Economist: Οι στόχοι της Συνόδου Κορυφής στο Παρίσι

Η προσπάθεια να σταματήσει η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας και η προετοιμασία για τις αναπόφευκτες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι ακριβή. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ακόμη αρκετές επενδύσεις για την προστασία του κλίματος. Αυτό οφείλεται, εν μέρει, σε πολυεθνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Αυτή την εβδομάδα, πολλοί αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων από βιομηχανικές και αναπτυσσόμενες χώρες συναντώνται στο Παρίσι για να συζητήσουν τη διεθνή χρηματοοικονομική αρχιτεκτονική και πιθανά μοντέλα χρηματοδότησης για αυξημένη προστασία του κλίματος.

Με την κλιματική αλλαγή, η οικονομική ανάγκη των αναπτυσσόμενων χωρών αυξάνεται, εξηγεί η Lola Vallejo, διευθύντρια του προγράμματος για το κλίμα στο Ινστιτούτο για την Αειφόρο Ανάπτυξη του Παρισιού (IDDRI, για το ακρωνύμιο στα γαλλικά). Ωστόσο, τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν είναι διατεθειμένα να ανταποκριθούν επαρκώς.

«Αυτοί οι θεσμοί ιδρύθηκαν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν περίπου τα μισά από τα σημερινά κράτη δεν υπήρχαν ακόμη», εξήγησε ο Vallejo στη DW. Και συνεχίζει: «Καθοδηγούνται από την κατευθυντήρια γραμμή ότι η εξουσία και η δυνατότητα καθορισμού των κανόνων είναι στα χέρια των αναπτυγμένων χωρών». Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, 43 από τις 59 αναπτυσσόμενες χώρες που πλήττονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή διατρέχουν υψηλό κίνδυνο οικονομικής κρίσης.

Ο Vallejo διαβεβαιώνει ότι η αδύναμη οικονομία και το υψηλό χρέος περιορίζουν τα οικονομικά περιθώρια ελιγμών των κρατών να επενδύσουν σε μέτρα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, καθώς και στην ανασυγκρότηση και ενίσχυση της οικονομίας μετά από μια κλιματική καταστροφή. Ο ειδικός εξηγεί ότι, επί του παρόντος, πολλές αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται περισσότερα χρήματα για την αποπληρωμή δανείων από όσα θα χρειάζονταν για τα προγράμματά τους για βιώσιμη ανάπτυξη και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή: «Αν μπορούσαν να διακόψουν τις πληρωμές τόκων, θα είχαν αρκετά χρήματα για να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά του .

Ως εκ τούτου, η διαγραφή του χρέους και η διακοπή των πληρωμών των τόκων είναι ζητήματα της συνόδου κορυφής, καθώς και η καλύτερη πρόσβαση σε έκτακτα κεφάλαια από το ΔΝΤ. Ήδη πέρυσι, η πρωθυπουργός των Μπαρμπάντος, Mia Mottles, προώθησε έναν συνασπισμό αναπτυσσόμενων χωρών, που απαιτούσε πρόσβαση στα κεφάλαια του ταμείου που δεν χρησιμοποιούσαν οι βιομηχανικές χώρες.