Πως να αντιμετωπίσετε τα τσιμπήματα

Δείτε πως να αντιμετωπίσετε τα τσιμπήματα από κουνούπια, μέλισσες, σφήκες, τσούχτρες και φίδια το καλοκαίρι.

Τα τσιμπήματα από έντομα είναι ένα από τα βασικά πράγματα που μπορεί να «χαλάσει» το καλοκαίρι καθενός. Άλλωστε, πέρα από την θερμοπληξία, τα έξοδα, τη γκρίνια κλπ, αυτός είναι ένας από τους λόγους που αρκετός κόσμος δεν «τρελαίνεται» ιδιαίτερα με την εποχή αυτή. Εκεί που κάθεται κάποιος ήρεμος στην παραλία και απολαμβάνει τον καφέ του, ξαφνικά μια μέλισσα να τον ενοχλεί. Το βράδυ, όταν κάποιος προσπαθεί να κοιμηθεί, ακούει τα κουνούπια να… ζουζουνίζουν πάνω από το κεφάλι του. Εκεί που αναζητά το τέλειο μέρος για να κάνει camping, πετάγεται μπροστά του ένα φίδι, ενώ εκεί που προσπαθεί να κολυμπήσει στην παραλία τον τσιμπάει μια τσούχτρα.

Πραγματικά, είναι τόσα πολλά τα παραδείγματα και τόσες πολλές οι εκνευριστικές καταστάσεις που ζει ο καθένας το καλοκαίρι από κάθε λογής έντομο, αλλά και τα φίδια με τις τσούχτρες. Οπότε, είναι καιρός να αρχίσουν άπαντες να μαθαίνουν πως να αντιμετωπίσουν τα τσιμπήματα.

Πως να αντιμετωπίσετε τα τσιμπήματα κουνουπιών

Τα τσιμπήματα των κουνουπιών συνήθως είναι αθώα, πέραν μερικών σπάνιων περιπτώσεων που μπορούν να μεταδώσουν μια ασθένεια, όπως ο ιός του Δυτικού Νείλου. Ωστόσο, δεν παύουν να είναι ιδιαίτερα εκνευριστικά, καθώς ο καθένας πρίζεται τοπικά και φαγουρίζεται, ενώ του αφήνουν και σημάδια στο σημείο. Ευτυχώς, οι τρόποι αντιμετώπισης είναι απλοί: αντισταμινικές και κορτιζονούχες κρέμες ή οπως έκαναν οι παλιοί ξίδι στην «μολυσμένη» περιοχή. Η πρόληψη είναι και αυτή μέρος της καλοκαιρινής μας ρουτίνας (αλοιφές τύπου αουτάν, φιδάκια στα μπαλκόνια και τις αυλές, ταμπλέτες στα δωμάτια, κεριά αντικουνουπικά), ενώ πέρα από την ατομική πρόληψη από φέτος θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά ένας ειδικός αλγόριθμος που εξετάζει τα ψηφιοποιημένα δεδομένα ευρείας κλίμακας για την καταπολέμηση των κουνουπιών.

Παράλληλα, υπάρχουν κι άλλες έξυπνες συμβουλές αποφυγής των τσιμπημάτων:

• Αποφυγή περιοχών με στάσιμα νερά.
• Πότισμα τις πρωινές ώρες, διότι το απόγευμα-βράδυ είναι οι ώρες που τα κουνούπια έχουν αυξημένη δραστηριότητα.
• Κούρεμα σε θάμνους και γρασίδι.
• Αντικατάσταση φώτων στο σπίτι με λαμπτήρες κίτρινου χρώματος.
• Γλάστρες με βασιλικό ή ευκάλυπτο, διότι είναι από μόνα τους φυσικά εντομοαπωθητικά.

Πως να αντιμετωπίσετε τα τσιμπήματα από μέλισσες και σφήκες

Το τσίμπημα των δύο αυτών εντόμων δεν είναι πάντα «θανατηφόρο». Ωστόσο, για κάποιο λόγο προκαλεί πανικό σε όποιον το πάθει και τον αναγκάζει να δρα χωρίς λογική. Οπότε, το πρώτο βήμα μόλις τσιμπηθεί κάποιος από σφήκα ή μέλισσα είναι να μην πανικοβληθεί και να ηρεμήσει. Το τσίμπημα τους είναι επώδυνο και τα συμπτώματα είναι τοπική κοκκινίλα, πρήξιμο, πόνος, φαγούρα. Συμπτώματα που δημιουργούνται ως αντίδραση του οργανισμού μας στο δηλητήριο που εισέρχεται από το κεντρί τους στο σώμα μας. Ο πόνος συνήθως διαρκεί ένα 24ωρο.

Μόλις καταλάβουμε ότι πρόκειται για ένα από τα δύο έντομα, κοιτάμε αν υπάρχει ακόμα το κεντρί και αν υπάρχει το βγάζουμε με κάποιο αιχμηρό αντικείμενο ή κάποιο τσιμπιδάκι φρυδιών. Αμέσως μετά βάζουμε στην περιοχή πάγο ή μια κρύα κομπρέσα. Παράλληλα, οι κρέμες κορτιζόνης, τα αντιισταμινικά και τα παυσίπονα μπορούν να βοηθήσουν αρκετά στον έντονο πόνο, στη φαγούρα και το οίδημα που ακολουθεί μετά το τσίμπημα.

Ωστόσο, αν κάποιος νιώσει έντονη δυσφορία ή αδυναμία μετά από ένα τέτοιο τσίμπημα ή παρατηρήσει να πρήζεται στο πρόσωπο ή στο λαιμό, πρέπει να πάει άμεσα στο πλησιέστερο κέντρο υγείας ή νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες. Τώρα, εάν κάποιος έχει αλλεργία σε κάποιο από τα δύο έντομα πρέπει πάλι με ηρεμία να έχει μαζί του και να πάρει τα χορηγούμενα από το γιατρό του φάρμακα, ή να γνωρίζει πως να κάνει μόνος του μια ένεση αδρεναλίνης -την οποία πάντα πρέπει να έχει μαζί του. Αν, όμως, δεν το γνωρίζει, καλό θα είναι να μεταφερθεί άμεσα στο νοσοκομείο, ούτως ώστε να του χορηγηθεί ένεσης κορτιζόνης ή οτιδήποτε άλλο θεωρηθεί κατάλληλο.

Πως να αντιμετωπίσετε τα τσιμπήματα από μέδουσες τσούχτρες

Οι ελληνικές θάλασσες, συνήθως τον Αύγουστο, έχουν αρκετές τσούχτρες. Ο καθένας λοιπόν πρέπει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει ένα ενδεχόμενο τσίμπημα. Το τσίμπημα από τσούχτρα ναι μεν είναι επίπονο αλλά δεν προκαλεί ιδιαίτερο πρόβλημα, εκτός αν μιλάμε για αλλεργικό άτομο. Αρχικά, πρώτα πρέπει να ξεπλύνει με θαλασσινό νερό την περιοχή του τσιμπήματος και να δει αν έχουν παραμείνει κάποια πλοκάμια πάνω του. Στη συνέχεια και με όχι γυμνά χέρια, αλλά με κάποιο αντικείμενο, πρέπει να τα αφαιρέσει από πάνω του, ενώ ακόμη μια λύση είναι να ρίξει στο σημείο ένα παχύ στρώμα άμμου και να τρίψει απαλά την περιοχή.

Το τσίμπημα της τσούχτρας προκαλεί κοκκινίλα με ή χωρίς πρήξιμο, που συνδυάζεται με τσούξιμο, πόνο ή φαγούρα. Επιπλέον μπορεί να προκαλέσει μελάγχρωση στο δέρμα και το σκούρο αυτό σημάδι να παραμείνει για αρκετό καιρό. Αυτά συμβαίνουν εξαιτίας της τοξικής ουσίας που απελευθερώνεται στο δέρμα σας από τα πλοκάμια της τσούχτρας κατά το τσίμπημα. Αμμωνία, κρέμες κορτιζόνης, τα αντιισταμινικά και οι κομπρέσες με ξιδόνερο είναι μερικά πράγματα που μπορούν να σας μειώσουν τον ερεθισμό και το κάψιμο. Αυτό που συμβουλεύουμε όμως είναι μια ιατρική παρακολούθηση.

Πως να αντιμετωπίσετε τα τσιμπήματα από φίδια

Θετικό είναι το γεγονός, πως πέραν της Οχιάς, δεν υπάρχουν δηλητηριώδη φίδια στην Ελλάδα. Ωστόσο, επειδή η χώρα μας παρουσιάζει έντονη βλάστηση, δεν είναι απίθανο να καραδοκεί κάποιο φίδι στην εξοχή. Σε περίπτωση που κάποιος τσιμπηθεί από φίδι, θα πρέπει να μεταβεί άμεσα στο πιο κοντινό κέντρο υγείας ή νοσοκομείο. Εκεί μπορεί να βρει τις κατάλληλες θεραπείες, όπως αντιοφικούς ορούς, αντιτετανικούς ορούς και αντιβίωσης. Καλό θα ήταν μέχρι κάποιος να φτάσει στο νοσοκομείο, ή να έρθει το Πρώτον Βοηθειών είναι να δέσει ένα κομμάτι πανί πάνω από το σημείο του τσιμπήματος -όχι πολύ σφιχτά- ώστε να καθυστερήσει την εξάπλωση του δηλητηρίου στο υπόλοιπο σώμα.

Το ρούφηγμα του δηλητηρίου, η χάραξη με ξυραφάκι ή μαχαίρι του μέρους του δέρματος που έχει δαγκωθεί από φίδι με στόχο την αιμορραγία και την απομάκρυνση του δηλητηρίου, είναι δραστηριότητες που δεν συνιστούνται σήμερα. Κι αυτό γιατί ενδέχεται να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα, όπως η είσοδος μεγαλύτερης ποσότητας δηλητηρίου στην κυκλοφορία του αίματος.