Forbes: Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν μια κρίση δημοσίων σχέσεων στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο

Πώς επηρεάζει ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς τις απόψεις αραβικών και μουσουλμανικών κοινοτήτων παγκοσμίως για τις ΗΠΑ;

Στον απόηχο της τρομοκρατικής επίθεσης της Χαμάς σε αθώους Ισραηλινούς πολίτες στις 7 Οκτωβρίου, μεγάλο μέρος του κόσμου ανεφλέγη από ρητορική κατά των ΗΠΑ, ιδιαίτερα οι μουσουλμανικές και αραβικές κοινότητες. Πολλοί στη Μέση Ανατολή βλέπουν μια απρόσκοπτη σύνδεση μεταξύ των ενεργειών του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Οι δηλώσεις της κυβέρνησης Τζο Μπάιντεν ότι “οι ΗΠΑ καλύπτουν τα νώτα του Ισραήλ” και η επιβεβαίωση της “σιδηράς δέσμευσης” των ΗΠΑ στην ασφάλεια του Ισραήλ συνέβαλαν περαιτέρω σε αυτήν την αντίληψη, παρά το γεγονός ότι ο Μπάιντεν έχει αναπτύξει σχέσεις με μια γκάμα κοινοτήτων.

Υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ των περιφερειακών ηγετών και του κοινού;

Γενικά, οι ηγέτες και οι πολίτες υπήρξαν γρήγοροι και συντεταγμένοι στις εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός και αυξημένη ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Ωστόσο, υπήρξε ελάχιστη κριτική προς τη Χαμάς. Είναι σημαντικό ότι η αρχική επίσημη απάντηση της Σαουδικής Αραβίας στις 7 Οκτωβρίου αναφερόταν στη Χαμάς απλώς ως “παλαιστινιακή φατρία” και έδειξε μια συγκλονιστική έλλειψη ηγεσίας σχετικά με την τρομοκρατία, δεδομένου του αντίκτυπου της 11ης Σεπτεμβρίου σε αυτή τη χώρα. Ορισμένοι ηγέτες, ωστόσο, έχουν ουσιαστική σχέση με τις ΗΠΑ. Σε αυτούς περιλαμβάνονται ο πρωθυπουργός του Κατάρ, Σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Αμπντούλραχμάν Αλ Θάνι, ο οποίος διαπραγματεύεται με τη Χαμάς για την απελευθέρωση των ομήρων της, και ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, ο οποίος συνεργάζεται με την κυβέρνηση Μπάιντεν για την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα.

Ωστόσο, οι δεσμεύσεις και τα σχόλια των ηγετών διέφεραν ανάλογα με τους επίσημους δεσμούς των χωρών τους με το Ισραήλ. Ορισμένοι υπογράφοντες τις Συμφωνίες του Αβραάμ του 2020, οι οποίες εξομαλύνουν τις σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και πολλών αραβικών εθνών, έχουν λάβει μια σχετικά σταθερή δημόσια θέση, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ), που χαρακτήρισαν τις επιθέσεις της Χαμάς “σοβαρή κλιμάκωση ” . Αλλά άλλα κράτη που δεν έχουν ομαλοποιήσει τις σχέσεις με το Ισραήλ, όπως το Κουβέιτ, δεν έχουν ακόμη καταδικάσει τη Χαμάς.

Εν τω μεταξύ, παρόλο που αρκετοί ηγέτες στην περιοχή είναι γενικά φιλοδυτικοί και έχουν σχέσεις με το Ισραήλ, ο λαός τους παραμένει σθεναρά αντίθετος σε οποιαδήποτε διπλωματία με τη χώρα και παραμένει εξοργισμένος για τις στρατιωτικές της ενέργειες στη Γάζα. Για παράδειγμα, στην Ιορδανία – σύμμαχο των ΗΠΑ που υπέγραψε ειρηνευτική συμφωνία με το Ισραήλ το 1998 – μόνο το 3% των ερωτηθέντων σε δημοσκόπηση του Arab Barometer το 2020 δήλωσε ότι τάσσεται υπέρ της εξομάλυνσης μεταξύ του Ισραήλ και χωρών όπως το Μπαχρέιν και τα ΗΑΕ.

Τώρα, πολλοί περιφερειακοί ηγέτες αισθάνονται την επείγουσα ανάγκη να υποστηρίξουν τους Παλαιστίνιους, καθώς και να προσπαθήσουν να χτίσουν μια περιφερειακή και εγχώρια δημοτικότητα – ίσως για να ενισχύσουν τη μη δημοκρατική τους διακυβέρνηση. Από την 11η Σεπτεμβρίου, πολλοί περιφερειακοί ηγέτες συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο ότι, ως αναγνωρίσιμοι μουσουλμάνοι τα λόγια τους φτάνουν σε ακροατήρια πέρα ​​από τα σύνορά τους. Ορισμένοι έχουν εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία για να προσφέρουν μια σαφή διάκριση μεταξύ του Ισλάμ και των ποταπών επιθέσεων της Χαμάς. Σε ομιλία του την περασμένη εβδομάδα, ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντάλα Β’ τόνισε: “Η θρησκεία μας ήρθε με ένα μήνυμα ειρήνης. Το Σύμφωνο του Ομάρ, που εκδόθηκε στις πύλες της Ιερουσαλήμ πριν από σχεδόν 15 αιώνες, περισσότερα από χίλια χρόνια πριν από τις Συνθήκες της Γενεύης, διέταξε τους μουσουλμάνους στρατιώτες να μην σκοτώσουν ούτε ένα παιδί, ούτε μια γυναίκα ούτε έναν ηλικιωμένο, να μην καταστρέψουν ούτε ένα δέντρο, να μην να βλάψουν ούτε έναν ιερέα, να μην καταστρέψουν ούτε μια εκκλησία”.

Πώς μπορούν οι ΗΠΑ να μετριάσουν τη ζημιά;

Ανησυχητικά, η χώρα βρίσκεται σε παρόμοια δύσκολη θέση με την εποχή μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Οι ΗΠΑ δεν έχουν τον έλεγχο του αφηγήματος ούτε την ικανότητα από την σκοπιά των μηνυμάτων να αντιμετωπίσουν αυτή τη στιγμή με γρήγορο ρυθμό, συναισθηματικά φορτισμένη. Εν μέσω της αρχικής αντιτρομοκρατικής απάντησης των ΗΠΑ στις επιθέσεις της Αλ Κάιντα το 2001, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι ήταν παρομοίως μπερδεμένοι σχετικά με το πώς να κατευνάσουν τα εντεινόμενα αντιαμερικανικά αισθήματα στις αραβικές και μουσουλμανικές κοινότητες και απογοητευμένοι που έπρεπε να αντιμετωπίσουν τους ισχυρισμούς της Αλ Κάιντα ότι η Δύση βρισκόταν σε πόλεμο με Ισλάμ. Ενώ ο χάρτης της Χαμάς ζητά συγκεκριμένα την καταστροφή του Ισραήλ και την εξάλειψη των Εβραίων, το αφήγημα της Αλ Κάιντα ότι η Δύση μισεί το Ισλάμ είναι θεμελιώδες για το οικοσύστημα που επιτρέπει την κοσμοθεωρία της Χαμάς. Έτσι, η περίοδος μετά την 11η Σεπτεμβρίου προσφέρει μαθήματα και έναν πιθανό οδικό χάρτη για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ να ανταποκριθούν αυτή τη στιγμή.

Οι Αμερικανοί ηγέτες έμαθαν μέσω αυτής της διαδικασίας ότι τα αφηγήματα που προέρχονταν από αραβικές και μουσουλμανικές κοινότητες δεν ήταν μόνο δύσκολο να απορριφθούν, αλλά ήταν εδραιωμένα σε γενιές, φύλα και γεωγραφίες. Η απάντηση των ΗΠΑ ήταν να δημιουργήσουν ισχυρές πρωτοβουλίες υπό την ηγεσία του Λευκού Οίκου και νέους μηχανισμούς για τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών.

Παρόλο που τα συναισθήματα είναι έντονα και δυνατά αυτή τη στιγμή, η διοίκηση πρέπει να παραμείνει ενεργή και ξεκάθαρη στη δέσμευσή της με αυτές τις κοινότητες. Τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, αυτό θα απαιτήσει λεπτή και σκόπιμη γλώσσα από διοικητικούς υπαλλήλους και ηγέτες σκέψης εκτός κυβέρνησης. Για να διευρύνει τη δέσμευση με τους Μουσουλμάνους και τους Άραβες παγκοσμίως, η διοίκηση θα πρέπει να εντοπίσει τομείς κοινού εδάφους για να συνδεθεί με τη Generation Z (Gen Z) και τους Millennials και να οικοδομήσει σχέσεις με αυτά τα κρίσιμα δημογραφικά στοιχεία παρά τους αρνητές.

Είναι ζωτικής σημασίας η κυβέρνηση Μπάιντεν να κάνει συγκρίσεις μεταξύ των τρομοκρατικών ενεργειών που διέπραξε η Χαμάς και των προηγούμενων ενεργειών άλλων ομάδων όπως οι Ταλιμπάν και η Αλ Κάιντα. Το 1999, η δημόσια εκτέλεση από τους Ταλιμπάν μιας μητέρας σε ένα αθλητικό στάδιο της Καμπούλ του Αφγανιστάν προκάλεσε σφοδρή καταδίκη από τους μουσουλμάνους σε όλο τον κόσμο. Και το 2004, βίντεο της Αλ Κάιντα στους αποκεφαλισμούς αμάχων στο Ιράκ προκάλεσαν παρόμοια οργή – ακόμη και από ορισμένους ηγέτες της Αλ Κάιντα και ισλαμιστές μελετητές. Το Al Jazeera, το ειδησεογραφικό δίκτυο του Κατάρ με μεγάλη επιρροή, μετέδωσε τακτικά αυτές τις καταδίκες.

Ωστόσο, στον απόηχο της 7ης Οκτωβρίου, το Al Jazeera δεν έχει ακόμη αποκαλέσει τη Χαμάς τρομοκρατική ομάδα. Σε πολλές αραβικές και μουσουλμανικές κοινότητες, οι αντιλήψεις του κοινού για τη Χαμάς διαφέρουν από τις απόψεις για τους Ταλιμπάν και την Αλ Κάιντα. Με λεπτούς χειρισμούς, η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να μιλήσει για αυτήν την υποκρισία και να επαναβεβαιώσει την αποστροφή της βίας κατά των αμάχων ως πιθανή, αρχική κοινή βάση. Επειδή το Al Jazeera έχει μια ισχυρή ικανότητα να οδηγεί αφηγήσεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χρειαστεί να αναπτύξουν μια αποτελεσματική μηχανή δημόσιας διπλωματίας που μπορεί να διαδώσει προληπτικά πληροφορίες για να συμβεί αυτό.

Η χώρα πρέπει επιτέλους να στρέψει την προσοχή της στο έργο να επηρεάσει τον πολιτισμό με πραγματικό τρόπο. Η αύξηση του προϋπολογισμού για τη δημόσια διπλωματία γενικά, η επανεκκίνηση του Global Engagement Center, η ενίσχυση των συνεργασιών με ειδικούς του ιδιωτικού τομέα για το Gen Z και το Millennials και η εύρεση νέων τρόπων για τη συγκέντρωση αυθεντικών φωνών θα ήταν μια αρχή. Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να επεκτείνει τη σκέψη της σχετικά με τους νόμους που απαγορεύουν στο εγχώριο κοινό να καταναλώνει τον προγραμματισμό που δημιουργεί για το εξωτερικό. Ο νόμος Smith-Mundt του 1948, ο οποίος εξακολουθεί να το κάνει σε μεγάλο βαθμό, είναι ένα λείψανο της εποχής του Ψυχρού Πολέμου σχεδιασμένο για μια διαφορετική, λιγότερο αλληλένδετη εποχή.

Η κυβέρνηση πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει το γεμάτο περιβάλλον κοινωνικής δικτύωσης, όπου απλοί άνθρωποι παράγουν περιεχόμενο, τροφοδοτούν αισθήματα και διατηρούν αφηγήματα σε πλατφόρμες τόσο διαφορετικές όπως το TikTok, το Twitter/X και το WhatsApp. Η ικανότητα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης να διαδίδουν γρήγορα πληροφορίες και παραπληροφόρηση σε πλατφόρμες θα οδηγήσει σε ταχύτερους, πιο απαίσιους κυματισμούς από αυτόν τον πόλεμο, με τη δυνατότητα να αυξήσουν την κοινωνική διχόνοια και να περιπλέξουν τη χάραξη πολιτικής. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα πρέπει να απαιτήσει από τις κοινωνικές πλατφόρμες που εδρεύουν στις ΗΠΑ να λάβουν αυστηρά μέτρα για την επιβολή των όρων υπηρεσίας τους και τη μείωση της εξάπλωσης της ιδεολογίας μίσους και θα πρέπει να συνεχίσει την πίεση στις ξένες πλατφόρμες να κάνουν το ίδιο.

Οι ηγέτες των ΗΠΑ πρέπει επίσης να σκεφτούν πέρα ​​από αυτήν την κρίση και να αναπτύξουν μια πολυδιάστατη στρατηγική που δεσμεύεται να χτίσει μακροπρόθεσμες σχέσεις με τις αραβικές και μουσουλμανικές κοινότητες. Η χώρα χρειάζεται μια ανανεωμένη άποψη για τη Μέση Ανατολή που να λαμβάνει υπόψη τις νέες πραγματικότητες και δυνατότητες για τους νεότερους φορείς λήψης αποφάσεων και πληθυσμούς. Ο ρόλος της ήπιας δύναμης εδώ είναι σημαντικός και ο αφιερωμένος χρόνος, τα χρήματα και το ενδιαφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών θα έχουν σημασία για τη διπλωματία, τον διάλογο και την ανάπτυξη.

Ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ εάν υπάρξει μια ευρεία, αρνητική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο;

Με βάση την ικανότητα των ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν προηγούμενες εξάρσεις στη Μέση Ανατολή, είναι απίθανο να υπάρξουν σοβαρές, μακροπρόθεσμες οικονομικές ή διπλωματικές συνέπειες για τις ΗΠΑ και άλλες δυτικές δημοκρατίες, αλλά η κατάσταση στη Γάζα θα περιπλέξει ξένες πολιτικών προσπαθειών. Θα είναι πλέον στην ημερήσια διάταξη σε οποιαδήποτε από τις περιφερειακές δεσμεύσεις των ΗΠΑ, καθώς ο “πόλεμος κατά της τρομοκρατίας” ήταν μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Οι εδραιωμένες απόψεις και πεποιθήσεις θα σκληρύνουν το κοινό και θα καταστήσουν δύσκολη την επαφή μαζί τους.

Οι εχθροί των ΗΠΑ στην περιοχή έχουν πλέον επίσης περισσότερη πολιτική κάλυψη για ενέργειες κατά των ΗΠΑ και από τις 7 Οκτωβρίου έχουν σημειωθεί πολλαπλές επιθέσεις σε αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ και τη Συρία. Ενώ ορισμένοι θέλουν να απωθήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες από την περιοχή, είναι κρίσιμο για τις ΗΠΑ να επιμείνουν στις δεσμεύσεις τους και να μην αφήσουν ένα επικίνδυνο κενό που θα μπορούσε να καλύψει η Κίνα, η Ρωσία ή ένας επικίνδυνος μη κρατικός παράγοντας.

Θα υπάρξουν και νέοι κίνδυνοι εντός των τειχών. Οι πληθυσμοί σε όλο τον κόσμο χτίζουν ο ένας τα συναισθήματα και τις ιδέες του άλλου. Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας έχει προειδοποιήσει ότι η στοχευμένη βία εναντίον Ισραηλινών, Παλαιστινίων, Εβραίων, Μουσουλμάνων και εκείνων που μερικές φορές συγχέονται με μέλη αυτών των θρησκειών, όπως οι Σιχ, θα μπορούσε να αυξηθεί στις ΗΠΑ καθώς προχωρά η σύγκρουση στη Γάζα. Η χώρα έχει ήδη πάρει μια ιδέα με τη δολοφονία ενός Παλαιστίνιου αγοριού στο Ιλινόις που τροφοδοτήθηκε από μίσος και απειλές για βόμβες προς συναγωγές. Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος εξτρεμιστές όπως οι νεοναζί να εκμεταλλευτούν αυτή τη στιγμή για να πραγματοποιήσουν επιθέσεις και να στρατολογήσουν άτομα που βλέπουν τους Μουσουλμάνους ή τους Εβραίους ως κοινό εχθρό. Η αυξημένη βία θα μπορούσε επίσης να αυξήσει την εσωτερική υποστήριξη για σκληροπυρηνικούς πολιτικούς υποψηφίους.

Όλα αυτά θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις προεδρικές εκλογές του 2024. Ήδη, αυτή η σύγκρουση έχει επιδεινώσει τις εντάσεις των γενεών μεταξύ της κυβέρνησης Μπάιντεν και των νεαρών Αμερικανών, οι οποίοι αποτελούν βασικό εκλογικό μπλοκ για τους Δημοκρατικούς και τείνουν να είναι πιο επικριτικοί προς το Ισραήλ. Ορισμένοι φοιτητές μάλιστα χαρακτηρίζουν τους μαχητές της Χαμάς ως απελευθερωτές. Οι οδυνηρές εικόνες και οι ιστορίες που προέρχονται από τη Μέση Ανατολή θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν περαιτέρω αντιδράσεις κατά του Μπάιντεν μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων και των κοινοτήτων της διασποράς στις ΗΠΑ, πολλές από τις οποίες συγκεντρώνονται σε πολιτείες αμφίρροπου εκλογικού αποτελέσματος. Καθώς αυτή η σύγκρουση ξετυλίγεται, η κυβέρνησης έχει μια ηθική και στρατηγική επιταγή να κάνει περισσότερα για να αντιμετωπίσει το αντιμουσουλμανικό μίσος, το αντιαραβικό μίσος και τον αντισημιτισμό. Κάτι τέτοιο θα τη βοηθήσει να επιτύχει τόσο τους στόχους της εξωτερικής όσο και εσωτερικής πολιτικής της.

Πηγή: forbes.com//Farah Pandith