο προσωπικοτήτων του Ελληνικού Δικτύου Λύσεων για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών. Μιλά Αγγλικά και Γερμανικά. Άρθρα του δημοσιεύονται συχνά στον ελληνικό και ξένο Τύπο.

• Επαγγελματική καριέρα

Έχει εργαστεί ως στέλεχος σε Διεθνείς Οργανισμούς, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες (2000-2001) και η Παγκόσμια Τράπεζα στο Κόσσοβο (2005-2006), ενώ διετέλεσε ειδικός συνεργάτης στο Υπουργείο Εξωτερικών (2006-2008). Στον ιδιωτικό τομέα εργάστηκε ως σύμβουλος επιχειρήσεων στην Boston Consulting Group (2004-2005), αλλά και ως διευθυντικό στέλεχος και εταίρος σε ιδιωτική εταιρία Επενδυτικών Σχέσεων και Εταιρικής Επικοινωνίας στην Αθήνα (2008-2010).

• Δήμαρχος Καρπενησίου

Τον Αύγουστο του 2010, ο Κώστας Μπακογιάννης ανακοίνωσε ότι θα είναι ανεξάρτητος υποψήφιος Δήμαρχος στο Δήμο Καρπενησίου στην Ευρυτανία, τόπο καταγωγής του πατέρα του.[3] Στις αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 2010, ο Κώστας Μπακογιάννης εκλέγεται Δήμαρχος Καρπενησίου από τον α΄ γύρο με ποσοστό 54,3%. Κατέστησε το Καρπενήσι τον πρώτο Δήμο σε απορροφητικότητα Ευρωπαϊκών Κονδυλίων αναλογικά με τον πληθυσμό του.

Ως Δήμαρχος Καρπενησίου άλλαξε την όψη της πόλης του Καρπενησίου, με την υλοποίηση του έργου της ανάπλασης του εμπορικού κέντρου [6] (2011-2014), έργο το οποίο βραβεύτηκε στον Διεθνή Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό «UIA Friendly and Inclusive Spaces Awards – Φιλικοί και Ανοιχτοί Χώροι σε όλους» που διεξάγεται κάθε τρία χρόνια από την «International Union of Architects – Διεθνή Ένωση Αρχιτεκτόνων».

Ο Κώστας Μπακογιάννης λειτούργησε πρόγραμμα επιχειρηματικών κινήτρων για την ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας  (2013). Κατά τη διάρκεια της θητείας του, έδωσε οριστική λύση στη διαχείριση των απορριμμάτων ολόκληρης της Ευρυτανίας με την κατασκευή του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (2014), ενώ ανέπτυξε από το μηδέν ένα ευρύ δίκτυο κοινωνικών δομών για την ενίσχυση των ασθενέστερων ομάδων του πληθυσμού (2011-2014).

• Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας

Στις αρχές του 2014, έχοντας ολοκληρώσει τη θητεία του στο Δήμο Καρπενησίου, ο Κώστας Μπακογιάννης ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφιος Περιφερειάρχης στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Στις 25 Μαΐου 2014 ο Κώστας Μπακογιάννης αναδείχθηκε νικητής των αυτοδιοικητικών εκλογών με ποσοστό 56,06%, με τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ, Ευάγγελο Αποστόλου δεύτερο.

Ως Περιφερειάρχης έχει καταφέρει να ολοκληρώσει το νέο Νοσοκομείο Χαλκίδας, εξασφαλίζοντας χρηματοδότηση για ένα έργο που παρέμενε σε στασιμότητα επί σειρά ετών ενώ, παράλληλα, με το έργο που ήδη υλοποιεί έχει θέσει τις βάσεις για σημαντικές παρεμβάσεις που αφορούν στην οικονομική ανάπτυξη και την δημιουργία σύγχρονων υποδομών στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.

• Ίδρυσε τα Κέντρα Υποστήριξης Επιχειρήσεων που στηρίζουν έμπρακτα την επιχειρηματική δραστηριότητα στη Στερεά Ελλάδα.

Ξεκίνησε το αναπτυξιακό έργο της εγκατάστασης δικτύων διανομής φυσικού αερίου στα μεγάλα αστικά κέντρα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Υλοποιεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εξυγίανσης και απορρύπανσης της περιοχής του Ασωπού, που μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνει τη σύσταση Ειδικού Κλιμακίου Ελέγχου Ποιότητας Περιβάλλοντος (ΚΕΠΠΕ), τη λειτουργία του Παρατηρητηρίου Περιβάλλοντος και του Παρατηρητηρίου Υγείας, τη δημιουργία Βιομηχανικού και περιβαλλοντικού μητρώου, τη μελέτη εντοπισμού της ρύπανσης και οριοθέτησης της κοίτης του ποταμού και τη δημιουργία ενός Επιχειρηματικού πάρκου εξυγίανσης και μίας Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης .

Ως περιφερειάρχης ξεκίνησε τη λειτουργία ενός καινοτόμου προγράμματος άμεσης κοινωνικής παρέμβασης, με την ονομασία «Γέφυρα», για τη παροχή υλικής και οικονομικής βοήθειας σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού, όπως για παράδειγμα επιδόματα για σχολικά είδη σε παιδιά της Α’ Δημοτικού, δωρεάν γεύματα σε μαθητές κ.α. Δίνοντας έμφαση στον πολιτισμό και την τουριστική ανάπτυξη θέσπισε το πρώτο περιφερειακό Film Office για την προσέλκυση εγχώριων και διεθνών παραγωγών .

• Δήμαρχος Αθηναίων

Στις 5 Νοεμβρίου 2018 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019 στην Αθήνα με τον συνδυασμό του «Αθήνα ψηλά». Στην συνέχεια, η υποψηφιότητα του υποστηρίχθηκε από τη Νέα Δημοκρατία[15] και το Ποτάμι.[16] Στις δημοσκοπήσεις έβγαινε σταθερά πρώτος, με μεγάλη διαφορά. Στον πρώτο γύρο των εκλογών έλαβε ποσοστό 42,65%, 88.916 ψήφους και 21 έδρες, ενώ και στον δεύτερο γύρο αναδείχθηκε νικητής έναντι του αντιπάλου του, Νάσου Ηλιόπουλου, με ποσοστό 65,25% και 96.660 ψήφους.

Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (1918-2017)

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (Χαλέπα Χανίων, 18 Οκτωβρίου 1918 – Αθήνα, 29 Μαΐου 2017) ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε Πρωθυπουργός της Ελλάδας την περίοδο 1990–93.

Καταγόμενος από οικογένεια με πολιτική παράδοση ασχολήθηκε από νωρίς με την πολιτική εκλεγόμενος βουλευτής Χανίων ήδη από τις εκλογές του 1946. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ενώσεως Κέντρου λαμβάνοντας μέρος στον επονομαζόμενο Ανένδοτο Αγώνα των ετών 1961-63, κατά της Κυβέρνησης του 1961 του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που οδήγησε την κεντρώα παράταξη στην εξουσία έπειτα από μακρά περίοδο παραμονής της στην αντιπολίτευση, καθώς και στην κρίση που ακολούθησε τον Ιούλιο του 1965, οπότε ερχόμενος σε αντίθεση με τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου αποχώρησε από την κυβέρνηση μαζί με άλλα στελέχη, χαρακτηριζόμενοι επί τούτου «αποστάτες» και «προδότες» της Ένωσης Κέντρου, σχηματίζοντας τις λεγόμενες «Κυβερνήσεις των Αποστατών» (αυτές των Αθανασιάδη-Νόβα, Τσιριμώκου και του Στεφανόπουλου). Με το ξέσπασμα του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου συνελήφθη και εν συνεχεία μετέβη στο εξωτερικό, όπου ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση.

Μεταπολιτευτικά δημιούργησε το Κόμμα Νεοφιλελευθέρων που εξέλεξε στις εκλογές του 1977 δυο βουλευτές, τον ίδιο και τον Παύλο Βαρδινογιάννη. Το επόμενο έτος εντάχθηκε στη Νέα Δημοκρατία και την 1η Σεπτεμβρίου του 1984 εξελέγη αρχηγός της. Ηγήθηκε του κόμματος στις εκλογές του 1985, στις οποίες και ηττήθηκε. Μετά την ήττα παραιτήθηκε και έθεσε εκ νέου θέμα ηγεσίας. Στις εσωκομματικές εκλογές που ακολούθησαν επανεξελέγη πρόεδρος.

Στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 1989 (Ιουνίου και Νοεμβρίου) δεν κατάφερε να κερδίσει την αυτοδυναμία, το πέτυχε όμως σε αυτές της 9ης Απριλίου του 1990, οπότε και σχημάτισε Κυβέρνηση υπό την προεδρία του. Στις επόμενες εκλογές ηττήθηκε και παραιτήθηκε από την ηγεσία της ΝΔ, του απονεμήθηκε δε ο τίτλος του επιτίμου προέδρου του κόμματος.

Εκλεγόταν βουλευτής μέχρι το 2004.[1] Παρά την παύση της κοινοβουλευτικής του δράσης εξακολουθούσε να προβαίνει σε πολιτικές παρεμβάσεις διαμέσου των μέσων ενημέρωσης ή της επαφής του με πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες. Παιδιά του είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ντόρα Μπακογιάννη.

Κωστής Μητσοτάκης (1845 – 1898)

Από το 1845 έως το 1898 ο προπάππους του Κυριάκου Μητσοτάκη, Κωστής Μητσοτάκης, που ήταν γαμπρός του Ελευθέριου Βενιζέλου, βρισκόταν στο πολιτικό κατεστημένο της Κρήτης από τα τέλη του 19ου αιώνα. Κι αυτό γιατί είχε ιδρύσει και ήταν αρχηγός του κρητικού κόμματος των Ξυπολητών, από το οποίο ο Ελευθέριος Βενιζέλος δημιούργησε το Κόμμα των Φιλελευθέρων, όταν το παρέλαβε.

Το 1872 εγκαταστάθηκε στα Χανιά, όπου ανέπτυξε πολιτική δράση, τιθέμενος επικεφαλής του κομιτάτου Χανίων με αποτέλεσμα τη σύλληψη και φυλάκισή του τον Οκτώβριο του 1876 στην Κωνσταντινούπολη, στο κάτεργο Μπάνιο, όπου υπέστη το μαρτύριο του λουτρού. Απελευθερώθηκε ύστερα από διπλωματικές πιέσεις και διαδηλώσεις. Το 1878 επανήλθε στα Χανιά και συνυπέγραψε τη Σύμβαση της Χαλέπας, ενώ ίδρυσε το λεγόμενο Κόμμα των Ξυπόλητων (έτσι αποκαλείτο χλευαστικά από τους αντιπάλους του), προπομπό του Κόμματος των Φιλελευθέρων του Ελευθέριου Βενιζέλου. Αντιπολιτευόταν το λεγόμενο «των Καραβανάδων», το συντηρητικό κόμμα των «από καραβάνεως ψωμιζομένων», δηλαδή όσων κατείχαν τις κρατικές θέσεις, το κόμμα που είχε την υποστήριξη των τουρκικών αρχών της Κρήτης.

Εκλέχθηκε πληρεξούσιος (βουλευτής) Κυδωνίας στην τοπική Κρητική Βουλή, τη Γενική Συνέλευση, της οποίας αναδείχθηκε από τις ηγετικές φυσιογνωμίες, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1888, οπότε και παραιτήθηκε και ορίστηκε εφέτης. Το 1885 συμμετείχε σε κίνημα κατά της οθωμανικής εξουσίας και ηγήθηκε πολιτικής εκστρατείας που οδήγησε τους χριστιανούς δικαστικούς και βουλευτές σε παραίτηση και το λαό σε άρνηση καταβολής του φόρου της δεκάτης. Υπήρξε στενός φίλος και συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου, τον οποίο προώθησε στην πολιτική μετά από την παραίτησή του από την βουλευτική έδρα.

Κυριάκος Μητσοτάκης (1883-1944)

Ο πατέρας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη διετέλεσε αρκετές φορές βουλευτής Χανίων. Γεννήθηκε στη Χαλέπα Χανίων με πατέρα τον Κωστή Μητσοτάκη και μητέρα την Αικατερίνη Βενιζέλου, αδερφή του Ελευθέριου Βενιζέλου.

Αφού ολοκλήρωσε της εγκύκλιες σπουδές του στη γενέτειρά του πόλη, μετέβη στην Αθήνα όπου σπούδασε νομικά, χάρη στην οικονομική συνδρομή συγγενών του και την τιμητική σύνταξη που παραχώρησε το ελληνικό κράτος την οικογένειά του. Γύρισε στα Χανιά όπου άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Διετέλεσε μέλος του δικηγορικού συλλόγου και μέλος του Δ.Σ του. Το 1905 διετέλεσε γενικός γραμματέας της συνέλευσης του Κινήματος του Θερίσσου.

Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων ηγήθηκε σώματος εθελοντών από την Κρήτη, το οποίο πολέμησε στη Μακεδονία και την Ήπειρο. Συγκεκριμένα πολέμησε στην απελευθέρωση της Σιάτιστας και στο Μπιζάνι. Στις 27 Απριλίου 1908 επανεκδίδει της εφημερίδα Κήρυξ ενώ υπήρξε συνιδρυτής της πρώτης δημοτικιστικής κίνησης στην Κρήτη ο Σολωμός. Το Μάιο του 1915 εκλέγεται βουλευτής Χανίων στο Ελληνικό κοινοβούλιο μέχρι το 1920 στη Βουλή των Λαζάρων. Στη διάρκεια της Κατοχής λαμβάνει μέρος την αντίσταση ως πολιτικό στέλεχος της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης.

Αριστομένης Μητσοτάκης (1884-1891)

Ο Αριστομένης Μητσοτάκης γεννήθηκε στα Χανιά, ηταν γιος του δικηγόρου, πολιτικού και εκδότη εφημερίδας Κωνσταντίνου Κων. Μητσοτάκη, του λεγόμενου γερο-Κωστή, και της Κατίγκως Βενιζέλου, αδελφής του Ελευθερίου. Σπούδασε στην Αθήνα νομικά και πολιτικές επιστήμες. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους ως εθελοντής στο 1ο Σύνταγμα Αθηνών. Πολιτικά υπήρξε βενιζελικός, ασκώντας μετά την πτώση του Βενιζέλου το 1920 έντονη αντικωνσταντινική δράση. Φυλακίστηκε γι’ αυτό στο Φρούριο του Φιρκά, από όπου απελευθερώθηκε με το Κίνημα του 1922. Το 1923 πολιτεύτηκε με δικό του συνδυασμό. Εκλέχτηκε πολλές φορές βουλευτής Χανίων.

Διετέλεσε υπουργός Εθνικής Οικονομίας στην Κυβέρνηση του Αλ. Παπαναστασίου του 1924, καθώς και αντιπρόεδρος της ελληνικής Βουλής. Το 1923 εξέδωσε την πολιτική εφημερίδα Ηχώ της Κρήτης.Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, ανέπτυξε αντικαθεστωτική δράση καθώς πρωτοστάτησε στο λεγόμενο Κίνημα των Χανίων της 28ης Ιουλίου του 1938, μαζί και με πολλούς άλλους βενιζελικούς παράγοντες. Μετά την αποτυχία του κινήματος διέφυγε στην Κύπρο[5] και ακολούθως καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο.

Απεβίωσε το 1941 στην Κύπρο.[1] Αδελφός του Αριστομένη Μητσοτάκη ήταν ο, επίσης πολιτικός, Κυριάκος Μητσοτάκης (1883-1944), πατέρας του μετέπειτα Πρωθυπουργού της Ελλάδας (1990-1993) Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (1918-2017).

Κωνσταντίνος Στεφανάκης (1917-1992)

Ο Κωνσταντίνος Στεφανάκης ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, βουλευτής Ρεθύμνου με την Ένωση Κέντρου και Α΄ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία. Απεβίωσε το 1992 σε ηλικία 75 ετών.. Ήταν σύζυγος της Ιωάννας Μυτιληναίου (με την οποία απέκτησε έναν γιο και μία κόρη) και γιος της Μαρίας Μητσοτάκη, κόρης του Κωστή Μητσοτάκη και της Κατήγκως Βενιζέλου. Ακολούθησε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στην κοινωνιολογία στη Σορβόνη. Μεταξύ άλλων διετέλεσε διοικητής της Κτηματικής Τράπεζας.

Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με την Ένωση Κέντρου στις εκλογές του 1964. Στην Κυβέρνηση Γεωργίου Αθανασιάδη-Νόβα 1965 υπηρέτησε ως υπουργός παρά τη Προεδρία της Κυβερνήσεως, από τις 20 Ιουλίου ως τις 4 Αυγούστου 1965. Στην Κυβέρνηση Στέφανου Στεφανόπουλου 1965 διορίστηκε υπουργός Δικαιοσύνης για πρώτη φορά, στις 3 Ιουλίου 1965 και παρέμεινε στο αξίωμα ως τις 22 Δεκεμβρίου 1966.

Στις εκλογές του 1974 πολιτεύτηκε με τη ΝΔ και εξελέγη βουλευτής στην Εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθηνών συγκεντρώνοντας 15.699 ψήφους. Στην κυβέρνηση του Καραμανλή ανέλαβε υπουργός Δικαιοσύνης, από τις 21 Νοεμβρίου 1974 ως τις 21 Οκτωβρίου 1977. Επί υπουργίας του, το 1977, κάτω από την πίεση διεθνών οργανισμών η κυβέρνηση Καραμανλή πέρασε τον νόμο 731/1977, που ρύθμιζε το καθεστώς για τους αντιρρησίες συνείδησης στην Ελλάδα. Από το 1978 μέχρι το 1981 διετέλεσε διοικητής της Εθνικής Κτηματικής Τραπέζης.

Κυριάκος Βιρβιδάκης

Πρόκειται για τον ανιψιό του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο οποίος το 2013 (και επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά) διορίστηκε αρμόδιος υφυπουργός ΕΣΠΑ. Ο Κυριάκος Βιρβιδάκης είναι γιος της Αικατερίνης Βιρβιδάκη, αδερφής του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία για χρόνια ήταν διευθύντρια του πολιτικού του γραφείου.

Ο Κυριάκος Βιρβιδάκης είχε εκλεγεί τον Νοέμβριο του 1989 και τον Απρίλιο του 1990 βουλευτής Χανίων της Νέας Δημοκρατίας. Τον Ιανουάριο του 1991 απώλεσε τη βουλευτική ιδιότητα λόγω ένστασης συνυποψηφίου του. Ήταν πρώτος επιλαχών με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στις βουλευτικές εκλογές του 1993, 1996 και 2000. Επανεξελέγη βουλευτής Χανίων της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2012.

Διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας από το 1986 έως το 1989 και από το 1991 έως το 1994 και είναι μέλος ξανά από το 2001 της Κεντρικής Επιτροπής και στη συνέχεια της Πολιτικής Επιτροπής. Το 1989 διετέλεσε γενικός γραμματέας Αθλητισμού στην κυβέρνηση Τζανετάκη. Από τον Φεβρουάριο του 1991 έως τον Σεπτέμβριο του 1993 διετέλεσε, εκ νέου, γενικός γραμματέας Αθλητισμού στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Eκλέχθηκε Δήμαρχος Χανίων τον Οκτώβριο του 2002 και τον Ιανουάριο του 2003 μέλος (πλειοψηφήσας σύμβουλος) της Διοικούσας Επιτροπής της Τ.Ε.Δ.Κ. Χανίων. Το Φεβρουάριο του 2004 εισήλθε εκ νέου στο Δ.Σ. της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και εξελέγη μέλος και της Εκτελεστικής της Επιτροπής. Επανεξελέγη Δήμαρχος Χανίων τον Οκτώβριο του 2006 και τον Απρίλιο του 2007 εξελέγη Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της Τ.Ε.Δ.Κ. Χανίων

Από τον Ιανουάριο του 2011 μέχρι την εκλογή του τον Μάιο του 2012 ήταν αναπληρωτής γραμματέας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Νέας Δημοκρατίας. Το 2008 σε διεθνές δημοψήφισμα επελέγη μεταξύ των 50 καλύτερων δημάρχων του κόσμου και το 2010 μεταξύ των 25 καλύτερων δημάρχων του κόσμου.