Το 2021 φεύγει με κόντρες – Όπως θα έρθει και το 2022

Ο Δημήτρης Μιχαλέλης γράφει στο pagenews.gr για την πανδημία ως πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης

Η κόντρα κανονικά γράφεται με «Κ», αλλά στην περίπτωση του πολιτικού σκηνικού μας, ξεκινάει με… «Όμικρον».

Ιδίως μετά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό του 2022, η διαχείριση της πανδημίας έχει αναχθεί σε «Νο 1» θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης. Δικαίως, προφανώς! Το ζήτημα όμως είναι διπλό: Α) ποιοι είναι οι όροι με τους οποίους γίνεται αυτή η αντιπαράθεση και  Β) αν οι κομματικές στρατηγικές οδηγούν στην επίλυση του προβλήματος.

Διότι μην ξεχνιόμαστε: το πρόβλημα είναι η πανδημία του κορωνοϊού. Δεν είναι ποια παράταξη, ποιος πολιτικός σχηματισμός θα αυξήσει την εκλογική του πελατεία…

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, πρόσφατα στη Βουλή, έκανε το μεγάλο πολιτικό βήμα, σε επίπεδο επικοινωνίας: ζήτησε εκλογές με βάση την «κακή» –κατά την εκτίμηση του κόμματός του- διαχείριση της πανδημίας από την Κυβέρνηση.

Εννοείται ότι το αίτημα της κάθε αντιπολίτευσης για εκλογές δεν σημαίνει κάτι περισσότερο από εντυπώσεις σε επίπεδο στρατηγικής και ελιγμών. Το απολύτως προφανές είναι ότι λίαν συντόμως το βασικό επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι κάτι του στυλ: «η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι σε αποδρομή. Φύγετε μια ώρα γρηγορότερα για να σώσει μια προοδευτική κυβέρνηση οτιδήποτε αν σώζεται»…

Πρέπει να αποφύγουμε την παγίδα του συμψηφισμού –στην οποία πέφτουν πολλά κυβερνητικά στελέχη- λέγοντας: «η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τι έκανε;». Και τούτο διότι, αφενός ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κυβέρνηση, αφετέρου, η αναζήτηση ισοζυγίου στους «νεκρούς» είναι τυμβωρυχία στη χειρότερη μορφή της.

Παραμένει όμως ως ισχυρό επιχείρημα, γι’ αυτό και το χρησιμοποιεί η Κυβέρνηση, η κατάσταση και οι επενδύσεις που έκανε, ως Κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ,  τόσο σε υλικό όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό σε Υγεία και Παιδεία.

Οι σκέψεις της Κυβέρνησης

Η Κυβέρνηση θέλει πάση θυσία να αποφύγει την κόντρα στο επίπεδο της πανδημίας. Όχι μόνο διότι δεν της προσφέρει κάτι, με δεδομένη την άρνηση πρωτίστως του ΣΥΡΙΖΑ να συναινέσει-αφού δεν έχει ψηφίσει καμιά από τις ρυθμίσεις που έχει φέρει η κυβέρνηση για την πανδημία. Κυρίως, όμως, δεν θέλει το Μέγαρο Μαξίμου να εμπλακεί σε τέτοιες αντιπαραθέσεις διότι κατανοεί απολύτως ότι  «μετά από δύο χρόνια η πανδημία έχει δημιουργήσει κούραση σε όλους. Και δεν υπάρχει απόφαση για την αντιμετώπισή της που να είναι ευχάριστη». Και τέτοιες αποφάσεις θα χρειαστεί να πάρει αρκετές ακόμη η κυβέρνηση. Το γνωρίζουν αυτό στο Μέγαρο Μαξίμου γι’  αυτό τελευταία στη ρητορική της κυβέρνησης ακούγεται κυρίαρχα πια το «μότο»: «η κατάσταση είναι δυναμική και απαιτούνται διαρκείς προσαρμογές».

Το δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, το φανερώνει και η κοινή λογική ότι «το θυμικό’ δεν είναι με την κυβέρνηση. Είναι αποκαλυπτική η έρευνα της MRB:

• Το 47% κρίνει αρνητικά την κυβερνητική διαχείριση έναντι 35,7% που την αξιολογεί θετικά. Ενώ στην προηγούμενη μέτρηση τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 44,4 (αρνητικά)-38,5 (θετικά)

Η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ

Με βάση αυτά, και με δεδομένη τη σταθερή αναφορά της Κουμουνδούρου ότι «πρόκειται για τη χειρότερη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης», θα ανέμενε κάποιος ο ΣΥΡΙΖΑ να γνώριζε δημοσκοπική «άνοιξη». Κι όμως! Δεν είναι μόνο τα ποσοστά του που δείχνουν καθηλωμένα, αλλά και η αποτίμηση της στάσης του στη διαχείριση της πανδημίας:

• 55,1% αρνητικά-22,2% θετικά. Όταν στην προηγούμενη μέτρηση (της MRB πάντα) ήταν 53,8 και 24,1.

Στην Κουμουνδούρου δεν κλείνουν τα μάτια. Βλέπουν τις δημοσκοπήσεις. Κι ασχέτως αν δημοσίως το επιχείρημα είναι ότι «ΜΜΕ και δημοσκοπικές εταιρείες στηρίζουν την Κυβέρνηση Μητσοτάκη», την αλήθεια τη γνωρίζουν. Και περισσότερο ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος βλέπει τι αντίρροπες δυνάμεις στο εσωτερικό του κόμματός του, την ώρα που έχει να διαχειριστεί έναν «νέο» και «απρόβλεπτο» παίκτη: το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ υπό την αρχηγία του Νίκου Ανδρουλάκη.

Ασχέτως αν μοιάζει περίεργη η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να επιτίθεται μετωπικά στην Κυβέρνηση για το θέμα της πανδημίας, με δεδομένο ότι ούτε ο ίδιος κερδίζει πόντους, εντούτοις έχει «κομματική» λογική: Αφενός να ηρεμήσει τις τάσεις στο εσωτερικό του κόμματός του, αφετέρου να καταστεί ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος της κεντροαριστεράς-απομονώνοντας εγκαίρως τον «κίνδυνο Ανδρουλάκη». Παράλληλα, μάλλον στον ΣΥΡΙΖΑ θέλουν –με τις συνεχείς επιθέσεις- να αφαιρέσουν εκ των προτέρων το –πιθανό μελλοντικό- επιχείρημα της Κυβέρνησης σε περίπτωση επιτυχούς διαχείρισης της πανδημίας.

Από χθες το νέο πεδίο αντιπαράθεσης είναι η «δωρεάν διάθεση των PCR». Το οξύμωρο είναι ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ΝΔ κατηγορούν αλλήλους για εξυπηρέτηση συμφερόντων! Οι πολίτες παρακολουθούν άλλη μια «μάχη» στο πλαίσιο ενός πολέμου εντυπώσεων, ο οποίος –ας μην αμφιβάλει κανείς- θα μαίνεται μέχρι την ημέρα που θα ανοίξουν οι κάλπες. Όποια και όποτε είναι αυτή…

Και το βασικό ζητούμενο παραμένει: πόσο βοηθά τους πολίτες αυτή η κόντρα; Ιδίως την ώρα που στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη οι πολιτικές δυνάμεις του συνταγματικού τόξου συνασπίζονται. Και για τη διαχείριση της πανδημίας, αλλά ΚΑΙ για να αποφύγουν την άνθιση των δυνάμεων της δημαγωγίας και του ανορθολογισμού. Θα είναι ο ιός του 2022…