Ηλεκτρονικές αποδείξεις: Εξετάζονται αλλαγές στο αφορολόγητο όριο του 30%

Ηλεκτρονικές αποδείξεις: Πολλοί φορολογούμενοι φαίνεται ότι δεν καλύπτουν το όριο του 30% των αγορών τους με ηλεκτρονικό τρόπο, γεγονός που θα σημάνει την επιβολή φόρου την επόμενη χρονιά. Τι σχεδιάζει το επιτελείο του υπουργείου Οικονομικών.

Μπορεί τα lockdown να έχουν ενισχύσει τις ηλεκτρονικές αγορές, ωστόσο η μειωμένη καταναλωτική δύναμη δεν έχει επιτρέψει μεγάλη αύξηση τους. Σύμφωνα με τα όσα ισχύουν οι φορολογούμενοι οφείλουν να παρουσιάσουν ηλεκτρονικές αποδείξεις που θα ισούνται με το 30% του εισοδήματός τους. Σε αντίθετη περίπτωση υποχρεούνται σε φόρο. Ωστόσο φαίνεται πως αυτός δεν είναι ένας εύκολος στόχος για τα νοικοκυριά.

Το ενδεχόμενο να υπάρξουν αλλαγές στο μέτρο είχε αφήνει ανοιχτό ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας αναφέροντας ότι αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση δεν είναι έτοιμη να αλλάξει το όριο του 30% για τις e-αποδείξεις σημείωσε ότι «είναι ένα θέμα που απασχολεί το οικονομικό επιτελείο».

Όπως είχε πει το μέτρο εξετάζεται «για δυο λόγους: πρώτον σε περιπτώσεις πανδημίας επειδή δεν κυκλοφορεί ο κόσμος η κατανάλωση πέφτει όπως την είδαμε να πέφτει δραματικά τους τελευταίους μήνες και δεύτερον ενώ αυξήθηκαν οι ηλεκτρονικές συναλλαγές όπως ήταν αναμενόμενο δεν αυξήθηκαν στο επίπεδο που θα θέλαμε. Και αυτό γιατί δεν ήταν έτοιμοι ούτε οι καταναλωτές αλλά ούτε και τα καταστήματα». Ειδικά για τις επιχειρήσεις του λιανεμπορίου υπογράμμισε ότι «υπάρχει μια τρομερή δυστοκία να παραδοθούν τα προϊόντα στην ώρα τους.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία οι φορολογούμενοι υποχρεούνται να συλλέξουν αποδείξεις ίσες με το 30% του εισοδήματος για τα εισοδήματα του 2020.

Ωστόσο, η πανδημία αν και οδήγησε στην αύξηση του όγκου των ηλεκτρονικών συναλλαγών, έχει δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα σε ομάδες του πληθυσμού οι οποίες από τη μία δαπανούν τα απολύτως απαραίτητα, από την άλλη αποταμιεύουν τα όποια διαθέσιμα έχουν φοβούμενες την επόμενη μέρα.

Η εξέλιξη αυτή προφανώς οδηγεί αρκετούς στη συγκέντρωση μικρότερου ποσοστού αποδείξεων από το απαιτούμενο κάτι που θα οδηγήσει σε επιπλέον φόρο για τις αποδείξεις που λείπουν ο οποίος επιβάλλεται με συντελεστή 22%.

Δηλαδή, στην περίπτωση που κάποιος πρέπει να μαζέψει ηλεκτρονικά αποδείξεις ύψους 4.000 ευρώ και παρουσιάσει 3.000 ευρώ θα πληρώνει πέναλτι επί της διαφοράς, δηλαδή στο ποσό των 1.000 ευρώ. Το πρόστιμο που θα πρέπει να καταβληθεί ανέρχεται στα (1.000 x 22%) 220 ευρώ.

Οι φορολογούμενοι που έχουν περιθώριο μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου να καλύψουν το 30% του εισοδήματός τους με ηλεκτρονικές αποδείξεις και θα πρέπει να γνωρίζουν ότι:

• Για τον υπολογισμό του ύψους του εισοδήματος δεν λαμβάνεται υπόψη η ειδική εισφορά αλληλεγγύης και το ποσό της διατροφής που δίνεται από τον φορολογούμενο στον/στη διαζευγμένο/-η σύζυγο ή σε μέρος συμφώνου συμβίωσης ή/και σε εξαρτώμενο τέκνο του, εφόσον αυτό καταβάλλεται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Επιπλέον, δεν περιλαμβάνεται το εισόδημα που προκύπτει από την προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων.

Στις e-αποδείξεις που «μετρούν» περιλαμβάνονται τα περισσότερα από τα έξοδα κάθε νοικοκυριού, όπως οι δαπάνες για αγορές τροφίμων, ποτών, ρούχων, παπουτσιών, ηλεκτρικών, ηλεκτρονικών συσκευών, επίπλων, λογαριασμοί κινητής και σταθερής τηλεφωνίας, ηλεκτρικού ρεύματος, ύδρευσης και κοινοχρήστων, ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις, νοσήλια και ασφάλιστρα. Εξαιρούνται οι πληρωμές για ενοίκια, δάνεια, φόρους και τέλη υπέρ του Δημοσίου, καθώς και οι δαπάνες για αγορές ακινήτων, αυτοκινήτων, δικύκλων (πλην ποδηλάτων), σκαφών, αεροπλάνων, αεροσκαφών, αποταμιευτικών και επενδυτικών προϊόντων (μετοχών, ομολόγων κ.λπ.).

• Για φορολογουμένους με ληξιπρόθεσμα χρέη στο Δημόσιο στους οποίους έχουν κατασχεθεί ένας η περισσότεροι λογαριασμοί, πλην του ακατάσχετου λογαριασμού, το όριο των δαπανών με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής περιορίζεται σε 5.000 ευρώ.
• Μειώνεται στο 20% το απαιτούμενο ποσό ηλεκτρονικών αποδείξεων για όσους καταβάλλουν πάνω από το 60% του πραγματικού εισοδήματός τους για την πληρωμή φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και ΕΝΦΙΑ, δόσεις δανείων και για ενοίκια (κύριας ή/και δευτερεύουσας κατοικίας, επαγγελματικής στέγης.